«Δεν είναι εύκολο να κυβερνάς έναν Ορθόδοξο λαό, διότι αυτός έχει Ορθόδοξες ρίζες και μία ξεχωριστή ευαισθησία. Με τέτοιον πολιτισμό και τέτοια βαθειά και πλούσια πνευματικότητα, το “τυπικό” του μασονισμού δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Ο
Έλληνας, παραδείγματος χάριν, αντιμετωπίζει πατροπαράδοτα με τον ίδιο σεβασμό
έναν πρόεδρο κι έναν μητροπολίτη. Δεν σκύβει σαν να είναι δούλος. Το να είσαι
δουλοπρεπής δεν σημαίνει ότι σέβεσαι την Εκκλησία. Ναι, να σέβεσαι την Εκκλησία
αλλά με αξιοπρέπεια, όχι να γίνεσαι ένα σκουλήκι, να γλύφεις τις αρβύλες.
Εμείς
οι Ρουμάνοι βρισκόμαστε κάτω από τη σλαβονική επιρροή, η οποία δημιούργησε ένα
άλλο είδος ανθρώπου και με τη δουλοπρεπή “ταπεινότητα” μας έφερε σ’ αυτήν την
κατάσταση παραμόρφωσης. Αυτή η λεγόμενη “ταπεινότητα” γεννήθηκε λόγω
καταπίεσης. Τώρα, εμάς μας χαρακτηρίζει ο φόβος και ο αθεϊσμός. Τώρα, ο
Ρουμάνος μας λέει μόνον ανέκδοτα».
(«Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης-Γέρων Ιουστίνος Πίρβου», εκδόσεις Άθως, Αθήνα 2019, σελίδα 142)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου