« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ »

Η παραβολή που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, μέσα από το ιερό Ευαγγέλιο, κάνει λόγο για ένα μεγάλο δείπνο. Στο δείπνο αυτό ο οικοδεσπότης, που συμβολίζει τον Θεό, είχε πολλούς προσκεκλημένους. Τους κάλεσε όλους· από διάφορες κοινωνικές τάξεις. Κανένα δεν άφησε απρόσκλητο. Στο δείπνο αυτό έχει καλέσει και τον καθένα μας. Το μεγάλο αυτό δείπνο, για το οποίο μας μίλησε σήμερα ο Κύριος, είναι η Βασιλεία του Θεού, ο Παράδεισος. Το ονομάζει δείπνο ο Κύριος για να εκφράσει τα πλούσια πνευματικά αγαθά, τα οποία έχει ετοιμάσει ο Θεός στην ουράνια Βασιλεία Του: την απερίγραπτη ευφροσύνη, τον χορτασμό που θα αισθάνονται οι συνδαιτυμόνες του δείπνου αυτού, το οποίο στην πληρότητά του θα παρατεθεί στο τέλος του κόσμου. «Μακάριοι οι εις το δείπνον του γάμου του αρνίου κεκλημένοι» (ΑΠΟΚ. 19, 9), σημειώνει στην Αποκάλυψη ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Δηλαδή, «Μακάριοι όσοι είναι καλεσμένοι στο γαμήλιο τραπέζι του Αρνίου» ((ΑΠΟΚ. 19, 9).

Είναι μέγα το δείπνο αυτό, και διότι είναι Μέγας Εκείνος που το παραθέτει. Δεν το παραθέτει κάποιος επίγειος βασιλιάς, αλλά ο «Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων» (Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου), ο Κύριος των ουρανίων και των επιγείων, των Αγγέλων και των ανθρώπων, ο παντοκράτορας Θεός. Μας προσφέρει δε στο δείπνο αυτό τον Ίδιο τον Εαυτό Του. Μας προσφέρεται ο Ίδιος ο Θεός, η θεία Βασιλεία Του. Στο δείπνο αυτό θα είναι παρόντες όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, οι Προφήτες, οι άγιοι Απόστολοι, οι ένδοξοι Μάρτυρες, οι όσιοι Ασκητές, οι θεοφόροι Πατέρες. Το δείπνο αυτό θα είναι μεγάλο και σε διάρκεια, θα είναι αιώνιο. Ένα δείπνο που δεν θα τελειώσει ποτέ! Η αιώνια ευφροσύνη της ένωσής μας με τον Κύριο. Στο μεγάλο αυτό δείπνο είμαστε καλεσμένοι όλοι. Πως όμως θα ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του μεγάλου Οικοδεσπότη;  

Κάνει ασφαλώς εντύπωση στην παραβολή η αδιαφορία των καλεσμένων να μετάσχουν στο μέγα δείπνο. Σαν να ήταν συνεννοημένοι μεταξύ τους, αρνήθηκαν το θεϊκό κάλεσμα, προφασιζόμενοι άλλες υποχρεώσεις τους, εργασιακές ή οικογενειακές. Δυστυχώς κάτι αντίστοιχο παρατηρείται και στην εποχή μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι αδιαφορούν για την τιμητική πρόσκληση του Θεού. Αφοσιωμένοι στις απασχολήσεις τους, στις εργασίες τους, στις επίγειες υποθέσεις τους, έχουν στραμμένα τα μάτια τους μόνο στη γη. Αδιαφορούν για το ουράνιο δείπνο που μας έχει ετοιμάσει ο Κύριος· για το αιώνιο αυτό πανηγύρι που περιμένει όσους  ανταποκριθούν στο κάλεσμά Του. Κάποτε κι εμείς οι πιστοί χανόμαστε βυθισμένοι μέσα στις βιοτικές μέριμνες. Ασφαλώς, οφείλουμε να φροντίζουμε και για την εργασία μας και για την οικογένειά μας. Θα πρέπει όμως αυτά να μη γίνονται εμπόδιο στην πορεία μας προς τον ουράνιο προορισμό μας.

Για να καθίσουμε στο ουράνιο δείπνο που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός, οφείλουμε να προετοιμασθούμε από την παρούσα ζωή. Και πως θα γίνει αυτό; Με το να εκκλησιαζόμαστε συχνά, να συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, να ζούμε πνευματική ζωή, να κάνουμε ελεημοσύνη. Ιδιαιτέρως να εξομολογούμαστε και να κοινωνάμε. Ο Ίδιος ο Χριστός, το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, μας παρέδωσε τα φρικτά μυστήρια. Επομένως δεν χωράει φιλοσοφία του στυλ «μένω στο σπίτι μου και προσεύχομαι και προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος». Αυτή δεν είναι παρά μια θεολογία ιδιωτικού τύπου, ξένη προς το εκκλησιαστικό γεγονός. Ο άνθρωπος που βιώνει την πίστη κατ’ αυτόν τον τρόπο αυτο-αφορίζεται, δηλαδή βγαίνει εκτός Εκκλησίας. Και εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Ο Χριστός τόνισε κατηγορηματικά ότι αυτός που δεν θα φάει το Σώμα Του και δεν θα πιει το Αίμα Του, δεν έχει ζωή μέσα του.

Η θεία Κοινωνία είναι μία δωρεά και ένα χάρισμα που δεν απήλαυσαν ούτε οι επιφανέστεροι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Εκεί ο άσαρκος Λόγος φανερωνόταν, τους παρηγορούσε, τους φώτιζε, τους μιλούσε· έλειπε όμως ο τόπος σύναξης. Κάνοντας στους έσχατους καιρούς είσοδο στον κόσμο, ο Υιός και Λόγος του Θεού συνάζει τα πλήθη στο Σώμα Του που είναι η Εκκλησία. Μέσα στην Εκκλησία, όχι απλώς πλησιάζουμε τον Χριστό, αλλά λαμβάνουμε μέσα μας το Σώμα Του και το Αίμα Του. Ενωνόμαστε μαζί Του. Όπως σημειώνει ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: «Η θεία Λειτουργία είναι η προσφορά του ουρανού προς τη γη, είναι το μεγάλο θαύμα της αγάπης του Θεού, η ιερουργία της αιώνιας σωτηρίας των ανθρώπων, ο θρίαμβος της θείας ευσπλαχνίας εναντίον της αμαρτίας και του διαβόλου». (Πνευματική Ανθολογία- Από τους βίους και τους λόγους Αγίων της Ρωσίας, σελίδα 138).

Αγαπητοί μου φίλοι, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Σε λίγες ημέρες ο παντοδύναμος Θεός θα γεννηθεί σ’ ένα φτωχικό σπήλαιο. Δεν θα στείλει κάποιο δούλο να μας καλέσει στο δείπνο της Βασιλείας Του. Ο Ίδιος ο ουράνιος Οικοδεσπότης θα έλθει «μορφήν δούλου λαβών» (ΦΙΛΙΠ. 2, 7). Θα γίνει άνθρωπος και θα έλθει να καλέσει προσωπικά τον καθένα μας. Ας μην αδιαφορήσουμε στο κάλεσμά Του. Ας ετοιμάσουμε την ψυχή μας με την ιερά Εξομολόγηση. Ας νηστέψουμε, ας προσευχηθούμε, ας μελετήσουμε κάτι σχετικό με τη μεγάλη Εορτή τις ημέρες αυτές. Ας ανταποκριθούμε στην τιμητική πρόσκληση του ενανθρωπήσαντος Θεού, ώστε να μας κατατάξει μαζί με τους εκλεκτούς Του. Ας ετοιμασθούμε πνευματικά, προκειμένου να μας αξιώσει να απολαύσουμε το μέγα δείπνο που μας έχει ετοιμάσει, τα αιώνια αγαθά της ουράνιας Βασιλείας Του.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.