« ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Ο Ιησούς Χριστός, αγαπητοί μου φίλοι, αναδείχθηκε μέγας Διδάσκαλος. Η διδασκαλία Του ήταν πρωτοφανής και πρωτόγνωρη. Ο θείος λόγος δρόσιζε τις ψυχές των ακροατών. Έτσι κατά τη διήγηση του σημερινού Ευαγγελίου, όταν ο λαός πληροφορήθηκε ότι ο Ιησούς δίδασκε, συγκεντρώθηκε να ακούσει με πνευματική δίψα τη διδασκαλία Του. Ο θείος λόγος συνεπήρε το πλήθος. Ήδη ο ήλιος είχε δύσει και το σκοτάδι πλησίαζε. Τα μικρά παιδιά κοιμήθηκαν στις αγκαλιές των μητέρων τους. Οι μαθητές ανήσυχοι, διότι πέρασε η ώρα, συνέστησαν στον Ιησού να τους δώσει την άδεια να μεταβούν σε κοντινά χωριά να προμηθευθούν τροφές για τον κόσμο. Όπως αναφέρει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή οι άνδρες ήσαν πέντε χιλιάδες, εκτός των γυναικών και των παιδιών. Ο Χριστός συνέστησε οι μαθητές να προσφέρουν αυτές τις τροφές που είχαν. Και οι μαθητές απαντούν: «Ουκ έχομεν ώδε ει μη πέντε άρτους και δύο ιχθύας» (ΜΑΤΘ. 14, 17).

Οι μαθητές ενημέρωσαν τον Διδάσκαλό τους ότι αυτές οι ποσότητες δεν φθάνουν για ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων. Ο Χριστός διέταξε να καθήσει ο κόσμος για φαγητό πάνω στο χορτάρι και έλαβε τους άρτους και τα ψάρια και αφού τα ευλόγησε είπε στους μαθητές να τα μοιράσουν. Το θαύμα συντελέσθηκε. «Έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις» (ΜΑΤΘ. 14, 20). Δηλαδή, «Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα» (ΜΑΤΘ. 14, 20). Αυτό το θαύμα ξεπερνά την ανθρώπινη λογική. Γι’ αυτούς που απορρίπτουν τα θαύματα και θεωρούν ότι μόνο οι φυσικοί νόμοι ισχύουν, αυτά είναι παράδοξα πράγματα. Δεν μπορούν με τίποτα να κατανοήσουν ότι υπερβαίνονται οι φυσικοί νόμοι όταν το θελήσει και το επιτρέψει ο Θεός. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στον Θεό και στα θαύματά Του.

Και όμως αυτοί οι μεγάλοι φυσικοί επιστήμονες ομολογούν ότι εκείνο που εμείς ονομάζουμε φυσικούς νόμους, δεν έχει χαρακτήρα απόλυτο, ούτε την ακρίβεια που νομίζουμε. Πολλές φορές μπορεί να προκύψουν νέα δεδομένα τέτοια που να κρίνεται πλέον αναγκαία η τροποποίηση ή η αναθεώρηση ενός επιστημονικού φυσικού νόμου. Το θαύμα φυσικά δεν καταργεί τους φυσικούς νόμους, αλλά πίσω από τις υλικές δυνάμεις, υπάρχουν και οι πνευματικές, τις οποίες μπορεί να μη βλέπουμε, αλλά τις διαισθανόμαστε. Βέβαια αυτό μπορεί να το κατανοήσει μόνο ο άνθρωπος που πιστεύει. Ο άπιστος άνθρωπος τα βλέπει με τη λογική και δεν αντιλαμβάνεται ότι πίσω από τα ορατά υπάρχει μία αόρατη πνευματική κατάσταση. Ο πνευματικός κόσμος, όπως και ο υλικός, λειτουργεί κάτω από την καθοδήγηση του Θεού. Και αυτό είτε το πιστεύουμε είτε όχι είναι μια πραγματικότητα.

Το θαύμα του χορτασμού ενός μεγάλου πλήθους λαού δείχνει το ενδιαφέρον του Χριστού και για τα βιοτικά αγαθά. Η διδασκαλία του Χριστού αναφέρεται στον όλο άνθρωπο, και τον βιοτικό και τον πνευματικό. Ο Θεός δεν είναι μόνο Δημιουργός, αλλά και κηδεμόνας και κυβερνήτης των πάντων. Είναι ο Πατέρας που ενδιαφέρεται για τα παιδιά Του. Η Θεία Πρόνοια εκδηλώνεται με τη συντήρηση και τη διακυβέρνηση του κόσμου. Και οι φυσικοί νόμοι εκφράζουν τη βούληση του Θεού για τη συντήρηση του κόσμου. Η Θεία Πρόνοια φθάνει μέχρι των ελαχίστων, πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, που είναι το τελειότερο πλάσμα Του. Ο Θεός είναι Εκείνος που προνοεί για τα πάντα στη ζωή μας. Νοιάζεται για όλες τις ανάγκες μας και για όλες τις υποθέσεις μας. Όμως αυτή η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπων πρέπει να είναι αμφίδρομη, προκειμένου να αναπτυχθεί σωστά. Και αυτό φυσικά εξαρτάται από εμάς.

Η πίστη στην Θεία Πρόνοια είναι το θεμέλιο της θρησκευτικής και πνευματικής μας ζωής. Η αντίληψη περί μοίρας και ειμαρμένης ή περί της επίδρασης των άστρων ή περί τύχης, δεν έχει θέση στη συνείδηση του πιστού Χριστιανού. Η μοιρολατρεία είναι ξένη στο χώρο της Εκκλησίας μας. Ο πιστός αισθάνεται ένα Θεό που στέκεται στοργικός προστάτης στη ζωή του και δεν μένει αδιάφορος στις προσευχές του πιστού ανθρώπου. Συνήθως στην προσευχή μας παρεμβαίνει με διάφορους τρόπους ο διάβολος, προκειμένου να μας αποπροσανατολίσει από την επικοινωνία μας με τον Θεό. Μην του δίνουμε σημασία. Εμείς να προσευχόμαστε έστω και αν δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε, έστω και αν είμαστε κουρασμένοι. Να αγωνιζόμαστε και να είμαστε σίγουροι πως αυτή η προσπάθειά μας δεν θα πάει χαμένη! Με την προσευχή ενωνόμαστε με τον Θεό.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστιανός που πιστεύει στην Θεία Πρόνοια αντιμετωπίζει με γενναιότητα τις αντιξοότητες της ζωής. Αισθάνεται τον αγαθό Πατέρα, ο Οποίος υπάρχει υπεράνω των αστέρων και βοηθά τον αγωνιζόμενο άνθρωπο. Βλέπει το κακό και αισθάνεται, ότι όπως πίσω από τα σύννεφα υπάρχουν οι ακτίνες του ηλίου, έτσι και πίσω από τις θλίψεις και τις αντιξοότητες υπάρχει η στοργική Πρόνοια του Θεού. Ο Θεός είναι κοντά μας σε κάθε φάση της επίγειας ζωής μας. Βέβαια δημιουργηθήκαμε ως ελεύθερες υπάρξεις και με τις προσωπικές μας δυνάμεις εργαζόμαστε για την επαγγελματική ή επιστημονική μας εξέλιξη, αλλά στον όλο αγώνα της ζωής να έχουμε πάντοτε υπόψη τους λόγους του Κυρίου: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (ΜΑΤΘ. 6, 33). Ο νους μας να είναι στραμμένος στον ουρανό και όχι μόνο στα επίγεια.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.