« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ »

 

Κατά τη σημερινή Κυριακή των Αγίων Πάντων, αγαπητοί μου φίλοι, η Εκκλησία μας τιμά όλους εκείνους τους Προφήτες, τους Αποστόλους, τους Ιεράρχες, τους Μάρτυρες και τους Οσίους, που ευαρέστησαν στον Θεό με την αγία ζωή τους και ευφραίνονται μαζί Του στην Βασιλεία Του. Το δε Ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε είναι προς τιμήν των Αγίων Πάντων και μας υποδεικνύει τι πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε κι εμείς Άγιοι. Ο Κύριος διαβεβαιώνει ότι θα αναγνωρίσει ως δικό Του μπροστά στον επουράνιο Πατέρα Του κάθε άνθρωπο που θα ομολογήσει την πίστη του στον Χριστό μπροστά στους ανθρώπους. Αντίθετα, δεν θα αναγνωρίσει εκείνον που θα αρνηθεί τον Χριστό μπροστά στους ανθρώπους. Η ομολογία της πίστης μας ενώπιον των ανθρώπων είναι πολύ σημαντική για τον Ιησού Χριστό. Αυτό και μόνο δείχνει ότι Τον αγαπάμε και ότι δεν υπολογίζουμε τι θα πουν οι άλλοι για τη στάση μας.

Και συνεχίζει ο Κύριος: «Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος» (ΜΑΤΘ. 10, 37-39). Δηλαδή, «Όποιος αγαπά τον πατέρα του ή τη μητέρα του παραπάνω από εμένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος αγαπά τον γιο του ή την κόρη του παραπάνω από εμένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Επίσης όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν είναι άξιος για μαθητής μου» (ΜΑΤΘ. 10, 37-39). Ο Χριστός ασφαλώς θέλει να αγαπάμε και να τιμάμε τους γονείς μας. Δεν αποκλείει τη φυσική αυτή αγάπη που ο Ίδιος θέσπισε. Στα λόγια του Ιησού που ακούσαμε νωρίτερα, η βαρύτητα πέφτει στη λέξη «υπέρ», που σημαίνει «περισσότερο». Θέλει να Τον αγαπήσουμε περισσότερο ακόμη και από τους γονείς μας, δηλαδή από τα πλέον αγαπημένα μας πρόσωπα.

Ο Χριστός θέλει την πρώτη μας αγάπη. Και το αξίζει, διότι είναι ο μεγαλύτερος Ευεργέτης μας. Εκείνος μας έπλασε. Εκείνος μας συντηρεί στη ζωή. Εκείνος έγινε άνθρωπος και θυσιάσθηκε για να μας χαρίσει την αιώνια σωτηρία. Γι’ αυτό και όλοι οι Άγιοι κάθε εποχής αγάπησαν ολοκληρωτικά τον Χριστό. Τίποτα δεν τους είλκυσε περισσότερο, ούτε κι αυτή η αγάπη των συγγενικών τους προσώπων. Υπάρχουν Άγιοι που μαρτύρησαν και θανατώθηκαν από τους ίδιους τους γονείς τους, επειδή κράτησαν σταθερή την πίστη τους και την αγάπη τους στον Χριστό. Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Να έχετε τον νου σας συνέχεια στον Θεό, να σκέφτεσθε τον Θεό. Να λέτε την ευχή, να μιλάτε με τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος κάνη αυτήν την εργασία, κατ’ αρχάς νιώθει λίγο την αγάπη του Θεού και αργότερα, όσο προχωράει, την νιώθει όλο και πιο πολύ. Ο νους του βρίσκεται μόνιμα πλέον στον Θεό, και δεν τον συγκινεί τίποτε το γήινο και μάταιο». (Λόγοι Ε΄, Πάθη και Αρετές, σελίδα 202).

Ακούγοντας τα θαυμαστά λόγια του Κυρίου, πιθανώς να σκεφθεί κάποιος ότι πολλά μας ζητά ο Χριστός. Ας ακούσουμε όμως και ποια αμοιβή υπόσχεται στη συνέχεια της Ευαγγελικής περικοπής. «Μίλησε τότε ο Πέτρος και του είπε: “Να, εμείς αφήσαμε τα πάντα και Σε ακολουθήσαμε. Τι θα γίνει μ’ εμάς;” Κι ο Ιησούς τους απάντησε: “Σας βεβαιώνω πως εσείς που με ακολουθήσατε, όταν θα καθίσει ο Υιός του Ανθρώπου στον μεγαλόπρεπο θρόνο Του, στον καινούργιο κόσμο, θα καθίσετε κι εσείς σε δώδεκα θρόνους, για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Κι όποιος άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη μου, θα πάρει εκατό φορές περισσότερα και θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Πολλοί θα βρεθούν από πρώτοι τελευταίοι, κι άλλοι από τελευταίοι πρώτοι”.» (ΜΑΤΘ. 19, 27-30).

Αυτή είναι η ανεκτίμητη αμοιβή που περιμένει όποιον στερηθεί και θυσιάσει ό,τι πολυτιμότερο έχει για τον Χριστό. Στην παρούσα ζωή θα κερδίσει πλούσια την Χάρη και την ευλογία του Θεού, την απόλυτη πληρότητα, την αληθινή ευτυχία στη ζωή του. Θα κληρονομήσει όμως και την αιώνια μακαριότητα της Βασιλείας του Θεού. Θα λάβει τον αληθινό πλούτο, την αληθινή δόξα, τα άφθαρτα αγαθά, την αιώνια κοινωνία με τον Χριστό. Με λίγα λόγια, θα κερδίσει τα πάντα. Αυτή την ύψιστη αμοιβή κέρδισαν με τις θυσίες τους και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Αυτή την αμοιβή θα κληρονομήσει και όποιος από εμάς δεν διστάζει να θυσιάσει λίγα πρόσκαιρα επίγεια αγαθά για να μένει διαρκώς ενωμένος με τον Κύριο. Ο Χριστός μας καλεί σε μια ανώτερη ζωή. Μας καλεί κοντά Του. Από εμάς εξαρτάται αν θα ανταποκριθούμε στην πρόσκληση αυτή. Ο Χριστός σέβεται την ανθρώπινη ελευθερία!

Αγαπητοί μου φίλοι, θα τελειώσουμε με τα λόγια του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ενός νέου Αγίου της Σερβικής Εκκλησίας: «Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι αιώνιο ον, είτε το θέλει είτε όχι. Πότε αρχίζει η αθανασία του ανθρώπου; Αρχίζει από τη στιγμή της συλλήψεώς του στην κοιλιά της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος ή η κόλαση του ανθρώπου; Αρχίζει από την ελεύθερη προσχώρηση στο Θείο Αγαθό ή το διαβολικό κακό, δηλαδή στο Θεό ή στο διάβολο. Τι είναι λοιπόν ο παράδεισος; -Παράδεισος είναι η αίσθηση του Θεού, σύμφωνα με το λόγο των Αγίων Πατέρων. Εάν αισθάνεσαι το Θεό μέσα σου, τότε ήδη είσαι στον παράδεισο. Όπου ο Θεός εκεί και η βασιλεία του Θεού, εκεί ο παράδεισος. Όπου βασιλεύει ο Χριστός εκεί είναι όλος ο παράδεισος και όλες οι χαρές του παραδείσου». (Οδός Θεογνωσίας, σελίδα 261). Από εμάς εξαρτάται λοιπόν τι θα επιλέξουμε.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.