Σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει έναν από τους μεγαλύτερους ομολογητές της πίστης μας, τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό. Μια μεγάλη μορφή, την οποία η θεία Πρόνοια πρόβαλλε στη συγκεκριμένη και κρίσιμη εκείνη εποχή, προκειμένου να υπερασπισθεί και να σώσει την Ορθοδοξία. Ο Άγιος Μάρκος γεννήθηκε το έτος 1392 στην Κωνσταντινούπολη από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι τον μεγάλωσαν και τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ. Οι γονείς του φρόντισαν να του δώσουν σπουδαία μόρφωση. Η ιδιωτική σχολή του πατέρα του υπήρξε καθοριστική για την πνευματική του πορεία. Όταν έμεινε ορφανός από τον πατέρα του, η μητέρα του φρόντισε να μαθητεύσει κοντά στους φημισμένους δασκάλους της εποχής του, τον περίφημο Ιωάννη Χορτασμένο, τον μετέπειτα Μητροπολίτη Σηλυβρίας και τον γνωστό μαθηματικό και φιλόσοφο Γεώργιο Γεμιστό-Πλήθωνα, πριν παρεκκλίνει στον παγανισμό.
Στην αρχή ο νεαρός Εμμανουήλ ανέλαβε τη
σχολή του πατέρα του και της έδωσε αίγλη, συγκεντρώνοντας σε αυτή σπουδαίους
μαθητές, όπως τον Γεώργιο Σχολάριο, τον μετέπειτα πρώτο Οικουμενικό Πατριάρχη
μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Αλλά ο θείος έρωτας για τη μοναχική ζωή
οδήγησε τον Εμμανουήλ να εγκαταλείψει τη σχολή και τα εγκόσμια και να γίνει
μοναχός, παίρνοντας το όνομα Μάρκος. Ασκήθηκε για δύο χρόνια στο νησί Αντιγόνη
στα Πριγκιποννήσια και έπειτα στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων της
Κωνσταντινούπολης, όπου και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος κατόπιν πιέσεων. Απέκτησε
τη φήμη του καλού πνευματικού, στον οποίο συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι για να
ζητήσουν τη βοήθειά του. Εκεί έγραψε ο Άγιος Μάρκος τα περισσότερα από τα
θεολογικά και αντιαιρετικά έργα του, κυρίως εναντίον των αιρετικών Λατίνων και
των αντιπάλων του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Το έτος 1436 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας τον
διόρισε αντιπρόσωπό του στη Σύνοδο που συγκλήθηκε για την ένωση των Εκκλησιών.
Τον ίδιο χρόνο ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος τον ανάγκασε να δεχθεί τον
χηρεύοντα Μητροπολιτικό θρόνο της Εφέσου. Παράλληλα ο αυτοκράτορας τον όρισε
γενικό έξαρχο της Συνόδου, επειδή τον εκτιμούσε. Έτσι ο Άγιος Μάρκος
αναγκάσθηκε να ακολουθήσει την ορθόδοξη
αντιπροσωπεία και τον αυτοκράτορα στην Φερράρα της Ιταλίας, όπου άρχισαν οι
εργασίες της Συνόδου. Πήγε με τις καλύτερες προθέσεις έναντι των άτεγκτων
Παπικών, οι οποίοι άρχισαν τους εκβιασμούς για την ένωση με τους δικούς τους
όρους, προκειμένου να βοηθήσουν το Βυζάντιο, το οποίο κινδύνευε να πέσει στα χέρια
των Οθωμανών. Πολλοί Ορθόδοξοι είχαν παρεξηγήσει τη στάση του Αγίου Μάρκου για
ενδοτισμό. Αλλά γρήγορα φάνηκε η βαθιά προσήλωσή του στην Ορθοδοξία.
Ο Άγιος Μάρκος με σαφήνεια και λόγο που
εμπνεόταν από την αγιωτάτη Ορθοδοξία μας άρχισε να αναιρεί μία προς μία τις
κακοδοξίες των Λατίνων, οι οποίες ήταν το εμπόδιο για την πολυπόθητη ένωση των
δύο Εκκλησιών. Αυτό ενθουσίασε τους Ορθοδόξους και προσωπικά τον αυτοκράτορα, ο
οποίος έλπιζε ότι θα έπειθε τους αιρετικούς Λατίνους. Οι Λατίνοι έμειναν αμετακίνητοι
στις θέσεις τους, κάτι που κάνουν και στη σημερινή εποχή, και άρχισαν να
χρησιμοποιούν ανήθικους τρόπους για να σταματήσουν τον Άγιο Μάρκο. Η εκβιαστική
και ανήθικη στάση των Λατίνων εξόργισε τους Ορθοδόξους, οι οποίοι είχαν
συνταχθεί γύρω από τον Άγιο Μάρκο. Ο αυτοκράτορας πίεζε να υπογραφεί η ένωση,
διότι η επέλαση των Οθωμανών γινόταν πιο ασφυκτική. Επειδή κάποιοι Ορθόδοξοι
δραπέτευσαν γιατί δεν μπορούσαν τις πιέσεις, η Σύνοδος μεταφέρθηκε στην
Φλωρεντία για να αποφευχθούν και άλλες δραπετεύσεις.
Παράλληλα οι Λατίνοι άρχισαν τους ωμούς
εκβιασμούς, στερώντας και αυτή την τροφή στους Ορθοδόξους! Πολλοί πέθαναν από
τις στερήσεις και τις κακουχίες και πολλοί προσχώρησαν στους Λατίνους, όπως ο
γνωστός Επίσκοπος Νικαίας Βησσαρίων, ο οποίος αναγορεύθηκε προκλητικά
καρδινάλιος! Για τον Άγιο Μάρκο οι Λατίνοι διέδωσαν τη φήμη ότι τρελάθηκε και
πως δεν έπρεπε να τον παίρνουν στα σοβαρά. Μάλιστα όταν αποκάλεσε τους Παπικούς
αιρετικούς απειλήθηκαν επεισόδια και κάποιοι χειροδίκησαν εναντίον του! Μετά από
αφόρητες πιέσεις, στις 5 Ιουλίου του 1439, υπογράφηκε η ένωση κατόπιν πιέσεων
των Ορθοδόξων, οι οποίοι υπέγραψαν από τον φόβο του αυτοκράτορα, σύμφωνα με τις
επιταγές των Παπικών. Χαρούμενοι οι Παπικοί πήγαν στον Πάπα να αναγγείλουν την
ένωση, αλλά όταν εκείνος πληροφορήθηκε ότι δεν υπέγραψε ο Άγιος Μάρκος,
Επίσκοπος Εφέσου, αναφώνησε: «Λοιπόν εποιήσαμεν ουδέν»! Γεμάτος υπεροψία και
θυμό απαίτησε από τον αυτοκράτορα να δικάσει τον Άγιο Μάρκο και να τον
καθαιρέσει!
Αγαπητοί μου φίλοι, η επιστροφή των Ορθοδόξων
στην Κωνσταντινούπολη έκρυβε μια μεγάλη έκπληξη. Στην προκυμαία τους περίμενε
σύσσωμος ο πιστός λαός της Βασιλεύουσας, ο οποίος τους αναθεμάτιζε για την
προδοσία τους να υπογράψουν την ένωση! Αντίθετα υποδέχθηκαν τον Άγιο Μάρκο ως
ομολογητή της Εκκλησίας! Και σήμερα κάποιοι εκ των Ορθοδόξων προωθούν την ένωση
των Εκκλησιών όχι ορθοδόξως, αλλά σύμφωνα με τις προσταγές των αιρετικών.
Μάλιστα κάποιοι θέλουν και τον κοινό εορτασμό του Πάσχα! Δεν θα τα καταφέρουν!
Θα έχουν την κατάληξη αυτών που υπέγραψαν την ένωση των Εκκλησιών στη Σύνοδο
της Φερράρας-Φλωρεντίας! Και σήμερα από κάπου θα προβάλει και πάλι ένας Άγιος
Μάρκος Ευγενικός που θα εμποδίσει την υποδούλωση της Ορθοδοξίας στην παναίρεση
του Οικουμενισμού, κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.
Ο Άγιος Μάρκος μετά πήγε στην Έφεσο, όπου
ποίμανε την Τουρκοκρατούμενη Επισκοπή του για λίγο καιρό. Οι ενωτικοί σε
συνεργασία με του Τούρκους θέλησαν να τον σκοτώσουν και ο Άγιος Μάρκος
κατάκοπος και άρρωστος αποφάσισε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, όμως τελικά
περνώντας από την Λήμνο αναγνωρίσθηκε και συνελήφθη και φυλακίσθηκε για δύο
χρόνια κατά διαταγή του αυτοκράτορα. Κατόπιν εγκαταβίωσε στην Μονή των Μαγγάνων
στην Κωνσταντινούπολη όπου έδινε τον αντιπαπικό του αγώνα. Κοιμήθηκε το έτος
1444 σε ηλικία μόλις 52 ετών. Η Εκκλησία μας τον ανακήρυξε αμέσως Άγιο και
Ομολογητή. Να έχουμε την ευλογία του.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου