« ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΟΛΥ… »

«Κάποιοι σου λείπουν και σου λείπουν πολύ...

Σε κάθε γιορτινό τραπέζι έχεις όλου του κόσμου τα καλά μα...

Λείπει η μάνα σου που έφυγε σε μια κρύα νοσοκομειακή κλίνη και δεν πρόφτασες να της ψιθυρίσεις ένα ακόμη “Σ’ αγαπώ”...

Λείπει ο πατέρας σου που μια μέρα περίμενες να γυρίσει απ’ τη δουλειά για να σε σφίξει όπως πάντα στη ζεστή πατρική του αγκαλιά μα δεν επέστρεψε ποτέ...

Λείπει ο άντρας σου που για τρεις σχεδόν δεκαετίες είχατε γίνει ένα και μοιραζόσασταν τα ίδια όνειρα...

Λείπει ο μεγάλος σου αδερφός που σου είπε “Τα λέμε το βράδυ μικρούλα” κι έφυγε ξαφνικά σε μια καταραμένη στροφή αφήνοντας για πάντα αναπάντητες τις αγωνιώδεις κλήσεις σου...

Λείπει η γιαγιά κι ο παππούς που σου έκαναν όλα τα χατίρια και φάνταζαν υπέροχα και ατέλειωτα τα καλοκαίρια στο χωριό...

Λείπει ο παιδικός σου φίλος που μεγαλώσατε μαζί μα ένα αόρατο χέρι τον πήρε κοντά Του τόσο απρόοπτα, τόσο απροσδόκητα, τόσο απροειδοποίητα...

Λείπει το παιδί σου που το γεμάτο αθωότητα χαμόγελό του στοιχειώνει από εκείνη τη μέρα της φρικτής απώλειας τα αξημέρωτα βράδια σου, τη ζωή σου, όλη σου την ύπαρξη...

Σε κάθε γιορτινό τραπέζι θα αντάλλαζες, αν ήταν στο χέρι σου, όλου του κόσμου τα καλά για να τους είχες και πάλι κοντά... Να τους πεις ό,τι δεν πρόλαβες... Για ένα κρασάκι, ένα τσούγκρισμα, ένα “Χρόνια πολλά”...

Κι ας ήταν το τελευταίο... »

Instagram: xorio_mou_se_nostalgisa