Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

« ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ


Η Αγία μας Εκκλησία, τιμά σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, την μνήμη ενός διακεκριμένου Ιεράρχη της, του Αγίου Διονυσίου εκ Ζακύνθου. Ο Άγιος Διονύσιος ανήκει στη χορεία των νεωτέρων Αγίων της Εκκλησίας μας. Έζησε στην εποχή του 16ου αιώνα. Το Άγιο Πνεύμα συνεχώς ζωοποιεί και ζωογονεί τους πιστούς και με την Χάρη Του αναδεικνύει τα μεγάλα αναστήματα της πίστης και της αρετής. Ο Άγιος Διονύσιος αναδείχθηκε μεγάλος αθλητής της πίστης στα δύσκολα χρόνια του Γένους. Όμως θα σταματήσουμε σε ένα σημείο της ζωής του, χαρακτηριστικό της όλης προσωπικότητάς του. Άλλωστε η αξιολόγηση του ανθρώπου κρίνεται από ένα ναι ή ένα όχι που θα πει σε κρίσιμο σημείο της ζωής του. Όπως λέει ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης: «Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα/που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι/να πούνε…» (Από τα Ποιήματα 1897-1933, εκδόσεις Ίκαρος 1984).
Ο Αβραάμ αναδείχθηκε άξιος από το μεγάλο ναι στα λόγια του Θεού. Ο Άγιος Διονύσιος σε κρίσιμο περιστατικό της ζωής του κράτησε υπέροχη στάση, όντως Χριστιανική και κατέδειξε ότι είχε κατανοήσει όχι το περίβλημα, αλλά την ουσία του Χριστιανισμού που είναι η Αγάπη. Τον Νοέμβριο του 1583 σε μία συμπλοκή των οικογενειών της Ζακύνθου Μονδίων και Σιγούρων, δολοφονήθηκε ο αδελφός του Αγίου Κωνσταντίνος Σιγούρος. Ο δολοφόνος φεύγοντας την καταδίωξη της αστυνομίας και των συγγενών του θύματος, κατέφυγε στα γύρω βουνά, προκειμένου να βρει άσυλο. Αγνοώντας ότι στην Μονή της Αναφωνήτριας ήταν Ηγούμενος ο αδελφός του θύματος, προσέτρεξε εκεί και κλαίγοντας ζήτησε καταφύγιο. Ο Διονύσιος αφού πληροφορήθηκε την αιτία της δίωξης του άγνωστου, χωρίς να ζητήσει περισσότερες λεπτομέρειες για το πρόσωπο του θύματος, περιέθαλψε τον δολοφόνο και με πατρικές συμβουλές προσπάθησε να τον φέρει σε συναίσθηση μετανοίας.
Αλλά και όταν έμαθε από τον ίδιο τον δολοφόνο ότι το θύμα ήταν ο αδελφός του, όχι μόνο απέκρυψε την οδύνη του, αλλά και προς τους αστυνομικούς, οι οποίοι ύστερα από λίγο ήλθαν και ρώτησαν τον Ηγούμενο, μήπως είδε κάπου τον δολοφόνο, απάντησε αρνητικά και διέσωσε τον δολοφόνο του αδελφού του από βέβαιη καταδίκη σε θάνατο. Ο Άγιος Διονύσιος μετά την αποχώρηση των αστυνομικών φρόντισε τον μετανοημένο δολοφόνο να φυγαδεύσει με πλοιάριο στην απέναντι Πελοπόννησο. Ο Άγιος χρησιμοποίησε το ψέμα, όχι για ιδιοτελείς σκοπούς, αλλά για την αγάπη προς τον συνάνθρωπό του. Ο Άγιος Διονύσιος κατανόησε  και κατέδειξε ότι η ηθική και η θρησκεία υπάρχουν για την πνευματική εξύψωση του ανθρώπου. Η θρησκεία υπάρχει για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για τη θρησκεία. Ο Άγιος πίστευε στη διδασκαλία του Ευαγγελίου περί αγάπης.
Ο Κύριος χαρακτήρισε τη διδασκαλία Του περί αγάπης «καινήν εντολήν» (ΙΩΑΝ. 13, 34). Είναι πραγματικά καινούργια εντολή, διότι με την ευρύτητα που παρουσιάσθηκε στον Χριστιανισμό, δεν υπήρχε στον προχριστιανικό κόσμο. Ο εβραϊκός νόμος όριζε: «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (ΜΑΤΘ. 22, 39). Οι Εβραίοι ως πλησίον θεωρούσαν μόνο τον ομοεθνή και στην ελληνική φιλοσοφία γινόταν γενικά και αόριστα λόγος περί αγάπης, που περιοριζόταν μεταξύ συγγενών, φίλων και μελών φιλοσοφικής ομάδας. Για πρώτη φορά δια στόματος Χριστού η αγάπη φθάνει μέχρι τους εχθρούς. Ο Ίδιος ο Χριστός κατέδειξε έμπρακτα την αγάπη με την υπέρτατη θυσία Του. «Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (ΙΩΑΝ. 3, 16). Ένα από τα κύρια ονόματα του Θεού είναι η Αγάπη.
Η αγάπη με όλη την ευρύτητά της πρέπει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό των Χριστιανών. «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (ΙΩΑΝ. 13, 35). Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι η αγάπη είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας του Χριστιανού. Στην δε Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του εγκωμιάζει την αρετή της αγάπης. Αν λείπει η αγάπη, τότε ο Χριστιανός μοιάζει προς τον άψυχο χαλκό ή προς κύμβαλο που βγάζει ήχους άνευ σημασίας. Αν οι πρώτοι Χριστιανοί συγκινούσαν τους ειδωλολάτρες και προκαλούσαν το θαυμασμό τους, οφειλόταν στην αγάπη, η οποία έφθανε και μέχρι των διωκτών τους. Μάλιστα όταν το 252 ενέσκηψε πανώλη στην Καρχηδόνα, ο Επίσκοπος της πόλης Κυπριανός με τη βοήθεια των Χριστιανών βοήθησε έμπρακτα τους δοκιμασθέντες από την αρρώστια, χωρίς να διακρίνει Χριστιανούς και ειδωλολάτρες.
Αγαπητοί μου φίλοι, η έννοια της Φιλανθρωπίας και της Κοινωνικής Πρόνοιας είναι Χριστιανικές ιδέες. Οι μεγάλοι ιεραπόστολοι πέτυχαν θαυμαστά αποτελέσματα και πετυχαίνουν σήμερα με την έμπρακτη αγάπη, χωρίς φιλοσοφικές θεωρήσεις. Η αγάπη όμως να εκδηλώνεται ανυπόκριτα και με ιλαρότητα καρδιάς. Αυτή η αγάπη ξέρει να ανοίγει τις καρδιές των πλουσίων και των φτωχών, έτσι ώστε να βρίσκεται πάντα δρόμος σε κάθε αδιέξοδο. Ο Κύριος είπε, ότι στην αγάπη προς τον Θεό και στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο «όλος ο νόμος και οι Προφήται κρέμανται» (ΜΑΤΘ. 22, 40). Κατά τη σημερινή ημέρα τιμάμε έναν υπέροχο Άγιο που καταξιώθηκε στη συνείδηση της Εκκλησίας με την έμπρακτη αγάπη του. Ο Άγιος Διονύσιος είναι ο Άγιος της συγχωρητικότητας και της αγάπης. Η αγάπη είναι το αλάτι που νοστιμίζει τη ζωή. Σε αυτή τη ζωή μας καλεί ο Άγιος Διονύσιος με τις ίδιες τις πράξεις του.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου