Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

« ΚΑΣΤΑΝΑ ΚΑΙ…ΣΑΓΙΟΝΑΡΕΣ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗ »


Θα μπορούσε να μην είναι κάστανο. Θα μπορούσε να ήταν λουκούμι ή φυστίκια ή παξημαδάκι, ή γλυκό του κουταλιού, από εκείνα που κερνάνε σε μοναστήρια. Τέτοια μοίραζε, «τράταρε», οπωσδήποτε και ο όσιος άνθρωπος, ο πατήρ Παΐσιος. Και ασφαλώς οι αποδέκτες κερασμάτων ή μικρών σταυρών ή κομποσχοινίων θα ήσαν χιλιάδες.
  • Λοιπόν; Τι θα γίνη τώρα; Μαζί με το όντως ιερό του πρόσωπο θα ιεροποιήσουμε και όλα τα αντικείμενά του; Θα εκθέτουμε σε προσκύνησι όλα τα κεράσματά του, όλα τα μικρά ή μεγάλα δώρα που έκανε;
  • Ένας άνθρωπος έχει βέβαια διάφορα ρούχα (οι μοναχοί και οι κληρικοί και διάφορα ράσα), διάφορα προσωπικά τους είδη, φανέλες και πουκάμισα, διάφορα παπούτσια και παντόφλες και σαγιονάρες, διάφορα μαγειρικά ή κουζινικά σκεύη, διάφορα μικροέπιπλα, διάφορα βιβλία ή γραφική ύλη κ.λπ.
  • Τι, λοιπόν θα γίνη; Θα αγιοποιήσουμε το κουτάλι που έτρωγε; Θα προβάλλουμε για προσκύνησι τη σαγιονάρα που φορούσε; Θα εκθέτουμε προς «ψηλάφισιν» και ασπασμό το σεντόνι που κοιμόταν; Θα λειψανοποιήσουμε το τσαμπί του σταφυλιού που κάποτε κέρασε; Θα υποδεχώμαστε με πομπή, με εξαπτέρυγα και μουσική, τμήμα από το ράσο του; Θα οργανώσουμε πάνδημες λιτανείες για τις… κάλτσες του; Θα τρέχουμε να δούμε το σκαμνάκι που καθόταν ή την πεζούλα που έφτιαξε; Θα κάνουμε ιερή συλλογή από…τρίχες των μαλλιών του ή της γενειάδας του; Θα μεταβάλλουμε σέ παρεκκλήσι το θάλαμο του στρατώνα, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία;…
  • Ο άγιος άνθρωπος δεν είναι άγιος για όλα αυτά. Είναι άγιος για την χαριτωμένη βιοτή του, για την ορθή διδασκαλία του, για τον απλοϊκό και ωφέλιμο λόγο του, για τις αρετές του, και προ παντός για την ταπεινοφροσύνη του. Όλα αυτά τα είχε ο άγιος Παΐσιος. Τι παραπάνω του προσθέτει ένα…κάστανο;
  • Φαντασθήτε τους αγίους Αποστόλους, ύστερα από κάθε θαύμα του Χριστού να έκαναν συλλογή αντικειμένων σχετικών με το θαύμα! Έτσι θα είχαμε ένα μπουκαλάκι από το κρασί του γάμου στην Κανά! Θα είχαμε και «κλάσματα» από τα ψωμιά που χόρτασε ο Κύριος τους «πεντακισχιλίους»! Μα τα περισσεύματα δεν κρατήθηκαν για…λειψανοποίησι, αλλά για αγαθοεργία και διδασκαλία, για να μοιρασθούν στους φτωχούς και για να μη πετάμε το ψωμί, που άλλοι  στερούνται.
  • Επί τέλους τι θα γίνη με την ιεροποίησι και λειψανοποίησι αντικειμένων της καθημερινότητας από τη ζωή ενός αγίου; Εκεί θα καταντήσουμε την πίστι μας; Στις παντόφλες, στα σκουφάκια και τα κάστανα;…
  • Αν θέλη κάποιος να έχη για ανάμνησι κάποιο δώρο ή κάποιο αντικείμενο σεβασμίου προσώπου, ας το έχη για τον εαυτό του, όχι να το προβάλλη προς… προσκύνησι!
  • Δεν το θέλουν αυτό οι άγιοι. Δεν το επιτρέπει η εν Πνεύματι λατρεία. Προ παντός το καταδικάζουν ο Χριστός των Τιμίων Δώρων και η Εκκλησία της Αποστολικής παραδόσεως.
Περιοδικό «Ιωάννης ο Βαπτιστής», Τεύχος 630, Σεπτέμβριος 2017.

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017

« Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ »


Η Αγία μας Εκκλησία, αγαπητοί μου φίλοι, προβάλλει σήμερα μία Ρωσική εκκλησιαστική προσωπικότητα, τον Όσιο Σιλουανό τον Αθωνίτη. Είναι μία σύγχρονη εκκλησιαστική μορφή, που δεσπόζει στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Ο Όσιος Σιλουανός είναι μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του Αγιορείτικου και γενικώτερα του Ορθόδοξου Μοναχισμού. Γεννήθηκε το 1866 στην Ρωσία από γονείς ευσεβείς. Κατά κόσμον λεγόταν Συμεών Ιβάνοβιτς Αντονώφ και ήταν χωρικός από την επαρχία Λεμπεντιάσκ. Ύστερα από διάφορες μεταπτώσεις των πρώτων νεανικών του χρόνων, ένα αποκαλυπτικό όραμα της Υπεραγίας Θεοτόκου τον έκανε να μετανοήσει βαθιά και να  ποθήσει την ισάγγελη μοναχική πολιτεία. Η μετάνοια είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων εκείνων που τελικά έγιναν Άγιοι της Εκκλησίας μας. Χωρίς ταπείνωση και μετάνοια δεν μπορούμε να οδηγηθούμε στον Παράδεισο.
Ο Όσιος Σιλουανός το 1892 πήγε στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, η οποία είναι Ρωσική. Μικρόσχημος μοναχός έγινε το 1896 και μεγαλόσχημος το 1911. Η ζωή του στον Άθωνα ήταν διαποτισμένη από τη διαρκή μνήμη του Θεού. Ξεχώριζε για τη συνέπεια και την ακρίβειά του τόσο στους πνευματικούς αγώνες όσο και στα διακονήματα της Μονής. Υπομονετικός και μακρόθυμος, πράος και άκακος, ταπεινός και υπάκουος, ο Όσιος Σιλουανός, κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση των συμμοναστών του, αλλά και δέχθηκε πολλές επιθέσεις από τους φθονερούς και μισόκαλους δαίμονες. Μέσα στον μοναχικό στίβο προόδευε συνεχώς πνευματικά και γινόταν το φωτεινό παράδειγμα για τους άλλους μοναχούς. Ήταν ένας πνευματικός φάρος μέσα στην Μονή.
Έχοντας παραδώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό του στον Θεό, πολύ σύντομα αξιώθηκε να λάβει το δώρο της ακατάπαυστης ευχής από την Υπεραγία Θεοτόκο, αλλά και να δει τον ζώντα Χριστό μέσα στον Ναό του Προφήτη Ηλία, στον μυλώνα της Μονής. Η θεοφάνεια εκείνη ήταν ο σημαντικότερος σταθμός της ζωής του. Από τότε η οξεία πνευματική αίσθησή του έγινε ακόμη οξύτερη. Αισθανόταν αφόρητο πόνο για την αμαρτία. Λυπόταν και έκλαιγε για τις ψυχές που βρίσκονταν μακριά από την αλήθεια. Προσευχόταν αδιάλειπτα για όλο τον κόσμο. Αγαπούσε τον Θεό και τους ανθρώπους χωρίς όρια. Η επικοινωνία μαζί του, για όσους είχαν την ευλογία από τον Θεό να τον γνωρίσουν, ήταν πηγή χαράς. Η παρουσία του χάριζε στους ανθρώπους ειρήνη και ανάπαυση. Μέσα στην προσευχή και τη δοξολογία του Θεού τελείωσε την επίγεια πορεία και βιοτή του. Κοιμήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1938 στην Μονή της μετανοίας του.
Η διδασκαλία του που έχει αποτυπωθεί στις γραφές του, είναι βαθιά βιωματική και αναφέρεται σε καίρια ζητήματα της πνευματικής ζωής. Αναφέρεται στην προσευχή, στη χάρη, στις δοκιμασίες, στην ταπείνωση, στην ειρήνη, στην ελευθερία, στην μετάνοια, στην αγάπη, στην υπακοή και στη θεογνωσία. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να δώσω έμφαση σε τρία σημεία από τη ζωή του Οσίου Σιλουανού. α) Το οικογενειακό του περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, τον βοήθησε πολύ στην μετέπειτα εξέλιξή του. Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών παίζει η ατμόσφαιρα που επικρατεί μέσα στην οικογένεια. Οι γονείς του ήσαν απλοί χωρικοί, αλλά με βαθιά πίστη στον Θεό. Ο πατέρας του ήταν πράος και σοφός άνθρωπος. Στην μοναχική του ζωή ήθελε να βρει Γέροντα, που να μοιάζει στον πατέρα του.
β) Ο απλός και ανεπιτήδευτος τρόπος συμπεριφοράς του Οσίου Σιλουανού, ήταν για τους περισσότερους σκάνδαλο και εμπόδιο στο να κατανοήσουν το μεγαλείο της προσωπικότητάς του και γι’ αυτό πολύ λίγοι τον κατάλαβαν τελικά. Ήταν ολιγογράμματος χωρικός και όμως ήταν ευγενής και λεπτός στους τρόπους, ολιγόλογος και καθόλου εριστικός. Αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς δεν ήταν επίπλαστος, αλλά ανάβλυζε μέσα από την καρδιά του. Έμαθε δε από τον Ίδιο τον Χριστό την αληθινή ταπείνωση. «Κράτα τον νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι», του είπε ο Κύριος. γ) Οι γραφές του φανερώνουν όχι τον στοχαστή θεολόγο, αλλά τον θεόπτη άγιο. Σε αυτές μιλάει συνεχώς για το Άγιο Πνεύμα και την αληθινή αγάπη. Στις γραφές του εξιστορεί και αρκετά θαύματα, που αν και έγιναν από τον ίδιο, εν τούτοις τα αναφέρει σε τρίτο πρόσωπο σαν να έγιναν από άλλους.
Αγαπητοί μου φίλοι, στο θαυμάσιο βιβλίο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Σωφρονίου Σαχάρωφ «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», που εξέδωσε η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ Αγγλίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης όσα έχουν σχέση με τη θεάρεστη ζωή του Οσίου καθώς και τις θαυμαστές γραφές του. Με αφορμή τις μνήμες των Αγίων η Εκκλησία μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον βίο τους, διαβάζοντας τον Συναξαριστή και μας προτρέπει να τους μιμηθούμε. Ο κάθε Άγιος έχει αρετές που κοσμούν την προσωπικότητά του. Αυτές τις αρετές καλούμαστε να τις κάνουμε πράξη και στον δικό μας εαυτό. Και αυτό επιτυγχάνεται με το να έχουμε πρότυπο τους Αγίους και με τον προσωπικό μας αγώνα. Ένας τέτοιος Άγιος και μάλιστα σύγχρονος είναι και ο Όσιος Σιλουανός, που διαβάζοντας τη ζωή του κατανοούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα. Να έχουμε την ευχή του στην προσωπική μας ζωή.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

« ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΙΩΝ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ ΑΥΤΗΣ, ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΙΓΙΟΥ, 17.09.2017 »



Χθες, 17 Σεπτεμβρίου 2017, μνήμη της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων αυτής, Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης, τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στο ομώνυμο Παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού Αγίου Αλεξίου Αιγίου.
Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Βενιανάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. Τους ύμνους απέδωσαν οι Ιεροψάλτες του Ναού,  κ. Χρήστος Πανούτσος, Πρωτοψάλτης  και κ. Ανδρέας Παπαβραμόπουλος, Λαμπαδάριος.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τελέσθηκε ο Εσπερινός και η Παράκληση προς τις Αγίες. Εύχομαι ολόψυχα η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της να μας φωτίζουν και να μας στηρίζουν στην καθημερινότητά μας.
π. Βασίλειος.