« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Ο Κύριός μας, αγαπητοί μου φίλοι, μετά την Βάπτισή Του και την άσκηση των σαράντα ημερών άρχισε το δημόσιο έργο Του. Εκείνη την περίοδο ο μεγάλος αγωνιστής της ερήμου ο Ιωάννης ο Πρόδρομος συνελήφθη από τον Ηρώδη και δολοφονήθηκε για τις αλήθειες που κήρυττε. Ο Χριστός έφυγε από την Ναζαρέτ και πήγε στην Καπερναούμ, στις παραθαλάσσιες περιοχές Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Από αυτές τις περιοχές άρχισε το κήρυγμά Του περί της Βασιλείας των Ουρανών. Οι άνθρωποι τότε ήσαν απογοητευμένοι από τα διάφορα τυραννικά πολιτικά καθεστώτα. Οι εκάστοτε τύραννοι επιζητούσαν την ικανοποίηση προσωπικών εγωϊστικών κινήτρων σε βάρος του λαού. Η διοικητική παραλυσία της Ρωμαϊκής εποχής συνοδευόταν από κοινωνική εξαχρείωση. Οι πολιτικοί αλλά και όσοι βρίσκονταν κοντά τους, ήσαν βουτηγμένοι σε ηθικό βούρκο.

Μέσα σε μία τέτοια ηθική εξαχρείωση ο Ιησούς παρουσίασε το κήρυγμα της Βασιλείας των Ουρανών σε ανθρώπους κουρασμένους από την κοινωνική διαφθορά. Το κήρυγμα του Χριστού ήταν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για ένα καλύτερο κόσμο. Βέβαια ο Χριστός με τα λεγόμενά Του δεν επιζητούσε να επιβάλει μία νέα πολιτική κατάσταση. Το κήρυγμά Του απέβλεπε να συγκινήσει τις καρδιές των ανθρώπων, που πεινούσαν και διψούσαν πνευματικά για μία αληθινή δικαιοσύνη, για μία νέα μορφή κοινωνικού βίου που να στηρίζεται όχι στη βία, στο δίκαιο του ισχυρότερου, αλλά στην αγάπη. Σε μία αγάπη που ποτέ δεν ζητάει τα δικά της, αλλά θυσιάζεται για το καλό του συνανθρώπου. Αυτή η νέα μορφή κοινωνίας με θεμέλιο την αγάπη είναι το νόημα της Βασιλείας του Θεού επί της γης. Οι άνθρωποι που βιώνουν την Βασιλεία του Θεού, συναποτελούν την Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού.

Ο Χριστός ως νέο στοιχείο στην Ιστορία παρουσίασε την Εκκλησία. Αυτό το στοιχείο είναι η πρωτοτυπία του Χριστιανισμού έναντι των άλλων θρησκειών. Η Εκκλησία είναι η κοινωνία προσώπων που φωτίζει τις διανθρώπινες σχέσεις, με το φως του Ευαγγελίου του Χριστού. Σε αυτή την κοινωνία αναπτύσσονται οι καλύτερες διανθρώπινες σχέσεις. Στη σημερινή εποχή οι περισσότεροι παραποιούν τον ορισμό της Εκκλησίας και τον συνδέουν με τους κληρικούς. Όμως δεν αποτελούν την Εκκλησία μόνο οι κληρικοί. Η Εκκλησία αποτελείται από τον κλήρο και το λαό. Έτσι νοείται η Εκκλησία στην Καινή Διαθήκη. Οι ποιμένες της Εκκλησίας εκλέγονταν από ολόκληρο το πλήρωμα και υπήρχε η ύψιστη διάκριση για την επιλογή των αξίων στη διοίκηση της Εκκλησίας. Αυτή είναι η Αποστολική Παράδοση. Σήμερα δυστυχώς έχει αλλοιωθεί ο τρόπος εκλογής των ποιμένων της Εκκλησίας.

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα παρουσιάζει τον Κύριο να εκλέγει τους τέσσερις πρώτους Αποστόλους, τον Σίμωνα, τον λεγόμενο Πέτρο, τον Ανδρέα και τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννη. Τους κάλεσε να γίνουν από ψαράδες, «αλιείς ανθρώπων» (ΜΑΤΘ. 4, 19). Και αυτοί συγκινημένοι από το κήρυγμα του Κυρίου περί της Βασιλείας των Ουρανών, «αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ» (ΜΑΤΘ. 4, 20). Κατά τον ίδιο τρόπο και οι άλλοι Απόστολοι με ιερή πίστη ακολούθησαν τον Ιησού. Με τον ιεραποστολικό τους ζήλο, φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα, ξεχύθηκαν από την ημέρα της Πεντηκοστής στον κόσμο επαναλαμβάνοντας το κήρυγμα του Ιησού. Οι Άγιοι Απόστολοι ήσαν αληθινοί διάκονοι της Εκκλησίας. Δεν έγιναν Απόστολοι για να καρπωθούν διάφορα ωφέλη από την Εκκλησία. Τα έδωσαν όλα για την αγάπη του Χριστού.

Οι Απόστολοι είναι οι πρώτοι κληρικοί και οι διάδοχοί τους οφείλουν να εμπνέονται από την Παράδοση των Αποστόλων. Όπως οι Απόστολοι ήσαν αδέσμευτοι από την τότε πολιτική εξουσία και οι σύγχρονοι ποιμένες να αναδεικνύονται αληθινοί διάκονοι της Εκκλησίας, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν νοείται ο κληρικός να κατευθύνει το ποίμνιό του σε κάποια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη της αρεσκείας του. Οι κληρικοί οφείλουν να διαφυλάττουν την Πίστη και να ελέγχουν τους πολιτικούς εκείνους που την πολεμούν. Δεν είναι δυνατόν ο κληρικός να κάνει τα στραβά μάτια σε κάποιο πολιτικό κόμμα, επειδή έχει ωφεληθεί ο ίδιος. Τα κηρύγματα των ποιμένων της Εκκλησίας πρέπει να διαπνέονται από την αγάπη για την Πατρίδα και για την Εκκλησία. Αυτοί είναι οι αληθινοί ποιμένες! Οποιαδήποτε άλλη θέση των ποιμένων είναι ύποπτη και απορριπτέα.

Αγαπητοί μου φίλοι, μπορεί η Ελληνική Εκκλησία να συνδέεται ιστορικά με την Ελληνική Πολιτεία, αλλά οι κληρικοί όλων των βαθμών, είναι εργάτες του Ευαγγελίου και όχι υπάλληλοι του κράτους. Το κράτος βέβαια μισθοδοτεί τους κληρικούς, όχι από αγαθή διάθεση, αλλά έναντι αυτών που έλαβε από την εκκλησιαστική περιουσία κατά καιρούς. Αναγνωρίζουμε αυτή την προσφορά του κράτους, αλλά η Εκκλησία υπάρχει για τη σωτηρία των ανθρώπων, χωρίς σκοπιμότητες της εκάστοτε πολιτικής διοίκησης. Η Εκκλησία υπάρχει μέσα στον κόσμο, αναγνωρίζει την πολιτική κοινότητα, δεν δένεται όμως στο άρμα των πολιτικών συστημάτων, αλλά διατηρεί τον υπερβατικό χαρακτήρα της. Με τη διδασκαλία της συμβάλλει στην ευρύτερη διάδοση της δικαιοσύνης και της αγάπης. Μέσα στην Εκκλησία δυναμώνουν ειρηνικά οι σχέσεις των ανθρώπων.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.