Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, η
οποία είναι η τρίτη του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της
ανθρώπινης ιστορίας, στη Μέλλουσα Κρίση, ως απαραίτητος προβληματισμός των
πιστών αυτή την αγωνιστική περίοδο. Η Μέλλουσα Κρίση είναι θεμελιώδης πίστη της
Χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία θα συμβεί στο τέλος αυτού του πρόσκαιρου
κόσμου και περιγράφεται σαφέστατα στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα από τον
Ευαγγελιστή Ματθαίο. Τι ακριβώς θα γίνει τότε; Θα έλθει ο Θεάνθρωπος Χριστός με
άπειρη δόξα και μεγαλοπρέπεια κατά την Δευτέρα Του Παρουσία περιστοιχιζόμενος
από πλήθη αγίων Αγγέλων. Τότε θα καθίσει σε θρόνο ένδοξο και λαμπρό και θα
συγκεντρωθούν μπροστά Του «πάντα τα έθνη» (ΜΑΤΘ. 25, 32), όλοι δηλαδή οι άνθρωποι,
από κάθε γωνιά του πλανήτη, όλοι όσοι έζησαν από την αρχή της Δημιουργίας μέχρι
το τέλος του κόσμου.
Τότε θα τους ξεχωρίσει όπως ξεχωρίζει ο
βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Θα τοποθετήσει τους δικαίους, που είναι
ήμεροι σαν τα πρόβατα, στα δεξιά Του, ενώ τους αμαρτωλούς, που είναι ατίθασοι
και άτακτοι σαν τα κατσίκια, στα αριστερά Του. Και η ώρα της Κρίσης πλησιάζει.
Κάθε ημέρα, κάθε λεπτό που περνάει, μας φέρνει πιο κοντά στο μεγάλο αυτό
Δικαστήριο, στο οποίο θα είμαστε παρόντες όλοι οι άνθρωποι· πλούσιοι και
φτωχοί, μορφωμένοι και αγράμματοι, βασιλιάδες και ταπεινοί δούλοι. Εκεί θα
λάμψει η θεία δικαιοσύνη. Κάθε αδικία που επικρατεί τώρα στον κόσμο μας, κάθε
πλεονεξία και εκμετάλλευση που μένει ατιμώρητη από τα ανθρώπινα δικαστήρια,
κάθε έγκλημα και ψέμα το οποίο συγκαλύπτεται με εύσχημο τρόπο, θα αποκαλυφθεί
τότε από τον δικαιοκρίτη Χριστό. Ο Κριτής αυτός δεν δωροδοκείται. Οι αποφάσεις
Του δεν εξαγοράζονται. Ο κάθε άνθρωπος θα λάβει τη δίκαιη ανταπόδοση των έργων
του.
Ο καθένας μας θα κριθεί πρωτίστως σύμφωνα
με τα έργα αγάπης που έκανε όσο ζούσε στην παρούσα ζωή. «Θα πει τότε ο βασιλιάς
σε αυτούς που βρίσκονται δεξιά Του: “ελάτε, οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου,
κληρονομήστε τη βασιλεία που σας έχει ετοιμασθεί από την αρχή του κόσμου. Γιατί,
πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με
περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και με επισκεφθήκατε,
φυλακισμένος και ήλθατε να με δείτε”. Τότε θα Του απαντήσουν οι άνθρωποι του
Θεού: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε
να πιεις; Πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε ή γυμνό και σε ντύσαμε; Πότε
σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήλθαμε να σε επισκεφθούμε;” Τότε θα τους
απαντήσει ο βασιλιάς: “σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους
αδελφούς μου, τα κάνατε για μένα”.» (ΜΑΤΘ. 25, 34-40).
«Ύστερα θα πει και σ’ αυτούς που
βρίσκονται αριστερά Του: “φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι· πηγαίνετε στην
αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμασθεί για τον διάβολο και τους δικούς του. Γιατί,
πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω, ήμουν
ξένος και δεν με περιμαζέψατε, γυμνός και δεν με ντύσατε, άρρωστος και
φυλακισμένος και δεν ήλθατε να με δείτε”. Τότε θα Του απαντήσουν κι αυτοί: “Κύριε,
πότε σε είδαμε πεινασμένο ή διψασμένο ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή φυλακισμένο
και δεν σε υπηρετήσαμε;” Και θα τους απαντήσει: “σας βεβαιώνω πως αφού δεν τα
κάνατε αυτά για έναν από αυτούς τους άσημους αδελφούς μου, δεν τα κάνατε ούτε
για μένα”. Αυτοί λοιπόν θα πάνε στην αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια
ζωή» (ΜΑΤΘ. 25, 41-46). Αυτά τα λόγια του Κυρίου μας είναι ανεπανάληπτα και μας
βάζουν προ των ευθυνών μας που έχουμε απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Ο Χριστός βάζει τον εαυτό Του στη θέση των
«ελαχίστων». Κάθε φτωχός και ασήμαντος συνάνθρωπός μας είναι μία εικόνα του
Χριστού. Στο πρόσωπό του βλέπουμε τον Χριστό. Κάθε βοήθεια και εξυπηρέτηση,
κάθε πράξη αγάπης και ελεημοσύνης προς τον ενδεή αδελφό μας, προσφέρεται τελικά
στον Ίδιο τον Χριστό. Αλλά και κάθε περιφρόνηση και αδιαφορία, κάθε απαξίωση
και σκληρότητα απέναντι στους μικρούς και άσημους της ζωής αυτής, στον Ίδιο τον
Χριστό τελικά αναφέρεται. Και στη σημερινή εποχή, λοιπόν, ο Χριστός βρίσκεται
ανάμεσά μας. Κρύβεται στα πρόσωπα των πεινασμένων, των διψασμένων, των αστέγων,
των ρακένδυτων, των ασθενών, των φυλακισμένων και περιμένει την ανταπόκρισή
μας. Να προσπαθούμε να μην προσπερνάμε αδιάφορα τους αδελφούς μας που έχουν
ανάγκη. Όσο μπορούμε να τους βοηθάμε στην καθημερινότητά τους.
Αγαπητοί μου φίλοι, ύψιστο κριτήριο στη
Μέλλουσα Κρίση θα είναι ο συνάνθρωπος, ως εικόνα του Θεού, διότι το κάθε
ανθρώπινο πρόσωπο είναι πλασμένο «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» (ΓΕΝ. 1, 27)
του Θεού. Το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι αδελφός του Χριστού (ΜΑΤΘ. 25, 40)
και ως εκ τούτου έχουμε υποχρέωση να τιμάμε την εικόνα του Θεού και να
δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας στους αδελφούς του Κυρίου μας. Η σωτηρία μας
τελικά θα περάσει μέσα από τους άλλους ανθρώπους και ποτέ μέσα από τον
αυτονομημένο εαυτό μας! Όσοι θεωρούμε ότι μπορούμε να σωθούμε χωρίς την
προσφορά στους συνανθρώπους μας είμαστε σε οικτρή πλάνη! Κυρίαρχη σκέψη μας θα
πρέπει να είναι το πως θα σταθούμε, κατά την ώρα της φοβερής Κρίσης, ενώπιον
του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! Τέλος καλούμαστε να έχουμε διαρκώς στην ενθύμησή
μας την μεγάλη αλήθεια, πως το κλειδί του Παραδείσου είναι η έμπρακτη αγάπη μας
προς τους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.