Ο όσιος Ισίδωρος «ιερατικής και ασκητικής πολιτείας κανών» χαρακτηρίστηκε από τον Μέγα Φώτιο, για την άριστη θεολογική κατάρτιση, τον φιλοσοφικό νου, την ασκητική του εγκράτεια, την τόλμη και την άμεμπτη ιδιωτική του ζωή.
Ο
όσιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο (4ο-5ο αι.). Αποσύρθηκε σ’ ένα μοναστήρι κοντά στο
Πηλούσιο, γι’ αυτό ονομάστηκε και Πηλουσιώτης. Αργότερα έγινε ιερέας και
ηγούμενος στο μοναστήρι του. Η πολυμάθεια έδωσε στον Ισίδωρο τέτοιο κύρος και
φήμη, ώστε να θεωρείται αυθεντία στις ερμηνείες δύσκολων γραφικών χωρίων και
στη λύση αποριών. Αν ήθελε, έπαιρνε το αρχιερατικό αξίωμα. Αρνήθηκε όμως προτιμώντας
το μοναστήρι και τη συγγραφή.
Σώζονται
σήμερα 2012 επιστολές του. Πίστευε ότι τα μοναστήρια έπρεπε να είναι οπλισμένα
με όλα τα εφόδια των θρησκευτικών και θεολογικών γνώσεων, και να είναι οι
μεγάλοι προμαχώνες της πίστης, απ’ όπου θα βγαίνουν οι θερμότεροι και σοφώτεροι
απολογηταί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου