«Στη νεανική ηλικία, η έκφραση των χειρονομιών, ο τόνος της φωνής, η ένταση των χαρακτηριστικών δεν έχουν σημασία. Τότε δεν είστε ποτέ αγαπητός, πνευματώδης, ευχάριστος, incognito. Στα γεράματα, όμως, πρέπει να χρησιμοποιείτε πιο προσεκτικά τους πόρους της κίνησης· δεν μετέχετε στον κόσμο παρά μόνο χάρη στη χρησιμότητα της συμμετοχής σας. Όταν είμαστε νέοι, μας βλέπουν· όταν είμαστε γέροι, πρέπει να τους κάνουμε να μας δουν· είναι σκληρό, μα είναι αλήθεια».
(«Θεωρία του βαδίσματος», Ονορέ ντε Μπαλζάκ, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2015, σελίδες 122-123)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου