« ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ »

Ο  Παύλος είχε ήδη επισκεφθεί (51 μ.Χ.)  την  Κόρινθο. Κοντά του ήταν και η Παλαιά Πάτρα.  (Υπήρχε και Νέα Πάτρα· η σημερινή Υπάτη). Όμως, παρόλο που η Παλαιά Πάτρα, ήταν κοντά στην Κόρινθο, ο Παύλος  που ώργωσε ολόκληρη την οικουμένη, δεν κατέβηκε  για κήρυγμα στην (Παλαιά) Πάτρα.  Ήταν, φαίνεται, προσωπική επιθυμία  του Ανδρέα να κηρύξει  στην (Παλαιά) Πάτρα, και έτσι να κλείσει  την επίγεια ζωή του. Τη συγκεκριμένη επιθυμία, την εξέφρασε στον Παύλο (στις ετήσιες συναντήσεις που έκαναν οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή του Πάσχα), και ο Παύλος  του είπε «ναι».  

Θα ήταν γύρω στο  65-70 μ.Χ., όταν ο Ανδρέας, σε ηλικία 60-65, γέρος για την εποχή, κατέφθασε στην Πάτρα. Κατάκοπος  από το πολυήμερο ταξίδι, (Θεσσαλονίκη-Πάτρα) και προπαντός από τις μακροχρόνιες και κοπιαστικές του οδοιπορίες, που είχε κάνει μέχρι τότε, κηρύσσοντας Ιησού Χριστό. Ήταν  στο ανάστημα ψηλός, αλλά με κυρτωμένη πλάτη από την πολλή  ταλαιπωρία.  

Ο Πατρινός Σώσσιος δέχθηκε να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του. Ήταν παράλυτος. «Στο όνομα του Χριστού, σήκω, και περπάτα»,  του είπε ο Ανδρέας, και ο Σώσσιος θεραπεύθηκε. Πίστεψε στο Χριστό. Ήταν ο πρώτος Πατρινός που έγινε χριστιανός.

Η Μαξιμίλλα, γυναίκα του Δημάρχου Αιγεάτη, αρρώστησε βαριά. Έφθασε στο θάνατο. Είχε ήδη ακούσει πολλά για τον Ανδρέα, τον είχε επισκεφθεί και στο σπίτι του Σώσσιου, και τώρα τον κάλεσε να τη  θεραπεύσει.

Ο γέρο-Ανδρέας κατέφθασε στο Δημαρχείο  υποβασταζόμενος από τους μαθητές του. Ήταν τόσο ρακένδυτος, που οι θυρωροί τον εξέλαβαν ως ζητιάνο! Δεν τον άφηναν να εισέλθει. Θα τον χτυπούσαν, αν δεν μεσολαβούσαν οι μαθητές του!  Εισήλθε στο δωμάτιο, όπου ήταν η Μαξιμίλλα.  Προσευχήθηκε, και η Μαξιμίλλα θεραπεύθηκε. Πίστεψε στο Χριστό, και βαπτίσθηκε χριστιανή. 

Όμως, ο σύζυγός της Αιγεάτης, δεν μπορούσε να «χωνέψει», ότι η γυναίκα του, περιφρόνησε τους θεούς των Ρωμαίων, και έγινε χριστιανή. Προσπάθησε  να της αλλάξει τα μυαλά, αλλά εις μάτην. «Αυτός ο γέρος (ο Ανδρέας!) σε κατέστρεψε..! Θα τον βασανίσω, μέχρι να τον ξεκάνω...!», της είπε ο Αιγεάτης.

Αφού τον βασάνισε και τον φυλάκισε πάλιν και πολλάκις,  στο τέλος τον έδεσε  με σχοινιά στο σταυρό, για να τον θανατώσει. Πέρασαν ήδη τρεις μέρες και ο Ανδρέας ήταν στο σταυρό! (Καμία αρχαία πηγή δεν αναφέρει ότι σταυρώθηκε με το κεφάλι προς τα κάτω και σε σταυρό σχήματος «Χ»).

Οι πιστοί της Πάτρας μαθαίνοντας ότι ο Αιγεάτης έδεσε τον Ανδρέα στο σταυρό, ξεσηκώθηκαν. Συγκεντρώθηκαν στην αυλή του Δημαρχείου. Φώναζαν. Απειλούσαν τον Αιγεάτη. Ο Αιγεάτης φοβήθηκε. «Ησυχάστε! Θα τον απολύσω», τους είπε, και έτρεξε στον Ανδρέα. «Σε παρακαλώ! Άφησέ με  δεμένο στο σταυρό!»,  του είπε ο Ανδρέας·  «μόνο λύσε  τον εαυτόν σου   από τα δεσμά της απιστίας», αλλά ο Αιγεάτης παρέμενε δεμένος στα δεσμά της απιστίας. 

Ο Ανδρέας σήκωσε τα μάτια του ψηλά, και παρακάλεσε τον Κύριο:  «Μην επιτρέψεις να κατέβω από το σταυρό!». Και ο Κύριος ευθύς παρέλαβε την αγία του ψυχή. «Απόστολε του Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών».  

(Πηγή: «Ανδρέας: Θαύμα της Ανάστασης». Εκδόσεις «Θαβώρ». 2021).

anastasiosk.blogspot.com