Ο πλούσιος νέος της σημερινής Ευαγγελικής
περικοπής, αγαπητοί μου φίλοι, είχε μεγάλα πνευματικά ενδιαφέροντα. Ήταν
άρχοντας της Συναγωγής και είχε μεταφυσικές αναζητήσεις. Μόλις λοιπόν αντίκρισε
τον Κύριο, Τον πλησίασε και με ισχυρό ενδιαφέρον Τον ρώτησε: «Διδάσκαλε αγαθέ,
τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» (ΛΟΥΚΑ 18, 18). Και ο Κύριος του
απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς “αγαθό”; Κανένας δεν είναι αγαθός, παρά μόνο
ένας, ο Θεός. Ξέρεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην
ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» (ΛΟΥΚΑ 18, 19-20).
Εκείνος ξαφνιασμένος από την απροσδόκητη αυτή απάντηση είπε με απορία: «Όλα
αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου» (ΛΟΥΚΑ 18, 21). Και ο Κύριος του ανταπάντησε:
«Ένα ακόμη σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς,
κι έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στον Θεόˑ κι έλα να με ακολουθήσεις» (ΛΟΥΚΑ 18,
22).
Ο νέος όμως όταν το άκουσε αυτό, λυπήθηκε
πολύ. Διότι ήταν πολύ πλούσιος και δεν ήθελε να αποχωρισθεί τα πλούτη του. Κι
έτσι έφυγε από τον Χριστό. Πως όμως αρνήθηκε την προτροπή του Κυρίου ο νέος
αυτός, ο οποίος είχε τόσο μεγάλες πνευματικές αναζητήσεις; Αν και νέος, είχε
μεγάλο ενδιαφέρον για την αιωνιότητα. Αν σήμερα ρωτήσουμε τους νέους ανθρώπους,
αλλά και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, αν τους ενδιαφέρει η αιωνιότητα, θα μας
κοιτάξουν σαν να βλέπουν μπροστά τους κάτι το εξωπραγματικό! Οι περισσότεροι
άνθρωποι ζουν μόνο για τις ηδονές και την ύλη. Ο νέος του σημερινού Ευαγγελίου
όμως ήθελε πραγματικά να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Γι’ αυτό και από τα
παιδικά του χρόνια αγωνιζόταν να τηρεί τις εντολές του Θεού. Και για να πάρει
απάντηση σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, έψαχνε τον κατάλληλο διδάσκαλο.
Ο νέος του σημερινού Ευαγγελικού
αναγνώσματος, προσδοκούσε ότι ο Κύριος θα μπορούσε να τον οδηγήσει με ασφάλεια
στην αιώνια ζωή. Περίμενε λοιπόν να ακούσει κάτι το ιδιαίτερο από αυτά που
έκανε. Όταν όμως πήρε την απάντηση αυτή, ξαφνιάσθηκε. Αυτός είχε ζωή καθαρή,
είχε πίστη, είχε αναζητήσεις, δεν είχε όμως αυτογνωσία και διάθεση θυσιαστικής
υπακοής. Επιθυμούσε την αιώνια ζωή, αλλά ήταν κυριευμένος από το φοβερό πάθος
της φιλαργυρίας. Κι ενώ στην αρχή φάνηκε πρόθυμος να ακούσει τις οδηγίες του
Κυρίου και να τις εφαρμόσει, στη συνέχεια όταν του τέθηκε το δίλημμα, ή ο Χριστός
ή τα πλούτη, προτίμησε τα πλούτη του και αρνήθηκε την αιώνια Βασιλεία. Ο
πλούσιος νέος ήταν προσκολλημένος στα υλικά αγαθά και μάλιστα δεν καταλάβαινε
το πάθος το οποίο τον τυραννούσε. Νόμιζε πως ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος,
ένας ηθικός και τέλειος άνθρωπος.
Δεν αρκεί λοιπόν μόνο να πιστεύουμε και να
ποθούμε την αιώνια ζωή. Δεν αρκεί να έχουμε πνευματικά ενδιαφέροντα και να
ακούμε θρησκευτικές ομιλίες. Δεν μας εξασφαλίζει το γεγονός ότι πολλοί έχουμε
από τα παιδικά μας χρόνια τηρήσει κάποιες βασικές εντολές. Μπορεί μέσα μας να
είναι κρυμμένο κάποιο πάθος, το οποίο να μας οδηγήσει στο να χάσουμε την αιώνια
ζωή. Από την μεριά μας χρειάζεται να έχουμε διάθεση υπακοής και θυσίας. Πρέπει
να μάθουμε να υπακούμε στις εντολές του Θεού. Αν θέλουμε να είμαστε γνήσιοι
μαθητές του Χριστού, οφείλουμε να υπακούμε σε όλες τις εντολές Του και όχι μόνο
σε εκείνες που θέλουμε. Κάτι που έκανε ο νέος του σημερινού Ευαγγελίου. Αν
θέλουμε να είμαστε πραγματικοί μαθητές του Χριστού και όχι μόνο στο όνομα,
πρέπει να Τον ακολουθούμε όπου μας καλέσει, θυσιάζοντας τα πάντα γι’ Αυτόν, όσο
και αν αυτό μας φαίνεται δύσκολο και ακατόρθωτο.
Όταν ο Χριστός είδε τον νέο να φεύγει τόσο
πολύ λυπημένο, είπε: «Πόσο δύσκολα θα μπουν στην Βασιλεία του Θεού αυτοί που
έχουν τα χρήματα! Ευκολότερο είναι να περάσει καμήλα μέσα από βελονότρυπα, παρά
να μπει πλούσιος στην Βασιλεία του Θεού» (ΛΟΥΚΑ 18, 24-25). Όσοι Τον άκουσαν
είπαν: «Τότε ποιος μπορεί να σωθεί;» (ΛΟΥΚΑ 18, 26). Και ο Κύριος απάντησε:
«Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για τον Θεό είναι δυνατά» (ΛΟΥΚΑ
18, 27). Η Χάρη του Θεού λοιπόν κάνει δυνατά όχι μόνο τα δύσκολα, αλλά και τα
αδύνατα. Διότι μόνο με την Χάρη του Θεού μπορεί ο πλούσιος να απαγκιστρωθεί από
την προσκόλλησή του στα πλούτη του. Το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα πάθη.
Μόνο με την Χάρη του Θεού μπορούμε να τα πολεμήσουμε. Ο Κύριος τονίζει, στο
σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, την προσκόλληση στον πλούτο, επειδή αυτή
δημιουργεί πολύ μεγάλη εξάρτηση.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο πλούτος αιχμαλωτίζει
τον άνθρωπο και τον κυριεύει. Τον ταυτίζει με την ύλη και τον σκληραίνει πολύ.
Γι’ αυτό ο Κύριος μας εξηγεί ότι η απεξάρτηση από τα πλούτη είναι αδύνατη με
τις φτωχές μας ανθρώπινες δυνάμεις και
δυνατή μόνο με την Χάρη Του. Αλλά και γενικώτερα τα πάθη που μας ταλαιπωρούν,
δεν πολεμούνται με τις δικές μας φτωχές δυνάμεις, αλλά χρειάζεται η Χάρη του
Θεού. Χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε κανένα πάθος. Η
πνευματική ζωή είναι θαύμα της Χάριτος του Θεού. Το να αποκολληθεί η καρδιά του
ανθρώπου από την ύλη, τον κόσμο, και την σάρκα και να στραφεί προς τον Θεό και
τα ουράνια αποτελεί θαύμα της Χάριτος του Θεού. Ας αγωνισθούμε λοιπόν όσο
μπορούμε. Ας κάνουμε εμείς το ελάχιστο, για να μας προσφέρει ο Θεός το άπειρο,
την παντοδύναμη Χάρη Του.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.