« Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ, ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ »

Αυτές τις ημέρες, που επικρατεί ένας πανικός σχετικά με την πανδημία του Κορωναϊού, έχουν ακουσθεί άρρητα ρήματα για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας από κάποιους «εκκλησιαστικούς!», αλλά και από άγευστους της πνευματικής ζωής και αλιβάνιστους κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Βέβαια οι άθεοι τώρα έχουν ηρεμήσει λίγο, αφού κατάφεραν να κλείσουν έστω για λίγο τις Εκκλησίες.

Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας παραδόθηκε από τον Ίδιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και δεν είναι κατασκεύασμα των παπάδων. Το παρέδωσε ο Χριστός στους Μαθητές Του και Αποστόλους κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, λίγες στιγμές πριν την Σταυρική Του θυσία.

«Ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς το ψωμί και αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, το έκοψε κομμάτια και το έδωσε στους μαθητές του λέγοντας: “Λάβετε και φάγετε· αυτό είναι το σώμα μου”. Ύστερα πήρε το ποτήρι και, αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τους το έδωσε λέγοντας: “Πιείτε από αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα μου, που επισφραγίζει τη νέα διαθήκη και χύνεται για χάρη όλων, για να τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες. Σας βεβαιώνω πως δεν θα ξαναπιώ από αυτόν τον καρπό του αμπελιού ως την ημέρα που θα το πίνω καινούργιο μαζί σας στην Βασιλεία του Πατέρα μου”» (ΜΑΤΘ. 26, 26-29).

Κατά την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Πλέον μέσα στο Άγιο Ποτήριο βρίσκεται ο Ίδιος ο Χριστός. Έγραφε ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης: «Όταν, τώρα, κοινωνάμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, δεν παίρνομε μόνο ένα κομμάτι του Χριστού μέσα μας, αλλά ο καθένας κοινωνάει παίρνει ολόκληρο τον Χριστό μέσα του». (Πως ο Θεός θεάται και ο άνθρωπος θεούται-φωτοτυπική ανατύπωση, σελ. 87).

Κι ενώ γνωρίζουμε από την Ορθόδοξη Πίστη μας πως δεν μεταλαμβάνουμε ψωμί και κρασί, αλλά το ίδιο το Σώμα και το ίδιο το Αίμα του Κυρίου μας, υπάρχουν κάποιοι άθεοι, οι οποίοι δεν παραδέχονται αυτή τη διδασκαλία και πιστεύουν πως ο Κορωναϊός μπορεί να μεταδοθεί από την Θεία Κοινωνία. Οι άνθρωποι απαλλάσσονται λόγω απιστίας.

Το χειρότερο όμως της υπόθεσης είναι όταν σύρονται πίσω από αυτούς άνθρωποι εκκλησιαστικοί, κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι κάθονται και συζητούν με ποιο τρόπο να μεταδώσουν την Θεία Κοινωνία. Ακούσθηκαν διάφορες απόψεις, που δεν θα τις γράψω, γιατί και μόνο που λέγονται είναι βλασφημία απέναντι στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Εξάλλου σκοπός μου δεν είναι να θίξω πρόσωπα, αλλά πράξεις.

Έγραφε ο Φώτης Κόντογλου: «Σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλάβουμε, οι αιρετικοί πληθαίνουμε μέσα στην Εκκλησία μας, παρεκτός τους απ’ έξω. Οι απ’ έξω αιρετικοί είναι φανεροί. Εδώ θα μιλήσω για τους κρυφούς αιρετικούς, τους κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλους, αυτούς που μας φέρνουν τον προτεσταντισμό και τον καθολικισμό από τη Δύση, εκεί που πάνε και σπουδάζουνε». (Ευλογημένο Καταφύγιο, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2004, έκδοση Η΄, σελ. 225).

Ο Ίδιος ο Κύριος μας λέει: «Εκείνος που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου είναι ενωμένοι μαζί μου, κι εγώ μ' αυτόν» (ΙΩΑΝ. 6, 56). Είναι δυνατόν να κολλήσουμε κάποια ασθένεια, όταν λαμβάνουμε τον Ίδιο τον Κύριο μέσα μας, ο Οποίος είναι η αληθινή Ζωή; Είναι αδιανόητο αυτό!

Πόσοι Ιερείς δεν έκαναν ανά τους αιώνες και δεν κάνουν κατάλυση της Θείας Κοινωνίας, δηλαδή ότι έχει μείνει στο Άγιο Ποτήριο από τους πιστούς που μετέλαβαν, ακόμη και από ανθρώπους με μεταδοτικές  ασθένειες το καταλύουν, χωρίς να έχουν πάθει τίποτα;

Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι, κατά τον Φώτη Κόντογλου: «Μήτε Θεό λογαριάζουμε μήτε τίποτα. Θεός είναι για μας ο εγωϊσμός μας, κι άγιοι είναι τα πάθη μας, που τα θυμιατίζουμε και τα προσκυνάμε, και που γι’ αυτά ζούμε, και τα ζεσταίνουμε, σαν όχεντρες, στον κόρφο μας, ώσπου να μας φάνε, να ησυχάσουμε». (Ευλογημένο Καταφύγιο, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2004, έκδοση Η΄).

Σκοπός μου δεν είναι να πείσω τους άθεους τι βρίσκεται μέσα στο Άγιο Ποτήριο κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, ούτε πάλι να μεταπείσω τους αδελφούς μου που βρίσκονται μέσα στο χώρο της Εκκλησίας και δεν καταλαβαίνουν τόσα χρόνια Ποιον μεταλαμβάνουν. Ο Θεός να τους ελεήσει και να τους φωτίσει.

Σκοπός μου είναι να παρουσιάσω την πραγματικότητα για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Οι αληθινοί πιστοί δεν χρειάζεται να ολιγοπιστούν και να ακούν ανθρώπους, οι οποίοι έχουν πάθει «τρικυμία εν κρανίω» κατά τον Βίκτωρα Ουγκώ. Συνεχίζουμε, λοιπόν, τον πνευματικό μας αγώνα, στην πορεία μας προς την Βασιλεία των Ουρανών. Καλή μετάνοια σε όλους μας! Καλό υπόλοιπο Μεγάλης Σαρακοστής και καλή Ανάσταση μέσα στις Εκκλησίες μας!