« ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΕΡΜΕΙΑΣ »

Ο άγιος μάρτυς Ερμείας ήταν στρατιώτης στα Κόμανα της Καππαδοκίας και από τους πιο γενναίους μέσα στο στράτευμα. Όταν επί βασιλέως Μάρκου Αυρηλίου (177) έγινε διωγμός κατά των χριστιανών, συνέλαβαν και τον Ερμεία, χωρίς να υπολογίσουν τις μεγάλες υπηρεσίες του, ούτε τα σεβάσμια γηρατειά του. Ο δούκας Σεβαστιανός διέταξε να συντρίψουν τις σιαγόνες και τα δόντια του και να τον βάλουν σε καμίνι. Επειδή όμως διεσώζετο, του έδωσαν φάρμακα θανατηφόρα· και πάλι δεν έπαθε τίποτα. Και ο μάγος επίστευσε και αποκεφαλίσθηκε. Τραυματισμένο αγρίως σε μέρη του σώματός του, τον έβαλαν σε καυτό λάδι, τον κρέμασαν και τέλος τον αποκεφάλισαν.  

« ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΑΓΑΘΟ »

Το αγαθό που είναι ανώτερο από όλα τα αγαθά, είναι ο φόβος του Θεού και η μνήμη του θανάτου.

Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος

agios-dimitrios.blogspot.com

« ΘΑ ’ΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ »

« ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ »

Ο θαυμαστός και κατανυκτικός, ο «διαφορετικός» και «σκανδαλιστικός» βίος του οσίου Ανδρέα του δια Χριστόν σαλού, που, καλεσμένος από το Θεό στο υπεράνθρωπο αγώνισμα της προσποιητής τρέλας και κυριευμένος από τη θεία μέθη, κατέκτησε την κορυφή της αγιότητας με την ολοκληρωτική εξουδένωση του «εγώ», τη γυμνότητα και την ανεστιότητα, την ανυποληψία και την ατιμία, τη χλεύη και την περιφρόνηση. Ο αναγνώστης με δέος και θαυμασμό παρακολουθεί σελίδα-σελίδα την πορεία της σκληρής ζωής του «τρελού» αγίου. Ένα βιβλίο που συγκλονίζει!

www.osotir.org

« ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ »

Ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος καταγόταν από τα μέρη της Μικρής Ρωσίας, γι’ αυτό και φέρει την προσωνυμία Ρώσος. Από τους ευσεβείς γονείς του διδάχτηκε την ορθόδοξη πίστη, την οποία και φύλαξε ως το τέλος της ζωής του (1730). Σε νεαρή ηλικία κατατάχτηκε στον στρατό, αλλά κατά τη διάρκεια  του μεγάλου ρωσοτουρκικού πολέμου στα χρόνια του Μεγάλου Πέτρου αιχμαλωτίστηκε από τους Τατάρους και πωλήθηκε σε κάποιον Οθωμανό ίππαρχο, που τον έφερε στην πατρίδα του, το Προκόπι της Καππαδοκίας. Πολλοί από τους συναιχμαλώτους του υπέκυψαν στις πολλαπλές πιέσεις και εξώμοσαν, ο Ιωάννης όμως έμεινε ακλόνητος στην πίστη του και με την υπομονή που έδειξε και την αγιότητα του βίου του κέρδισε στο τέλος την ανοχή και τη συμπάθεια του σκληρού κυρίου του, του οποίου υπήρξε άριστος ιπποκόμος. Ύστερα από μία θαυματουργική του ενέργεια, που είχε άμεση σχέση με τον απουσιάζοντα στη Μέκκα κύριό του, άρχισαν να τον εκτιμούν και να τον σέβονται ως άγιο και δίκαιο άνθρωπο και αυτοί ακόμη οι αλλόπιστοι. Προείδε τον θάνατό του, κοινώνησε τα άχραντα Μυστήρια, που τα έφερε μυστικά μέσα σε ένα μήλο ο ιερέας του τόπου, και αναπαύτηκε ειρηνικά. Μετά από τέσσερα περίπου χρόνια ανοίχτηκε ο τάφος του Αγίου και το σώμα του ήταν ακέραιο. Τοποθετήθηκε σε λάρνακα στον ναό του Αγ. Γεωργίου και αργότερα του Μ. Βασιλείου. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή μεταφέρθηκε το 1924 στην Ελλάδα από τους πρόσφυγες του Προκοπίου στην Εύβοια.