Αυτές τις μέρες βρέθηκα στο Άγιο Όρος.
Εκεί, δεν είδα αγίους που έχουν στο κεφάλι φωτοστέφανα, ούτε αγγέλους που έχουνε στη πλάτη τους φτερά.
Εκεί είδα ανθρώπους.
Ανθρώπους που παλεύουνε να είναι συνεπείς.
Συνεπείς απέναντι στην επιλογή τους, συνεπείς απέναντι και στο Θεό.
Ανθρώπους που έχουν τα πάθη και τα λάθη τους, αλλά παλεύουνε να τα αποτινάξουν.
Ανθρώπους που πέφτουνε εκατό φορές αλλά σηκώνονται εκατό και μία.
Ανθρώπους που έχουνε πάρει τη ζωή στα σοβαρά. Όχι ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε.
Είδα ανθρώπους, που περιφρονούν τον θάνατο.
Ανθρώπους που έχουν ήδη τους τάφους τους σκαμμένους.
Ανθρώπους, που τον κοιτάν κατάματα και του χαμογελούνε λέγοντας ότι «Χριστός Ανέστη».
e-psyxologos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου