« ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ »

Η Εκκλησία μεταξύ των Αποστόλων, αγαπητοί μου φίλοι, κατατάσσει και τον Παύλο, τον οποίο θεωρεί Πρωτοκορυφαίο. Ο Απόστολος Παύλος δεν γνώρισε τον Χριστό προσωπικά. Όμως περισσότερο από κάθε άλλον κατανόησε το νόημα το Ευαγγελίου. Γι’ αυτό και ονομάσθηκε «Απόστολος των Εθνών». Ο Παύλος συνετέλεσε στο να κατανοηθεί η πνευματικότητα και η οικουμενικότητα του Ευαγγελίου του Χριστού. Ο Παύλος πικραμένος από τους ξηρούς τύπους του Μωσαϊκού Νόμου κήρυξε την ελευθερία του πνεύματος. Λέει ο Απόστολος Παύλος στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα: «Πρέπει να ξέρετε, αδελφοί μου, πως το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα εγώ δεν προέρχεται από άνθρωπο. Γιατί κι εγώ ούτε το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από άνθρωπο, αλλά μου το αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός» (ΓΑΛ. 1, 11). Αναφέρεται στο γνωστό όραμα της Δαμασκού.

Διερωτάται ο Παύλος, τι ήμουν πριν γνωρίσω τον Χριστό; Με ειλικρίνεια απαντά ότι ήταν ένας φανατικός Φαρισαίος που καταδίωκε την Εκκλησία του Χριστού. Και από τη στιγμή που γνώρισε το Ευαγγέλιο του Χριστού αναγεννήθηκε και το ευαγγελίσθηκε σε όλα τα έθνη. Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι το Ευαγγέλιο που κηρύττει «ουκ έστι κατά άνθρωπον» (ΓΑΛ. 1, 11). Τι εννοεί; Μήπως ότι δεν αναφέρεται για τους ανθρώπους, αλλά για υπερφυσικά όντα; Όχι. Ο Παύλος εννοεί ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν μπορούν να το κατανοήσουν σκοτισμένοι άνθρωποι που ακολουθούν την πλάνη της ειδωλολατρίας ή μία ψεύτικη μορφή θρησκείας. Μόνο εκείνοι που το δέχονται με πίστη, αναγεννούνται, φωτίζονται στο νου, συγκινούνται και απαλλάσσονται από τα πάθη τους. Οι αναγεννημένοι μέσω της πίστης έμειναν πιστοί μέχρι θανάτου. Αυτοί οι πιστοί δημιούργησαν τη στρατιά των Μαρτύρων της Εκκλησίας.

Στην εποχή που ζούσε ο Απόστολος Παύλος υπήρχε ηθική κατάπτωση. Οι ιστορικοί της εποχής περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα την ηθική κατάπτωση των χρόνων εκείνων. Η οικογένεια ήταν σε διάλυση, για τα παιδιά καμία μέριμνα, ο εγωϊσμός και η φιληδονία ήταν τα ιδεώδη αυτής της εποχής. Με ένα αναλογικό συσχετισμό τα ίδια γεγονότα παρατηρούμε και στην εποχή μας. Και σήμερα οι άνθρωποι χωρίς Χριστό κυριαρχούνται από τον εγωϊσμό και τη φιληδονία. Και στη σημερινή εποχή βλέπουμε τον κλονισμό του οικογενειακού βίου, συγκρούσεις των συζύγων χωρίς αγάπη, απειθαρχία των παιδιών προς τους γονείς, παντού συγκρούσεις και αναστατώσεις. Στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο προβάλλονται τα διάφορα πάθη. Μάλιστα στις ημέρες μας προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν την ομοφυλοφιλία σαν κάτι το φυσιολογικό, προβάλλοντας ανάλογα πρότυπα!

Κάποια στιγμή οι σύγχρονοι χρονογράφοι και ηθογράφοι θα καταγράψουν και τη σημερινή κατάπτωση των ηθών. Ασφαλώς οι άνθρωποι των αισθησιακών απολαύσεων δεν μπορούν να κατανοήσουν την πνευματικότητα του Ευαγγελίου. Είναι υποδουλωμένοι στις υλιστικές επιθυμίες τους. Λέει ο Συγγραφέας Σωτήρης Γουνελάς: «Να λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος: ενταγμένος στο βασίλειο των ζώων, μέγας καταναλωτής, δούλος της επιθυμίας, της ηδονής και της απόλαυσης, σταθερός διεκδικητής δικαιωμάτων και όχι υποχρεώσεων, μέγας εξολοθρευτής του  άγριου ζωϊκού βασιλείου (κοντεύει να μη μείνει τίποτα), μέγας καταστροφέας του πλανήτη». (Περιοδικό «Νέα Ευθύνη», «Κορονοϊός, Μια άλλη ανάγνωση»,  τ. 50-51, Ιούλιος-Δεκέμβριος 2020). Δυστυχώς στην εποχή μας τα πράγματα έχουν ξεφύγει πολύ. Χρειάζεται μεγάλη μετάνοια για να επανέλθουμε στο δρόμο του Ευαγγελίου του Χριστού.

Δεν πρέπει βέβαια να απογοητευθούμε, παρόλη την ηθική σήψη της εποχής μας! Υπάρχουν οι εκλεκτοί. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που συγκινούνται από τις υψηλές διδαχές του Ευαγγελίου. Έχουμε νέους που θέλγονται από τις αξίες της Χριστιανικής πίστης και αγωνίζονται να προσαρμόσουν τη ζωή τους προς τις αξίες αυτές. Δεν παρασύρονται από το ρεύμα της εποχής. Επειδή κάνουν διάφορες ασωτίες οι άλλοι νέοι να κάνουν και αυτοί το ίδιο. Αντιστέκονται στη μάζα και αποκτούν προσωπικότητα. Υπάρχουν και σήμερα οικογενειάρχες που βλέπουν την οικογένεια ως πνευματική ενότητα και κοπιάζουν και θυσιάζονται για την καλή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Τα παιδιά θωρακισμένα με την καλή ανατροφή που θα λάβουν στην οικογένεια, αποβαίνουν χρήσιμες προσωπικότητες του κοινωνικού μας βίου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στην κοινωνία μας.

Αγαπητοί μου φίλοι, χρειάζεται επαγρύπνηση στα πνευματικά θέματα. Αξίζει τον κόπο να αγωνιζόμαστε εναντίον των αδυναμιών μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ελευθερωθούμε από τα πάθη που μας ταλαιπωρούν. Ο πνευματικός αγώνας πρέπει να είναι το καθημερινό άθλημα των Χριστιανών. Όλοι οι πιστοί άνθρωποι με την αγωνιστικότητά τους και την επιτέλεση καλών έργων στολίζονται με χαρά και ειρήνη. Ζουν όχι τη ζωή της αγωνίας και του άγχους, αλλά την εν Χριστώ ευτυχία. Αυτή η ζωή κατανοείται και βιώνεται από τους αληθινούς Χριστιανούς και προάγονται προς τον ουρανό. Έχουν κατανοήσει, όπως και ο Απόστολος Παύλος, ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού οδηγεί «εις πάσαν την αλήθειαν» (ΙΩΑΝ. 16, 13). Από σήμερα κιόλας ας προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στα Ευαγγελικά νοήματα και να αρχίσουμε μία νέα ζωή, όπως τη θέλει ο Χριστός μας. 

Με αγάπη Χριστού,  

π. Βασίλειος.