Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ »


«Και μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε» (ΕΦΕΣ. 5, 11). Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στους κατοίκους της Εφέσου. Η Έφεσος ήταν μία από τις πιο μεγάλες πόλεις της Μικράς Ασίας. Δεν ήταν κτισμένη μακριά από τη θάλασσα, γι’ αυτό και ήταν μία εμπορική πόλη. Και φυσικά όπου υπάρχουν πολλά χρήματα, εκεί οι κοινωνίες διαφθείρονται. Αν ζούσε κανείς την εποχή εκείνη, θα έβλεπε ότι η Έφεσος είχε πολλές ταβέρνες και αμαρτωλά σπίτια. Κρασί, αμαρτωλές γυναίκες, γλέντια, πορνείες, μοιχείες και όργια επικρατούσαν στην πόλη της Εφέσου. Σε αυτή την κατάσταση πολύ τους ενίσχυε η θρησκεία τους. Και η θρησκεία τους ήταν η ειδωλολατρία. Οι θεοί τους ήταν και αυτοί άσωτοι και διεφθαρμένοι. Και αφού οι θεοί τους ήταν τέτοιοι, φαντασθείτε σε ποια κατάσταση ήσαν οι άνθρωποι.
Αλλά ο αληθινός Θεός, που θέλει όλοι οι άνθρωποι να πιστέψουν και να σωθούν, έστειλε τον Απόστολο Παύλο για να τους κηρύξει το Ευαγγέλιό Του. Άνθρωποι, που πριν πάει εκεί ο Παύλος ζούσαν την πιο διεφθαρμένη ζωή, όταν τον άκουσαν να κηρύττει τον Χριστό, κάτι μεγάλο αισθάνθηκαν μέσα στην καρδιά τους. Άνοιξαν τα μάτια της ψυχής και είδαν το πνευματικό φως, είδαν την αλήθεια, πίστεψαν και μετανόησαν, έχυσαν πικρά δάκρυα για τα αμαρτήματα που είχαν κάνει, μίσησαν την ειδωλολατρία, μίσησαν τον σατανά και τα πονηρά έργα του, βαπτίσθηκαν και έγιναν Χριστιανοί. Ο κόσμος, που έβλεπε ότι αυτοί οι άνθρωποι άλλαξαν ζωή, θαύμαζε τη δύναμη της νέας θρησκείας, και πολλοί από το παράδειγμά τους παρακινούνταν και πίστευαν στον Χριστό. Το παράδειγμα των νέων Χριστιανών της Εφέσου προβλημάτιζε θετικά τους άλλους ανθρώπους.
Αλλά στην Έφεσο υπήρχαν και άνθρωποι που δεν έβλεπαν με καλό μάτι το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου και την μεταστροφή των ανθρώπων από την ειδωλολατρία στον Χριστιανισμό. Η θρησκεία για τους ανθρώπους αυτούς ήταν ένα εμπόριο, αφού πούλαγαν αγάλματα, κέρδιζαν χρήματα από τις ταβέρνες και εκμεταλλεύονταν οικονομικά τις γυναίκες που είχαν στα αμαρτωλά σπίτια της Εφέσου. Με το κήρυγμα του Παύλου, όλο αυτό το αισχρό εμπόριο κινδύνευε να καταστραφεί. Τι θα έκαναν αυτοί, αν όλοι γίνονταν Χριστιανοί; Ποιος θα αγόραζε πια αγάλματα; Ποιος θα πήγαινε στις ταβέρνες και στα αμαρτωλά σπίτια και θα ξόδευε εκεί τα χρήματά του; Γι’ αυτό μίσησαν τον Παύλο σαν τον μεγαλύτερο εχθρό τους και θα τον σκότωναν, αν το χέρι του Θεού δεν τον προστάτευε από την μανία τους. Ο Απόστολος Παύλος έφυγε από την Έφεσο και πήγε σε άλλα μέρη.
Αλλά και μακριά που ήταν δεν ξεχνούσε τους Χριστιανούς που πίστεψαν στον Χριστό. Ήξερε, πόσο διεφθαρμένη ήταν η ειδωλολατρική κοινωνία της Εφέσου, και φοβόταν, μήπως οι λίγοι άνθρωποι που πίστεψαν στον Χριστό νικηθούν από τους πειρασμούς και επιστρέψουν στην παλιά τους ζωή. Γι’ αυτό ο Παύλος συνιστούσε στους Χριστιανούς, να μην έχουν φιλίες με ανθρώπους που ζούνε μέσα στην αισχρή ζωή της ειδωλολατρίας. Ποτέ να μην δικαιολογούν τα πονηρά τους έργα. Αλλά με τα λόγια τους οι Χριστιανοί και προπαντός με το παράδειγμά τους να τους ελέγχουν, μήπως και αυτοί μετανοήσουν και επιστρέψουν. Ο έλεγχος, που θα κάνουν οι Χριστιανοί, θα ξεσκεπάσει όλη την ακαθαρσία και τη διαφθορά τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί. Να μην συναναστρεφόμαστε ανθρώπους που ζούνε αμαρτωλή ζωή και μάλιστα να τους ελέγχουμε.
Χωρίς διδασκαλία, χωρίς έλεγχο της κακίας και της διαφθοράς, οι κοινωνίες θα σαπίσουν και θα καταστραφούν. Κι αλλοίμονο στις κοινωνίες εκείνες που μισούν τον έλεγχο και καταδιώκουν τους θαρραλέους εκείνους ανθρώπους που κηρύττουν και γράφουν την αλήθεια. Ο Απόστολος Παύλος, στη σημερινή Αποστολική περικοπή, δεν ελέγχει γενικά και αόριστα. Ελέγχει πάνω σε συγκεκριμένα αμαρτήματα. Ιδιαιτέρως δε ελέγχει τη μέθη. Ο μέθυσος, όπως είναι ζαλισμένος δεν κυβερνάει τον εαυτό του, μπορεί να κάνει τα πιο ανόητα, τα πιο αισχρά πράγματα, μπορεί να διαπράξει τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Και όταν ξεμεθύσει και μάθει τι έλεγε και τι έκανε, θα ντρέπεται για το κατάντημά του. Όμως και πάλι όταν βρεθεί υπό την επήρεια του πάθους του θα κυλήσει και πάλι στη μέθη. Ο Χριστιανός οφείλει να αγωνίζεται και να μην παρασύρεται από διάφορα πάθη.
Αγαπητοί μου φίλοι, ποιος φταίει για την κατάσταση αυτή; Πολλοί και πολλά. Αλλά κυρίως φταίμε εμείς οι κληρικοί, που δεν διδάσκουμε το λαό και δεν ελέγχουμε το κακό. Οφείλουμε όλοι οι Χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, να διδάσκουμε με το παράδειγμά μας τους υπόλοιπους ανθρώπους και αν χρειασθεί να τους ελέγξουμε, πάντα με πνεύμα αγάπης. Ίσως με τον έλεγχο να αφυπνισθούν συνειδήσεις και να αναρωτηθούν μερικοί σε ποια αμαρτωλά μονοπάτια βαδίζουν. Ας ακουσθεί και πάλι στην ευλογημένη πατρίδα μας η σάλπιγγα του Ευαγγελίου, το ζωηρό κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου. Ας ακουσθεί στις πόλεις μας και στα χωριά μας η φωνή του Παύλου: «Μη μεθύσκεσθε οίνω, εν ω εστιν ασωτία, αλλά πληρούσθε εν Πνεύματι» (ΕΦΕΣ. 5, 18). Να ακουσθεί η φωνή του Παύλου και να αφυπνισθούμε όλοι μας πνευματικά. Να ξεφύγουμε από την ποικιλόμορφη αμαρτία.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου