Από τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, μέχρι
τις παραμονές των Χριστουγέννων ακούμε στην Εκκλησία Ευαγγελικά αναγνώσματα από
το κατά Λουκάν ιερό Ευαγγέλιο. Είναι η λειτουργική περίοδος του Λουκά. Το
Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Α΄ Κυριακής του Λουκά περιλαμβάνει τη θαυμαστή αλιεία
και την κλήση των πρώτων μαθητών. Πριν όμως από το θαύμα συνέβη κάτι άλλο
αξιοπρόσεκτο και διδακτικό. Είχαν μαζευθεί πολλοί άνθρωποι, έτσι που ο Κύριος
στριμωχνόταν στην ακρογιαλιά και δεν Τον έβλεπαν ούτε Τον άκουγαν όλοι. Έτσι
ζήτησε από τον Απόστολο Πέτρο να μπει στο καΐκι του, προκειμένου να κηρύξει
στον κόσμο που διψούσε για λόγο Θεού. Ο Πέτρος δέχθηκε με χαρά να παραχωρήσει
το καΐκι του στον Διδάσκαλο. Και έγινε το πλοιάριό του άμβωνας του κηρύγματος
του Χριστού. Μεγάλη η ευλογία για τον Απόστολο Πέτρο!
Όμως και κάθε Χριστιανός, κατά το
παράδειγμα του Πέτρου, μπορεί να προσφέρει και τη δική του «βάρκα» στον Χριστό,
δηλαδή να συνεισφέρει στο πιο σημαντικό έργο της Εκκλησίας που είναι ο
ευαγγελισμός και η σωτηρία των ψυχών. Η ιεραποστολή δεν αποτελεί υπόθεση μόνο
των Ιερέων αλλά και του κάθε πιστού. Ο Κύριος το ζητά από τον καθένα μας,
κάποτε με ιδιαίτερο τρόπο. Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Μπορεί κάποιος να
διαθέτει το σπίτι του για ιεραποστολικές συγκεντρώσεις, για Κύκλους μελέτης
Αγίας Γραφής. Άλλος να διαθέτει το αυτοκίνητό του για ιεραποστολικές
εξορμήσεις. Άλλοι Χριστιανοί κάνουν Κατηχητικό στα παιδιά όχι τυπικά, αλλά με
κάθε επιμέλεια. Προετοιμάζονται για να κάνουν το μάθημα στα παιδιά, αγοράζουν
διάφορα δωράκια και εικονίτσες για τα παιδιά, διαθέτουν πολύ από τον προσωπικό
τους χρόνο. Ο Χριστός δίνει την ευλογία Του σε όλους αυτούς που διαδίδουν τον
λόγο Του.
Μετά το τέλος της διδασκαλίας ο Κύριος
έδωσε μία παράδοξη εντολή στον Πέτρο. Του είπε: «Πήγαινε στα βαθιά και ρίξτε τα
δίκτυα σας για ψάρεμα» (ΛΟΥΚΑ 5, 4). Ο Πέτρος είχε πολλούς λόγους να είναι
διστακτικός στην εκτέλεση της παραγγελίας του Κυρίου. Ο ίδιος ήταν πολύ
έμπειρος ψαράς, ενώ ο Κύριος ως Διδάσκαλος φαινόταν να μην έχει πείρα από αυτά.
Έπειτα τα δίκτυα οι ψαράδες τα ρίχνουν το βράδυ, ποτέ το μεσημέρι. Μάλιστα την
προηγούμενη νύκτα ψάρεψαν χωρίς αποτέλεσμα. Επιπλέον, μόλις είχαν τελειώσει τον
καθαρισμό στα δίκτυα. Ο Πέτρος όμως τελικά κάνει υπακοή. «Επιστάτα, δι’ όλης
της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν· επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον»
(ΛΟΥΚΑ 5, 5). «Διδάσκαλε, όλη τη νύκτα παιδευόμασταν και δεν πιάσαμε τίποτα·
επειδή όμως το λες Εσύ, θα ρίξω το δίκτυ» (ΛΟΥΚΑ 5, 5).
Ο Κύριος ευλόγησε πολύ τον Απόστολο Πέτρο
γι’ αυτή την υπακοή του, η οποία ήταν χωρίς κανένα λογισμό αμφιβολίας. Το είπε
ο Διδάσκαλος και το έκανε. Δεν το σκέφθηκε καθόλου ο Πέτρος. Κι από αυτή την
υπακοή του ευλογήθηκε τόσο πολύ που έπιασε τόσα πολλά ψάρια, ώστε το δίκτυ να
κινδυνεύει να σχισθεί και το καΐκι να κινδυνεύει να βυθισθεί. Αυτά είναι τα
αποτελέσματα της απόλυτης υπακοής μας στον Κύριο. Ο Χριστός ευαρεστείται πολύ
στο να τηρούμε τις εντολές Του. Ή τουλάχιστον να κάνουμε μία προσπάθεια. Να
βλέπει τον φιλότιμο αγώνα μας. Ο Κύριος γνωρίζει πολύ καλά τις ανθρώπινες
αδυναμίες και δείχνει κατανόηση ακόμη και στις πτώσεις μας, αρκεί να βλέπει την
ταπείνωσή μας και τη μετάνοιά μας. Ο Κύριος δεν μας ζητά να κάνουμε θαύματα για
να σωθούμε, ούτε άλλα εντυπωσιακά κατορθώματα. Μας ζητά να κάνουμε υπακοή στο
θέλημά Του.
Η προσωπική μας υπακοή στις άγιες εντολές
θα μας σώσει, κατά το έλεος του Θεού, και θα μας ικανώσει να δούμε θαύματα στη
ζωή μας. Υπακοή όπως του Πέτρου, αδιάκριτη και αγόγγυστη. Αυτή η υπακοή συνιστά
οδυνηρή θυσία του εγώ, της πρόσκαιρης απόλαυσης και του παράνομου συμφέροντος.
Αυτή τη θυσία οι άνθρωποι του κόσμου τη θεωρούν ανοησία. Από αυτή την υπακοή,
λοιπόν, έρχεται η θεία Χάρη στη ζωή του πιστού. Ο Θεός αναλαμβάνει να λύσει τα
προβλήματα εκείνων που αγωνίζονται να εφαρμόζουν τις εντολές Του. Και το
σημαντικότερο, χαρίζει στους πιστούς μαθητές Του από αυτή τη ζωή ανεκτίμητο
δώρο. Πλημμυρίζει τις καρδιές τους με την ουράνια και υπερφυσική ειρήνη Του.
Υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό από αυτό; Δυστυχώς στις ημέρες μας οι περισσότεροι
άνθρωποι ούτε αγωνίζονται να τηρήσουν τις εντολές του Θεού, ούτε πιστεύουν ότι
ο Θεός μπορεί να τους βοηθήσει στη ζωή τους.
Αγαπητοί μου φίλοι, μετά το γεγονός της
θαυμαστής αλιείας ο Κύριος κάλεσε τον Πέτρο για να γίνει μαθητής Του. «Μη φοβού
από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών» (ΛΟΥΚΑ 5, 10). Δηλαδή, «Μη φοβάσαι, από τώρα
θα ψαρεύεις ανθρώπους» (ΛΟΥΚΑ 5, 10). Και έτσι μετά την κλήση αυτή ο Πέτρος
μαζί με τα παιδιά του Ζεβεδαίου, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, «τράβηξαν τα
ψαροκάϊκα στη στεριά, άφησαν τα πάντα και Τον ακολούθησαν» (ΛΟΥΚΑ 5, 11). Στο
σημείο αυτό έχουμε την κλήση των πρώτων μαθητών του Κυρίου. Δεν σκέφθηκαν οι
μαθητές αυτοί τις δουλειές που θα άφηναν πίσω τους, τις οικογένειές τους. Τα
άφησαν όλα και ακολούθησαν τον Χριστό. Κι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί
καλούμαστε να μιμηθούμε το παράδειγμά τους. Όχι βέβαια σε απόλυτο βαθμό. Εμείς
καλούμαστε να ακολουθήσουμε τον Κύριο τηρώντας τις άγιες εντολές Του. Και αυτό
δεν είναι δύσκολο, αρκεί εμείς να πάρουμε την απόφαση να αγωνισθούμε εναντίον
των παθών μας.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου