« ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ: ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ »

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στα Χάνια Φραγκόβρυσης της Αρκαδίας στις 8 Δεκεμβρίου 1911 (κατ’ άλλη εκδοχή, στις 8 Δεκεμβρίου 1914).

Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Τρίπολη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε με τη μητέρα και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου.

Την περίοδο 1935-1936 ταξίδεψε στη νότια Γαλλία και το Παρίσι.

Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία έκανε το 1931 με τη δημοσίευση του ποιήματος «Της μοναξιάς» στο περιοδικό «Νέα Εστία», ενώ την ίδια περίοδο εισήλθε στον κύκλο του περιοδικού «Νέα Γράμματα», με το οποίο συνεργάστηκε και ως κριτικός λογοτεχνίας, δραστηριότητα που ανέπτυξε και σε άλλα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας.

Το 1943 ο Γκάτσος εξέδωσε την «Αμοργό», ποιητική συλλογή που θεωρήθηκε ορόσημο στην ιστορία της ελληνικής υπερρεαλιστικής ποίησης και επηρέασε σύγχρονους αλλά και μεταγενέστερους ποιητές.

Μετά την «Αμοργό», ωστόσο, δε δημοσίευσε παρά τρία ποιήματα στον περιοδικό Τύπο.

Στη μεταπολεμική περίοδο συνεργάστηκε με το περιοδικό του Κ.Γ. Κατσίμπαλη «Αγγλοελληνική Επιθεώρηση» και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας.

Ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική μετάφραση (Λόρκα, Στρίντμπεργκ, Ο’Νηλ, Λόπε ντε Βέγκα, Τενεσσή Ουΐλλιαμς κ.ά.), σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και άλλων αθηναϊκών θιάσων, και από τη δεκαετία του ’50 με τη στιχουργική.

Στίχοι του μελοποιήθηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο και άλλους έλληνες συνθέτες.

Τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του (1987) και εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας της Βαρκελώνης για τη συμβολή του (μέσω των μεταφράσεών του) στην προώθηση της ισπανικής λογοτεχνίας (1991).

Ο Νίκος Γκάτσος πέθανε στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 1992.

www.in.gr