« ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ »

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μιλάει για την κατάσταση της εποχής του. Το Αποστολικό κήρυγμα συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις, εφόσον ζητούσε αλλαγή των ηθών και των εθίμων των ανθρώπων σύμφωνα με το πνεύμα της καθαρότητας του Ευαγγελίου. Γράφει χαρακτηριστικά: «ότι θέατρον εγενήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις» (Α΄ ΚΟΡ. 4, 9). Δηλαδή, «γιατί γίναμε θέαμα για τον κόσμο, για αγγέλους και για ανθρώπους» (Α΄ ΚΟΡ. 4, 9). Παράδοξη φάνηκε σε πολλούς ανθρώπους η νέα διδαχή. Πραγματικά το Αποστολικό κήρυγμα κατέληξε να γίνει γιγάντιο θέαμα στον τότε γνωστό κόσμο. Δημιουργήθηκε ένας έντονος προβληματισμός. Οι Απόστολοι έσπειραν νέες αρχές και ανέλαβαν την οικοδομή ενός νέου πνευματικού και ανθρωπιστικού πολιτισμού. Θέλησαν να οικοδομήσουν πνευματικά την ανθρωπότητα.

Βέβαια μία κατεστημένη κατάσταση δεν αλλάζει εύκολα. Η αντίδραση υπήρξε ισχυρή. Κάθε αλλαγή είτε προς το καλό, είτε προς το κακό, προκαλεί αντιδράσεις. Οι Απόστολοι, όπως μας πληροφορεί ο Απόστολος Παύλος, πείνασαν, δίψασαν, γυρνούσαν με κουρελιασμένα ρούχα, ξυλοκοπήθηκαν, εμπαίχθηκαν, διώχθηκαν, συκοφαντήθηκαν, κατάντησαν σαν τα σκουπίδια όλου του κόσμου, θεωρήθηκαν ως τα αποβράσματα της κοινωνίας. Στη δύσκολη αυτή πορεία των Αποστόλων βλέπουμε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται κόπους και θυσίες! Θαυμάζουμε τους Αποστόλους όχι μόνο ως εργάτες και οικοδόμους ενός νέου υπέροχου πολιτισμού, αλλά και για την αδάμαστη αντοχή τους μπροστά σε τεράστια εμπόδια. Οι περισσότεροι ήσαν ολιγογράμματοι, αλλά μεταμορφώθηκαν με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα αναγεννά τον άνθρωπο.

Οι Απόστολοι αποτελούν τους θεμέλιους λίθους της Εκκλησίας, με ακρογωνιαίο λίθο, τον Ιησού Χριστό. Κατέδειξαν με την αγία ζωή τους και με τη δύναμη του κηρύγματός τους ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι μία θεωρία, μία ηθικολογία, ή ένα φιλοσοφικό σύστημα ανάμεσα σε όλα τα άλλα που υπάρχουν, αλλά φως πνευματικό που φωτίζει τις ανθρώπινες συνειδήσεις και οδηγεί σε μία ζωή υψηλής ποιότητας. Λέει ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία στην Εκκλησία μας από τη σχεδόν τέλεια άγνοια που έχουν τα μέλη της για την Αγία Γραφή, και ακόμη χειρότερη είναι η τέλεια αδιαφορία τους γι’ αυτήν. Αυτό που για τους Πατέρες της Εκκλησίας και για τους Αγίους ήταν μία ανεξάντλητη χαρά, ενδιαφέρον, πνευματική και διανοητική τροφή, είναι για πολλούς ορθόδοξους χριστιανούς σήμερα ένα αρχαιολογικό κείμενο, χωρίς κανένα νόημα για τη ζωή τους». (Μεγάλη Σαρακοστή- Πορεία προς το Πάσχα, σελίδα 48).

Όταν δεχθούμε το Ευαγγέλιο ως τρόπο ζωής, τότε κι εμείς αναμορφωμένοι με την ευαγγελική διδαχή συντελούμε με τα καλά έργα μας και στην αναμόρφωση των πραγμάτων του κοινωνικού μας περιβάλλοντος. Δυστυχώς μέσα στην κοινωνία, οι τίμιοι, οι ενάρετοι, οι δίκαιοι, αυτοί που ακολουθούν τις επιταγές της καθαρής συνείδησής τους, συνήθως αντιμετωπίζουν ειρωνείες, αντιδράσεις, ακόμη και διωγμούς, από τους ανθρώπους του κέρδους και της ανομίας. Οι άνθρωποι της ανομίας είναι παιδιά της πνευματικής νύκτας που επικρατεί στον εσωτερικό τους κόσμο. Όμως υπάρχουν και στη σημερινή εποχή οι τίμιοι, οι καθαροί στη συνείδηση και στη σκέψη άνθρωποι που προσπαθούν να πάνε αντίθετα σε αυτό το ρεύμα της διαφθοράς. Είναι δύσκολο σήμερα να το επιτύχει κάποιος, όμως δεν είναι ακατόρθωτο. Σε αυτόν τον όμορφο αγώνα καλό είναι να ζητάμε τη βοήθεια του Κυρίου μας.

Ο Απόστολος Παύλος χωρίς δισταγμούς αναφέρεται στις ποικίλες δυσκολίες του Αποστολικού έργου και στη γενναιότητα της πίστης. Μιας γενναίας πίστης που κατήγαγε μοναδικό θρίαμβο στην ανθρώπινη ιστορία. Κι εμείς δεν θα πρέπει να δειλιάζουμε μπροστά σε ανθρώπους που κυριαρχούνται από άνομες διαθέσεις και που από ένα κομπλεξισμό επιχειρούν να ειρωνευθούν τη ζωή της συνέπειας προς τις ηθικές αρχές. Εμείς οφείλουμε να είμαστε σταθεροί στα πιστεύω μας. Να μην αποπροσανατολιζόμαστε από τον κύριο σκοπό μας που δεν είναι άλλος από το να κερδίσουμε τον Παράδεισο. Η δική μας σταθερότητα ίσως προβληματίσει και τους ανθρώπους της ανομίας. Ίσως τους αναγκάσει ακόμη και να υποχωρήσουν. Κάθε ημέρα δίνουμε εξετάσεις και απέναντι στον Θεό και απέναντι στους ανθρώπους. Γι’ αυτό να προσπαθούμε να είμαστε προσεκτικοί στη ζωή μας.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος συνιστά μέσα από τη σημερινή Αποστολική περικοπή: «Μιμηταί μου γίνεσθε» (Α΄ ΚΟΡ. 4, 16). Και σήμερα η ανθρωπότητα, μέσα σε μία φοβερή σύγχυση ιδεών και πραγμάτων, πεινά και διψά για δικαιοσύνη, για αποκατάσταση των ηθικών αρχών στη ζωή, για αγάπη και αδελφοσύνη. Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί πρέπει να γίνουμε πραγματικοί μαθητές του Χριστού. Και αν τα καταφέρουμε, τότε θα μπορούμε να προβάλλουμε παντού το φως της ευαγγελικής διδαχής. Συμφέρον όλων είναι να κορεσθεί η πείνα και η δίψα για υψηλά ιδανικά που καθιστούν τη ζωή απελευθερωμένη από τις σύγχρονες κοινωνικές και ψυχολογικές δουλείες. Και έτσι η ζωή θα πλημμυρίζεται από σκιρτήματα χαράς, ενθουσιασμού και απέραντης αισιοδοξίας. Γι’ αυτό και αξίζει τον κόπο να αγωνισθούμε όλοι πνευματικά και με τον τρόπο που μας προτείνει η Εκκλησία μας, δηλαδή δια των Μυστηρίων της. 

Με αγάπη Χριστού,  

π. Βασίλειος.