«Σήμερα γίνεται πολύς λόγος για ενοποίησι του κόσμου, όχι μόνο στο επίπεδο της συνεργασίας σε οικονομικό ή πολιτικό πεδίο, αλλά και στον τομέα της θρησκείας. Πολλές δυνάμεις δραστηριοποιούνται με σκοπό να “συγκεράσουν” όχι μόνο τα διάφορα χριστιανικά δόγματα, αλλά και τη χριστιανική πίστι με άλλες θρησκευτικές ιδεολογίες που από τη φύσι τους είναι ασυμβίβαστες προς το δόγμα της Εκκλησίας, το θεολογικό, το κοσμολογικό, το ανθρωπολογικό και προ πάντως το σωτηριολογικό. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά πως πρόκειται για προσπάθεια “αποχριστιανοποιήσεως” του Χριστιανισμού.
Όχι
πως δεν γίνεται λόγος για τον Χριστό, αλλά η έννοια των όρων αλλάζει. Έτσι ο
Σάϊ Μπάμπα π.χ. θα πη στους χριστιανούς οπαδούς του: “σεις οι χριστιανοί δεν
χρειάζεται να προσεύχεσθε στο δικό μου όνομα να το κάνετε στο όνομα του
Χριστού: όλα τα ονόματα είναι δικά μου”! Το ίδιο δεν θα δυσκολευθή να προτρέψη
και ο Μαχαράτι ή οποιοσδήποτε άλλος από τους “αστέρες” των Ιμαλαΐων, που
βάλθηκαν να “φωτίσουν” τους χριστιανούς της Δύσεως και της δικής μας χώρας.
Οι
δυνάμεις που κρύπτονται πίσω από την “εισβολή” των ξένων προπαγανδιστών στη
χώρα μας έχουν τους δικούς τους σκοπούς, και πάντως δεν είναι εκείνοι τους οποίους
προβάλλουν. Γι’ αυτό και μερικές φορές καταφέρνουν να επιβάλλουν σχέδια σε
ανύποπτα άτομα που κατέχουν ίσως τις ανάλογες θέσεις και μπορεί να έχουν και
την εξουσία να πραγματοποιήσουν τα σχέδια αυτά, νομίζοντας μάλιστα πως
εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας και την τοποθετούν μ’ αυτόν τον τρόπο στην
πρωτοπορία των “πολιτισμένων χωρών”. Εδώ ανήκει π.χ. η προσπάθεια για τον
θρησκευτικό αποχρωματισμό της νομοθεσίας και της παιδείας».
(Περιοδικό «Διάλογος», Ιανουάριος-Μάρτιος 2022, Τεύχος 107, σελίδα 1)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου