Κυρίαρχη
θέση, αγαπητοί μου φίλοι, στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας κατέχουν οι άγιοι
Απόστολοι και μάλιστα οι κορυφαίοι εξ αυτών Πέτρος και Παύλος, «οι των
Αποστόλων πρωτόθρονοι», όπως τους χαρακτηρίζει το Απολυτίκιο της σημερινής
εορτής. Και αυτό, διότι οι άγιοι Απόστολοι υπήρξαν τα πρόσωπα εκείνα, που
κλήθηκαν από τον Χριστό, να γίνουν οι αυτόπτες μάρτυρες της ζωής, του πάθους
και της Ανάστασής Του, οι συνεχιστές του έργου Του, οι θεμέλιοι λίθοι της
Εκκλησίας μετά τον πρώτο θεμέλιο λίθο, τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό άλλωστε η Εκκλησία
έχει καθιερώσει και περίοδο νηστείας, για τον επάξιο εορτασμό τους, τη νηστεία
των αγίων Αποστόλων, από την Κυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι την ημέρα της
εορτής τους. Το γεγονός αυτό μας δίνει την αφορμή να στρέψουμε την προσοχή μας
χρεωστικώς προς τους μεγάλους αυτούς φωστήρες της Εκκλησίας μας και να
αναφερθούμε σε αυτούς.
Οι δύο Απόστολοι με τα έργα και τη
διδασκαλία τους νίκησαν όλη την κτίση, την ορατή και αόρατη, και παρά το ότι
έφεραν γήϊνο ανθρώπινο σώμα, υπερέβησαν ακόμη και τη φύση των Αγγέλων. Με τα
λόγια δεν μπορούμε να φανερώσουμε το ύψος της αγιότητας των δύο αυτών
γιγαντιαίων μορφών της Εκκλησίας μας. Αυτοί βέβαια δεν έχουν ανάγκη από τα δικά
μας εγκώμια, διότι έχουν εγκωμιασθεί ήδη από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Ο μεν
Πέτρος με τα εξής λόγια του Κυρίου: «Μακάριος είσαι, Σίμων, γιε του Ιωνά, γιατί αυτό
δεν σου το αποκάλυψε άνθρωπος, αλλά ο ουράνιος Πατέρας μου. Κι εγώ λέω σ’ εσένα
πως εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία
μας, και δεν θα την κατανικήσουν οι δυνάμεις του άδη. Θα σου δώσω τα κλειδιά
που ανοίγουν την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, και ό,τι κρατήσεις ασυγχώρητο
στη γη θα είναι ασυγχώρητο και στους ουρανούς· και ό,τι συγχωρήσεις στη γη θα
είναι συγχωρημένο και στους ουρανούς» (ΜΑΤΘ. 16, 17-19). Τον δε Απόστολο Παύλο
τον ονόμασε «σκεύος εκλογής» (ΠΡΑΞ. 9, 15).
Μέσα από
τα Ευαγγέλια, τις Πράξεις και τις Επιστολές τους αλλά και την Εκκλησιαστική μας
Παράδοση παρουσιάζεται ανάγλυφα το ιεραποστολικό τους έργο, η ουρανόδρομη
πορεία τους. Το έργο των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου επηρέασε βαθύτατα
την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας. Πριν από τις αποστολικές τους περιοδείες
ο Χριστιανισμός ήταν μία ασήμαντη κοινότητα που διωκόταν από τους Ιουδαίους.
Και αυτή η μικρή κοινότητα, μετά το τέλος της αποστολικής τους δράσης, εξελίχθηκε
σε μια παγκόσμια θρησκεία, που είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία. Μια θρησκεία γεμάτη ζωή και σφρίγος, μια υπολογίσιμη πνευματική
δύναμη, που διαρκώς όλο και περισσότερο αυξανόταν και που είχε ήδη αρχίσει να
συγκλονίζει και να συνταράζει εκ θεμελίων το παλαιό καθεστώς της θρησκείας των ειδώλων.
Με
ακούραστο ζήλο, οι δύο Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, με ακατάβλητο φρόνημα, με
τη δύναμη της Θείας Χάριτος σαν να είχαν φτερά στα πόδια τους, όργωσαν όλη την
Ρωμαϊκη Οικουμένη, σπέρνοντας στις ψυχές των ανθρώπων το χαρμόσυνο κήρυγμα της
σωτηρίας. Με το δίχτυ του λόγου, σαν επιδέξιοι ψαράδες ανθρώπων, τράβηξαν από
τον βυθό της απώλειας προς το φως της θεογνωσίας χιλιάδες ψυχές και ίδρυσαν
πολλές κατά τόπους Εκκλησίες. Και φυσικά όλα αυτά δεν τα πέτυχαν άνετα, χωρίς
στερήσεις, κακουχίες, διωγμούς, φυλακίσεις και βασανιστήρια. Κατά τη διεξαγωγή
του ιεραποστολικού τους έργου υπέφεραν πολύ. Είχαν συσταυρωθεί μαζί με τον
Χριστό και δεν ζούσαν πλέον αυτοί, αλλά ζούσε μέσα τους ο Χριστός. Τα σημάδια
των πληγών στο σώμα τους ήταν γι’ αυτούς πολυτιμότερα από τα παράσημα των
στρατηγών και τα στέμματα των βασιλέων.
Ποιες δε
ευχαριστίες θα μπορούσαμε να ανταποδώσουμε στους δύο αυτούς κορυφαίους
Αποστόλους για τις θεόπνευστες επιστολές τους, τις γεμάτες από Χάρη του Αγίου
Πνεύματος, που μας άφησαν ως ανεκτίμητο θησαυρό και αιώνια παρακαταθήκη στην
Εκκλησία; Μέσα από αυτές τις επιστολές αναδεικνύονται οικουμενικοί Πατέρες και
Διδάσκαλοι της Εκκλησίας. Μέσα σε αυτές αναλύουν με ένα τρόπο μοναδικό και
ανεπανάληπτο όλο το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Θέτουν τις βάσεις και τα
θεμέλια της Θεολογίας. Απαντούν σε όλα τα φλέγοντα θέματα, που απασχολούν τον
άνθρωπο. Γίνονται οι χειραγωγοί προς τα άνω, οι στοργικοί ποιμένες, οι
παρηγορητές των θλιβομένων, των παρθένων οι στεφανωτές, των συζύγων οι
σωφρονιστές, των πλεονεκτών οι χαλινοί, των αιρετικών οι αντίπαλοι. Όλοι οι
μεταγενέστεροι Πατέρες της Εκκλησίας βασίσθηκαν σε αυτές τις επιστολές των
Αποστόλων.
Αγαπητοί
μου φίλοι, ποιες ευχαριστίες να ανταποδώσουμε για όλα τα παραπάνω προς τους
κοινούς ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο; Ιδιαίτερα
εμείς οι Έλληνες, με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε ποτέ να εξοφλήσουμε το χρέος της
οφειλής μας προς τον κατ’ εξοχήν Απόστολο της Ελλάδας, τον Απόστολο Παύλο; Αν η
Ελλάδα σήμερα είναι Χριστιανική το οφείλει στον Απόστολο Παύλο. Αν θέλουμε να
τον ευχαριστήσουμε θα πρέπει να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε όσο μπορούμε την
προτροπή του: «Παρακαλώ ουν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε» (Α΄ ΚΟΡ. 4, 16). Αυτή η
προσπάθειά μας στην πνευματική ζωή θα είναι κάτι που θα ευχαριστήσει ιδιαιτέρως
και τους δύο Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους. Ας παρακαλούμε δε αυτούς να πρεσβεύουν
αδιαλείπτως για τη σωτηρία των ψυχών μας προς τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου