«Κανείς δεν μπορεί να βλάψει μια
πιστή ψυχή. Αλλά οτιδήποτε κι αν πάθει, υπολογίζεται σαν κέρδος της.
Ενώ ο άπιστος τιμωρείται από την ίδια του
την απιστία, όπως ο εργάτης, που κοπιάζει χωρίς να ελπίζει πώς θα πληρωθεί μετά
τον κόπο.
Ο πιστός, αντίθετα, βρίσκει πολλή
παρηγοριά, επειδή ακριβώς και τότε που κοπιάζει είναι πιστός, κι ελπίζει ν’ αμειφθεί
για την υπομονή του.
Ενώ ο άπιστος, αφού δεν πιστεύει πως θα
πάρει μισθό από τον Κύριο, τι παρηγοριά να βρει;
Και το παραμικρό λοιπόν να πάθει, κάθεται και σαπίζει
στους λογισμούς του, και συλλογίζεται “και μου είπε”, “και έχω να του πω”,
μνησικακώντας και βάζοντας με το νου του πράγματα αδύνατα, που συχνά δεν
μπορεί να τα πραγματοποιήσει.
Οι άνθρωποι, βλέπετε, δεν κατορθώνουν όσα
σκέφτονται, αλλά μόνο όσα τους επιτρέπει ο Θεός, κι αυτά για τους λόγους που
μόνο Εκείνος ξέρει…»
Αββάς Ζωσιμάς
agios-dimitrios.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου