« ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ »

«Σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (ΕΦΕΣ. 4, 3). Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει να έχουμε ενότητα. Δηλαδή, όλοι μας να ζούμε μονοιασμένοι σαν μία οικογένεια που έχει ένα πατέρα, τον Θεό. Αλλά δυστυχώς ο κόσμος είναι πολύ μακριά από αυτή την ενότητα. Χίλια κομμάτια είναι σήμερα ο κόσμος. Που είναι η αγάπη; Που είναι η ειρήνη; Που είναι η ενότητα; Στον αιώνα που πέρασε και στον αιώνα που ζούμε, πόσοι πόλεμοι έγιναν και γίνονται; Χώρες και πόλεις καταστράφηκαν. Εκατομμύρια νεκροί και τραυματίες. Αίμα και δάκρυα χύθηκαν και χύνονται σε διάφορες γωνιές της γης. Πόσες αδικίες δεν γίνονται από τις αναπτυγμένες χώρες σε βάρος των αδυνάτων λαών. Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν ζουν μονοιασμένοι. Είναι χωρισμένοι. Ακόμη και στην ίδια χώρα, κάποιοι εμπλέκονται και σε εμφυλίους πολέμους.

Αλλά μήπως ενότητα υπάρχει σήμερα μέσα στις οικογένειες; Τα πράγματα φωνάζουν, ότι οικογένειες που ζουν ειρηνικά και αρμονικά και έχουν οικογενειακή ενότητα, είναι ένα σπάνιο φαινόμενο. Στη σημερινή εποχή είναι πολύ δύσκολο να βρεις μία οικογένεια, όπως τη θέλει το Ευαγγέλιο. Οι περισσότερες οικογένειες ζουν μακριά από τον Θεό, από την Εκκλησία και τα Μυστήριά της. Βρίσκονται σε βαθύ σκοτάδι. Ο καθένας δεν υπολογίζει τον άλλο και κάνει ότι θέλει. Δυστυχώς στις περισσότερες οικογένειες δεν βασιλεύει ο Χριστός. Άλλος έχει εγκατασταθεί και κατευθύνει τα πράγματα. Η ενότητα είναι θείο δώρο και δυστυχώς από δικές μας επιλογές λείπει από παντού. Ακαταστασία, αναταραχή, θόρυβος, φιλονικίες και πόλεμοι είναι αυτά που βλέπουμε και ακούμε. Η κατάσταση είναι πολύ άσχημη γύρω μας. Επικρατεί η κατάσταση που επικρατούσε όταν έκτιζαν τον πύργο της Βαβέλ.

Αλλά μήπως η ενότητα που ζητάμε υπάρχει μέσα στην Εκκλησία; Θα έπρεπε τουλάχιστον εκεί να υπάρχει. Θα έπρεπε όλοι οι κληρικοί και οι λαϊκοί που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό να είναι ενωμένοι και καμία δύναμη στον κόσμο να μην μπορεί να τους διασπάσει. Θα έπρεπε όλοι οι Χριστιανοί να έχουν πραγματοποιήσει αυτό που ζήτησε ο Χριστός από τον Πατέρα Του την Μεγάλη Πέμπτη, όταν ύστερα από τον Μυστικό Δείπνο παρακάλεσε τον Ουράνιο Πατέρα: «Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός Σου που μου χάρισες, για να μείνουν ενωμένοι όπως εμείς» (ΙΩΑΝ. 17, 11). Και όμως αιρέσεις, σχίσματα, δολοπλοκίες, συκοφαντίες, υποκρισίες έχουν ταλαιπωρήσει την Εκκλησία ανά τους αιώνες. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ακόμη και αν βρίσκονται μέσα στο χώρο της Εκκλησίας.

Στα πρώτα χρόνια η Εκκλησία ήταν ενωμένη. Όπως βλέπουμε στις Πράξεις των Αποστόλων, όλοι οι Χριστιανοί ήταν σαν μία ψυχή. Ό,τι σκεπτόταν ο ένας σκεπτόταν και ο άλλος. Ό,τι έκανε ο ένας έκαναν και οι άλλοι. Τέτοια ενότητα ποτέ άλλοτε δεν είχαν οι άνθρωποι. Και οι ειδωλολάτρες, βλέποντας την ενότητα των πρώτων αυτών Χριστιανών, πίστευαν στον Χριστό. Η ενότητα ήταν ένα θαύμα, που έκανε μεγάλη εντύπωση στον αρχαίο κόσμο και συντελούσε στο να πιστεύουν οι άνθρωποι στον Χριστό. Στη σημερινή εποχή έχουμε αναρωτηθεί γιατί οι άνθρωποι που βρίσκονται εκτός Εκκλησίας δεν επιστρέφουν σε αυτή και δεν πιστεύουν στον Χριστό; Μία μεγάλη ευθύνη έχουμε κι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, που δεν ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Αν ζούσαμε ουσιαστικά και όχι επιπόλαια τη Χριστιανική ζωή θα προβληματίζαμε πολλούς γύρω μας.

Να γιατί σήμερα ο Απόστολος Παύλος, βλέποντας πόσο δύσκολο πράγμα είναι να ενωθούν οι άνθρωποι, συνιστά, οι Χριστιανοί να έχουν μεταξύ τους ενότητα. Να γιατί η Εκκλησία μας σε κάθε Θεία Λειτουργία παρακαλεί τον Θεό, να διαλύει κάθε φιλονικία και διχόνοια μεταξύ των πιστών και οι Χριστιανοί μέσα σε έναν κόσμο χωρισμένο να είναι ενωμένοι και να δίνουν το παράδειγμα της ενότητας. Δεν ακούτε τι δέεται η Εκκλησία; «Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου,…και της των πάντων ενώσεως». Μέσα στην Εκκλησία μπορεί να διαφυλαχθεί αυτή η ενότητα, αρκεί εμείς να ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτή την ενότητα. Να μην προσπαθεί ο ένας να βλάψει τον άλλο. Αλλά ο καθένας να προσπαθεί να βοηθά τον άλλο και να συμπληρώνει τις ελλείψεις του. Γιατί ελλείψεις έχουμε όλοι οι άνθρωποι. Μην νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα.

Αγαπητοί μου φίλοι, έργο του σατανά είναι να διαιρεί τον κόσμο. Αντίθετα ο Χριστός τον ενώνει. Εμείς ως Χριστιανοί που είμαστε ας παρακαλούμε θερμά τον Κύριο, να δίνει ενότητα και ομόνοια στα σπίτια μας, στα χωριά μας, στις πόλεις μας, στην πατρίδα μας, στα γειτονικά μας κράτη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Να παρακαλούμε τον Θεό να δίνει ενότητα στις οικογένειες γιατί μέσα από αυτές βγαίνουν οι αυριανοί πολίτες κάθε χώρας, έτσι ώστε να λειτουργεί η κοινωνία μας αρμονικά και να αναπτύσσεται και όχι να πηγαίνει προς τα πίσω με φιλονικίες, διχόνοιες και πολέμους. Επίσης να προσευχόμαστε και για την ενότητα μέσα στην Εκκλησία, που δυστυχώς κλυδωνίζεται πολλές φορές από τα πάθη των Χριστιανών. Διαρκής ας είναι η δέησή μας: «Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως του Κυρίου δεηθώμεν».

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.