« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ »

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, είδαμε κάποιον άρχοντα να ρωτά τον Χριστό τι πρέπει να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Και ο Κύριος του είπε να τηρήσει τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης. «Μη μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου» (ΛΟΥΚΑ 18, 20). Και ο άρχοντας απάντησε στον Κύριο, ότι όλα αυτά τα τηρούσε από τα νιάτα του. Όταν το άκουσε αυτό ο Χριστός του είπε, ότι ένα ακόμη του λείπει· να πουλήσει όλα όσα έχει και να δώσει τα χρήματα στους φτωχούς και να Τον ακολουθήσει. Μόλις ο άρχοντας τα άκουσε αυτά, στενοχωρήθηκε πολύ. Και αυτό έγινε γιατί ήταν πάμπλουτος. «Όταν ο Ιησούς τον είδε τόσο στενοχωρημένο, είπε: “Πόσο δύσκολα θα μπουν στην Βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα! Ευκολότερο είναι να περάσει καμήλα μέσα από βελονότρυπα, παρά να μπει πλούσιος στην Βασιλεία του Θεού” (ΛΟΥΚΑ 18, 24-25).»

Ο άνθρωπος του σημερινού Ευαγγελίου ήταν φαινομενικά θρησκευόμενος. Ήταν καλός άνθρωπος και τηρούσε τυπικά τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου. Όμως στο βάθος της ύπαρξής του, πίσω από τη φαινομενική θρησκευτικότητα, η καρδιά του ήταν προσκολλημένη στην ευδαιμονία μίας υλιστικής ζωής. Αγαπούσε και απολάμβανε τα υλικά αγαθά περισσότερο από την ηθική του θρησκευτικού νόμου. Για να αποκαλύψει ο Χριστός τη φαινομενική θρησκευτικότητα του άρχοντα, του ζήτησε να απαρνηθεί τα άφθονα αγαθά που είχε και να Τον ακολουθήσει. Στο σημείο αυτό ο πλούσιος βρέθηκε σε τρομερό δίλημμα. Και τελικά προτίμησε από τον Χριστό τα πλούτη και τα αγαθά του. Στα υλικά αγαθά ήταν στην πραγματικότητα δοσμένη η καρδιά του. Στους διχασμένους ανθρώπους, όταν τίθενται τέτοια διλήμματα, η προτίμηση είναι η ύλη και έπονται οι πνευματικές αξίες.

Ο Χριστιανισμός δεν τέθηκε ποτέ εναντίον του πλούτου. Αναγνώρισε την αξιοποίηση των ικανοτήτων και δραστηριοτήτων του ανθρώπου να κερδίσει και να προοδεύσει στη ζωή. Εκείνο που δικαιώνει τον πλούτο στα χέρια του Χριστιανού, είναι να ξέρει πως να τον διαχειρισθεί και πως να τον διαθέτει. Είναι αυτό που είδαμε και στο Ευαγγέλιο του άφρονα πλουσίου την προηγούμενη Κυριακή. Το πως δηλαδή οφείλουμε εμείς οι Χριστιανοί να διαχειριζόμαστε τον πλούτο. Τα υλικά αγαθά είναι δώρα του Θεού. Αν αυτά τα δώρα του Θεού μπορούν να διακονήσουν εμάς και τους αδελφούς μας, τότε είναι ευλογημένα! Σε αντίθετη περίπτωση δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα Το μόνο που κάνουν, είναι να αλυσοδένουν αυτούς που τα κατέχουν. Το να έχει κάποιος στο νου του συνεχώς το πως θα πλουτίσει ή το πως θα αυξάνει τα πλούτη του είναι ένα φοβερό πάθος που τον οδηγεί στην καταστροφή.

Σαν τον πλούσιο της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής υπάρχουν και σήμερα ηγεμόνες του πλούτου που θέλουν μεν να έχουν την καλή φήμη του καλού και αγαθού, αλλά πάνω από τις κοινωνικές ανάγκες έχουν τον πλούτο τους. Μπορεί να κάνουν και μικροδωρεές, φροντίζουν να διαφημισθούν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να προσέρχονται σε δοξολογίες και θρησκευτικές τελετές, αλλά η όλη ύπαρξή τους είναι αφοσιωμένη στον πλούτο και τις απολαύσεις του. Υπάρχουν Χριστιανοί που νηστεύουν, προσεύχονται, ζουν πνευματική ζωή, στενάζουν και επιδεικνύουν τη φαινομενική τους ευλάβεια, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να δώσουν κάτι από τα υλικά αγαθά τους στους φτωχούς. Ποιο όφελος υπάρχει αν τελικά δεν κάνουν ελεημοσύνη; Η διχασμένη προσωπικότητα ποτέ δεν είναι ωφέλιμη στο κοινωνικό της περιβάλλον. Ο Χριστιανισμός θέλει ο άνθρωπος να κατευθύνεται πάνω από όλα από την αγάπη.

Στη σημερινή εποχή οι σχέσεις των ανθρώπων ρυθμίζονται από τα οικονομικά συμφέροντα. Γι’ αυτό και υπάρχει τόση απανθρωπιά. Γι’ αυτό και γίνονται τόσα εγκλήματα. Παντού κυριαρχούν οι έννοιες της παραγωγής και της κατανάλωσης, της προσφοράς και της ζήτησης, της ανόδου και της πτώσης των τιμών και ο άνθρωπος γίνεται ένα νούμερο μέσα σε αυτά τα οικονομικά παιχνίδια. Οι ισχυροί μπορεί να μιλάνε για ιδανικά, για το ρόλο της Εκκλησίας, για ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά τα λόγια δεν καλύπτουν τις αθλιότητες που υπάρχουν στον πλανήτη μας. Ο Χριστός με τη στάση Του απέναντι στον πλούσιο του σημερινού Ευαγγελίου κατέδειξε ότι πάνω από όλα τα ανθρώπινα πράγματα, πρέπει να κυριαρχεί στις καρδιές των ανθρώπων η αγάπη. Αυτή η αγάπη ώθησε τους Αποστόλους να εγκαταλείψουν την εργασία τους και την οικογένειά τους και να αφοσιωθούν στο υψηλό ιεραποστολικό τους έργο.

Αγαπητοί μου φίλοι, η αγάπη είναι το κλειδί που λύνει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα και δημιουργεί όχι υποκριτικές, αλλά ειλικρινείς διανθρώπινες σχέσεις. Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα είναι ελλιπείς στην αγάπη και όλα τα κατευθύνει η οικονομική θεωρία του κέρδους και του συναγωνισμού. Με αυτή τη στάση μας απέναντι στον πλούτο, όπως είπε ο Χριστός, δύσκολα μπορούμε να εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού. Ο συνάνθρωπός μας δεν πρέπει να είναι το αντικείμενο της εκμετάλλευσής μας, αλλά να γίνει το μέσο για να ανακαλύψουμε την παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Με αυτή την πίστη θα παύσουν οι συγκρούσεις και θα επικρατήσει η ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων, η Βασιλεία του Θεού επί της γης. Ο Χριστός αυτή την ειρήνη χαρίζει στους πιστούς οπαδούς Του. Από εμάς εξαρτάται πλέον ποια στάση θα κρατήσουμε απέναντι στα υλικά αγαθά και στον πλούτο.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.