« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ »

«Αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός» (ΡΩΜ. 13, 12). Σαν ιαχή πολέμου, αγαπητοί μου φίλοι, ακούγονται τα θεόπνευστα λόγια του Αποστόλου Παύλου από τη σημερινή Αποστολική περικοπή. Η Αγία μας Εκκλησία όρισε να ακούγεται την ημέρα αυτή το πολεμικό αυτό σάλπισμα, διότι εισερχόμαστε πλέον στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, που είναι περίοδος εντατικότερου πνευματικού αγώνα και πολέμου εναντίον των παθών και των αδυναμιών μας, προκειμένου να οδηγηθούμε κατά το δυνατόν καθαροί στα Άχραντα Πάθη και στη λαμπροφόρα Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πάνω από όλα η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι, που προορισμός του είναι το Πάσχα. Η περίοδος αυτή μας οδηγεί στο να κατανοήσουμε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην Τεσσαρακοστή και στο Πάσχα.

Ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους Ρωμαίους Χριστιανούς να αφήσουν την αμέλεια και με θερμό ζήλο να ενδιαφερθούν για τη σωτηρία της ψυχής τους. Η ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, που θα σημάνει τη σωτηρία των πιστών, όλο και πλησιάζει, τους γράφει. Η νύκτα της παρούσας ζωής προχώρησε, ενώ η ημέρα της άλλης ζωής, της Βασιλείας του Θεού, σε λίγο ανατέλλει. Κι αν ακόμη δεν προλάβουμε να δούμε την ένδοξη Δευτέρα Παρουσία, ο Κύριος θα έλθει στον καθένα μας κατά την ημέρα του θανάτου του. Ας αποθέσουμε λοιπόν σαν νυκτερινά ενδύματα τα έργα της αμαρτίας, που γίνονται στο σκοτάδι, κι ας ενδυθούμε σαν άλλη πανοπλία τα φωτεινά έργα της αρετής. Όπως συμπεριφέρεται κανείς την ημέρα, που τα βλέμματα των ανθρώπων τον παρακολουθούν, έτσι κι εμείς ας συμπεριφερόμαστε, με ευπρέπεια και σεμνότητα. Η ζωή μας η καθημερινή να φανερώνει την Χριστιανική μας ιδιότητα.

Και προτρέπει ο Απόστολος Παύλος πιο κάτω: «Ας πάψουν τα φαγοπότια και τα μεθύσια, η ασύδοτη και ακόλαστη ζωή, οι φιλονικίες και οι φθόνοι. Ντυθείτε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και μην αφήνετε τον αμαρτωλό εαυτό σας να σας παρασύρει στην ικανοποίηση των επιθυμιών σας» (ΡΩΜ. 13, 13-14). Πράγματι, τα λόγια του θείου Αποστόλου ακούγονται σαν να θέλει να μας προετοιμάσει για κάποια πολεμική σύρραξη. Μας συστήνει να φορέσουμε τη θεϊκή πανοπλία του φωτός, δηλαδή τα έργα της αρετής: την πίστη, τη μετάνοια, την αγάπη, την προσευχή, την ελεημοσύνη, την εγκράτεια, τη νηστεία. Αυτά είναι τα πανίσχυρα όπλα του Χριστιανού. Με αυτά τα όπλα πολεμά τους δαίμονες και απελευθερώνεται από τα πάθη του. Δεν αρκεί συνεπώς μόνο η αποφυγή της αμαρτίας. Είναι απαραίτητη και η καλλιέργεια της αρετής στον πνευματικό μας αγώνα.

Στη συνέχεια του σημερινού Αποστολικού αναγνώσματος ο Απόστολος Παύλος μας υποδεικνύει πως να αντιμετωπίζουμε τις αδυναμίες των αδελφών μας. «Να δέχεσθε όποιον έχει ασθενική πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας πιστεύει πως μπορεί να φάει απ’ όλα, ενώ κάποιος άλλος, που έχει ασθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αυτός που τρώει απ’ όλα, ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει· κι εκείνος που δεν τρώει, ας μην κατακρίνει εκείνον που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει δεχθεί στην Εκκλησία Του. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Μόνο ο Κύριός του μπορεί να κρίνει αν στέκεται ή όχι στην πίστη του, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον στηρίξει» (ΡΩΜ. 14, 1-4). Οι λόγοι αυτοί του Αποστόλου Παύλου ελέγχουν όλους εκείνους που παρασύρονται στην κατάκριση, στην καταλαλιά και στο κουτσομπολιό.

Δυστυχώς εμείς οι Χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, παρασυρόμαστε πολύ συχνά στην κατάκριση και στην καταλαλιά. Κατάκριση είναι όταν λέμε ο τάδε είναι ψεύτης. Καταλαλιά είναι όταν λέμε ότι ο τάδε είπε ψέμα, πως το είπε, γιατί το είπε. Ένα είδος κουτσομπολιού. Όπως λέει και ο Δημήτριος Λυκούδης (θεολόγος-φιλόλογος): «Πρωταθλητές στο κουτσομπολιό είμαστε κυρίως οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι». Ο Ίδιος ο Κύριος μας συνιστά: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» (ΜΑΤΘ. 7, 1). Τα δαιμόνια αρέσκονται στην κατάκριση. Αν θέλουμε να δούμε Θεού πρόσωπο πρέπει να κλείσουμε το στόμα. Η κατάκριση διακόπτει την επικοινωνία μας με τον Θεό. Γι’ αυτό και δεν αισθανόμαστε την προσευχή, όταν προηγουμένως έχουμε κατακρίνει. Αντίθετα η ακατακρισία προσελκύει την Χάρη του Θεού και εκδιώκει τους δαίμονες. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κατακρίνουμε τους άλλους. Ένας είναι ο Κριτής: ο Θεός!

Αγαπητοί μου φίλοι, την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που ανοίγεται μπροστά μας, είναι προτιμότερο να στρέψουμε τα μάτια μας στον εαυτό μας, ώστε να εντοπίσουμε τα δικά μας αμαρτήματα και να ζητήσουμε το έλεος του Θεού για τη συγχώρησή τους. Αν δε κάποτε διακρίνουμε και κάποια λάθη των συνανθρώπων μας, ας τα αντιμετωπίζουμε με συμπάθεια και αγάπη. Είναι δύσκολο. Όμως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε. Η κατανυκτική αυτή περίοδος μπορεί να μας βοηθήσει πνευματικά με τις συχνές ιερές Ακολουθίες, τους κατανυκτικούς ύμνους, τα ιερά αναγνώσματα, με τη νηστεία που έχει ορίσει η Εκκλησία μας, με τη μετάνοια, στην οποία μας καλεί. Ας αφήσουμε τα επουσιώδη της καθημερινότητάς μας και ας ασχοληθούμε με τα ουσιώδη που οδηγούν στην αιώνια ζωή. Αν έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας προς τον ουρανό θα ζήσουμε καλύτερα και την επίγεια ζωή μας.

Με εκτίμηση,

π. Βασίλειος.