Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

« ΘΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ »

Είναι ανάγκη κανείς κάποτε κάποτε λίγο να ξεκουράζεται, να αναπαύεται, να ξελαχανιάζει, να αναψύχει. Ιδιαίτερα τώρα, στο θερμό θέρος.

Μέχρι προχθές δίνονταν άφθονα τραπεζοδάνεια για διακοπές. Βέβαια, κι εμείς, που λόγω φτώχειας δεν κάναμε οικογενειακές διακοπές, μεγαλώσαμε μια χαρά. Πάντως, είναι γεγονός πως η ζωή στις θορυβώδεις και νεφελώδεις μεγαλουπόλεις έχει γίνει ανυπόφορη και χρειάζεται μια έξοδος σε γραφικές παραλίες νησιών και σε δροσερές βουνοπλαγιές. Έχει μεγάλη ανάγκη οξυγόνου και το σώμα και η ψυχή του Νεοέλληνα.

Οι πόλεις γέμισαν από τα δάση των κεραιών των τηλεοράσεων, τα κορναρίσματα των πολλών αυτοκινήτων, τις φασαρίες και τους διαπληκτισμούς. Αρκετά περιορισμένο το πράσινο και, από πουλιά, λίγα λερωμένα περιστέρια και πιο λίγα επίμονα χελιδόνια. Από τον εξώστη του κελιού μας βλέπουμε όλες τις αποχρώσεις του πράσινου σε καστανιές, καρυδιές, πλατάνια, κυπαρίσσια, δάφνες, μυρτιές, κουμαριές και άγρια δένδρα. Από τα ξημερώματα αηδόνια, τσαλαπετεινοί, ερωδιοί χαλούν τον κόσμο με τα μύρια τιτιβίσματα και τις εωθινές δεήσεις τους. Τα έχουμε συνηθίσει και δεν μας κάνουν τόσο εντύπωση πια. Οι προσκυνητές όμως εντυπωσιάζονται, γιατί πολύ τους λείπουν φυσικά χρώματα και ουράνια κελαηδήματα.

Στην ησυχία ο κουρασμένος άνθρωπος ηρεμεί, γαληνιά, αναπαύεται το κατακτυπημένο πνεύμα του από μύριες πληροφορίες, περιττές γνώσεις, ανούσιες κουβέντες και πικρούς λογισμούς. Εκεί, στην ησυχία, μπορεί ο άνθρωπος να σκεφτεί γιατί γεννήθηκε. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης λέγει «πτορόεσσα εγεννήθη η των ανθρώπων φύσις». Γεννήθηκε, λέει, ο άνθρωπος με φτερά, για να πετά ψηλά και όχι για να κυλιέται χάμω. Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως ο Θεός «εποίησεν ως αγαθός το χρήσιμον και ως σοφός το κάλλιστον». Αξίζει να τα θυμόμαστε και να τα σκεφτόμαστε αυτά. Η βοή του κόσμου δεν αφήνει τον άνθρωπο στην ωφέλιμη περισυλλογή. Συνήθως τον οδηγεί στην ετεροπαρατήρηση, την κατηγορία και το ευχάριστο κουτσομπολιό. Ο εντοπισμός των λαθών μας, η παρατήρηση των αδυναμιών μας, η μεταμέλεια των σφαλμάτων μας είναι μία χρήσιμη και αποδοτική εργασία. Τότε οι διακοπές σίγουρα θα είναι προσοδοφόρες και κερδοφόρες.

Είναι ανάγκη να αφεθεί στην άκρη το άγχος. Γνωρίζω πως τα προβλήματα είναι μεγάλα και πολλά και δεν γράφω από μακριά, στη μακαριότητα και ασφάλεια της απομονώσεώς μου. Η βιοπάλη για τον επιούσιο άρτο, η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, η μείωση μισθού, η αύξηση της φορολογίας, η μελαγχολική προοπτική για το μέλλον, είναι λίγα από τα πολλά θέματα που δημιουργούν στον άνθρωπο άγχος.

Μερικοί παραμιλούν και στον ύπνο και στον ξύπνιο τους. Ο Θεός, ως παντογνώστης, προγνώστης και καρδιογνώστης, γνωρίζει όλων τις ακριβείς ανάγκες, ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Φροντίζει για όλα ανύστακτα. Θέλει την εμπιστοσύνη μας, την οποία όμως δεν του τη δίνουμε εύκολα. Τον λέμε Πατέρα, μα δεν τον αισθανόμεθα έτσι. Είμεθα παιδιά Του, μας δεν αισθανόμεθα αδέλφια με τους συνανθρώπους μας. Για τον Θεό, δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα, αδιέξοδοι δρόμοι και άφωτα τούνελ. Αρκεί κανείς υπομονετικά να τον εμπιστευθεί.

Ο Θεός γνωρίζει πολύ καλά τα παιδιά Του. Είναι τα αγαπητά πλάσματά Του. Γνωρίζει ότι είναι ευκολοπαρασυρόμενα και ευκολοεξαπατούνται. Γι’ αυτό τους χάρισε τη διορθωτική και ιαματική μετάνοια. Δεν θέλησε ο Θεός να κάνει τον άνθρωπο άπτωτο. Να τον βάλει θέλοντας και μη στον παράδεισο. Ο Θεός δεν είναι δικτάτορας. Άφησε τον άνθρωπο να διαλέξει ελεύθερα το καλό ή το κακό. Δεν θέλησε με το ζόρι να τους κάνει όλους καλούς. Όλοι, αν θέλουν, μπορούν να μετανοήσουν και να απαλλαγούν από το ενοχλητικό βάρος των ανομημάτων τους.

Παρά την κάποια διάχυση του θέρους, όταν καθυστερεί ο ύπνος, με τα ανοιχτά παράθυρα, τον έναστρο και ασέληνο ουρανό ή με ωραία πανσέληνο, με θαλάσσια αύρα ή βουνίσια δροσιά, μπορεί ο άνθρωπος να αναλογισθεί την παιδική αθωότητα, τη γαλήνη της γιαγιάς του, τις καλές του σκέψεις, και να μισήσει ειλικρινά ό,τι το εμπαθές, το ανίερο, το άηθες και ανειλικρινές που έχει γεμίσει η ζωή του. Τότε οι διακοπές του θα είναι ένας σημαντικός σταθμός της ζωής του, μία ανάπαυλα, ανακούφιση και ενίσχυση.

Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης

« Μακεδονία », 10.07.2011

nefthalim.blogspot.com

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

« ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΚΡΑΤΟΣ ΛΙΓΟΣΤΟ, ΠΟΙΗΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΗ (1853-1919) »


Ποιος είδε κράτος λιγοστό,
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύη
και πενήντα να μαζεύη;
***
Να τρέφη όλους τους αργούς,
να ’χη επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
***
Να ’χη κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά.
Κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε,
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
***
Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν,
δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.
***
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
***
Θέλει ακόμα –κι αυτό είναι ωραίο–
να παριστάνη τον Ευρωπαίο.
Στα δυο φορώντας τα πόδια που ’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.
***
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,
τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ « ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΑΝΩΡ », ΙΟΥΝΙΟΣ 2011, ΤΕΥΧΟΣ 306.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ.

Την Πέμπτη, 30 Ιουνίου 2011, εκοιμήθη ο Καθηγούμενος της Ιστορικής Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Αρχιμανδρίτης π. Φιλάρετος Κωνσταντακόπουλος.

Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε σήμερα, 1 Ιουλίου 2011, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, όπου διακόνησε ως Καθηγούμενος.

Από σήμερα η τοπική Εκκλησία αλλά και η Εκκλησία της Ελλάδας είναι φτωχότερη πνευματικά. Ο π. Φιλάρετος ήταν αγαπητός και διακρινόταν για την σεμνότητά του και το ακέραιο του χαρακτήρα του.

Αιωνία Σου μνήμη Σεβαστέ μας Γέροντα.