« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ »

Η σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, μας μεταφέρει στη ζωή της πρώτης Εκκλησίας. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος μετά την Πεντηκοστή ήταν πολύ έντονη. Το Άγιο Πνεύμα ενεργούσε μέσω των αγίων Αποστόλων. Αυτό τους είχε χαρίσει θαυμαστές δυνάμεις. Ποιες ήταν αλήθεια, οι δυνάμεις που έλαβαν τότε οι άγιοι Απόστολοι και ποια είναι η δύναμη της Εκκλησίας σήμερα; Με αυτά τα ερωτήματα θα ασχοληθούμε στη συνέχεια. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος ήταν, όπως αναφέραμε, πολύ ζωντανή στην πρώτη Εκκλησία. Είχε χορηγήσει στους Αποστόλους θαυματουργική ικανότητα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που γίνονταν θαύματα. Όλη η ιστορία του Ισραήλ είναι γεμάτη από θαυμαστά περιστατικά. Επίσης κατά την τριετή δημόσια δράση Του ο Κύριος Ιησούς Χριστός είχε επιτελέσει πολλά θαύματα. Το ίδιο συνέβη και μετά την Πεντηκοστή. «Σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά» (ΠΡΑΞ. 5, 12) επιτελούσαν οι Μαθητές του Κυρίου.

Η φήμη των αγίων Αποστόλων είχε απλωθεί ευρύτερα. Έφερναν ασθενείς από τις γύρω περιοχές πάνω σε φορεία, παράλυτους, τυφλούς, κωφούς, κυριευμένους από δαιμόνια, τους απέθεταν ενώπιον των Αποστόλων και γιατρεύονταν. Ακόμη και νεκροί είχαν αναστηθεί. Και όχι μόνο με την προσευχή ή τα λόγια των Αποστόλων. Αρκούσε η σκιά του αποστόλου Πέτρου να πέσει σε κάποιον ασθενή, κι αυτός θεραπευόταν. Μπορούμε αυτό να το κάνουμε εικόνα; Η σκιά και μόνο του αποστόλου Πέτρου να θεραπεύει τους ασθενείς! Επιβεβαιώθηκε έτσι ο λόγος του Κυρίου: «ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει» (ΙΩΑΝ. 14, 12). «Αυτός που πιστεύει σ’ εμένα, θα κάνει κι εκείνος τα ίδια έργα που κάνω εγώ και μάλιστα ακόμη μεγαλύτερα απ’ αυτά» (ΙΩΑΝ. 14, 12). Οι Μαθητές του Χριστού λάμβαναν και λαμβάνουν θαυμαστές ιδιότητες από τον Δάσκαλό τους.

Τα πρωτοφανή αυτά γεγονότα είλκυαν τους ανθρώπους στην αληθινή πίστη. Άκουγαν το κήρυγμα των Αποστόλων, ένιωθαν δέος, μετανοούσαν, δέχονταν το άγιο Βάπτισμα, ακόμη κι αυτοί που λίγο καιρό πριν είχαν κραυγάσει στο πραιτώριο του Πιλάτου «σταύρωσον αυτόν» (ΛΟΥΚΑ 23, 21), κατά του Κυρίου. Τώρα «μάλλον προσετίθεντο πιστεύοντες τω Κυρίω πλήθη ανδρών τε και γυναικών» (ΠΡΑΞ. 5, 14). «Όλο και περισσότερα πλήθη από άνδρες και γυναίκες πίστευαν στον Κύριο και γίνονταν μέλη της Εκκλησίας» (ΠΡΑΞ. 5, 14). Κι όλα αυτά γίνονταν με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. «Σημεία και τέρατα» (ΠΡΑΞ. 5, 12) όμως δεν γίνονταν μόνο τότε. Σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας δεν σταμάτησαν να επιτελούνται συγκλονιστικά θαύματα, που ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική. Διότι σε κάθε εποχή το Άγιο Πνεύμα ενεργεί μέσα στην Εκκλησία. Μήπως δεν βλέπουμε και στις ημέρες μας να γίνονται διάφορα θαύματα;

Όταν η Εκκλησία ήταν στα σπάργανα, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος ήταν έκδηλη με εντυπωσιακό τρόπο σε αυτήν, ώστε να βεβαιωθεί η αλήθεια του κηρύγματος. Στους αιώνες που ακολουθούν ωστόσο, τα θαύματα κάπως περιορίζονται. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος το εξηγεί αυτό λέγοντας ότι ο Θεός «βουλόμενος δείξαι την πίστιν ημών, ότι χωρίς ενεχύρων και σημείων αυτώ πιστεύομεν, τούτο πεποίηκεν» (ΕΠΕ 36, 316). Ο Θεός θέλει να αποδείξει ότι πιστεύουμε σ’ Αυτόν χωρίς εγγυήσεις και θαύματα. Άλλο το ότι στην εποχή των αγίων Αποστόλων χρειάζονταν εντυπωσιακά σημεία οι άνθρωποι για να οδηγηθούν και να στερεωθούν στην πίστη του Χριστού. Όμως, όπως είπαμε, και σήμερα γίνονται θαύματα. Θεραπεύονται ασθενείς, ιερές εικόνες μυροβλύζουν, σκηνώματα Αγίων μένουν άφθαρτα και ευωδιάζουν. Πάντοτε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι παρούσα!

Πολύ μεγαλύτερα όμως από τα θαύματα αυτά, με τα οποία υπερβαίνονται οι φυσικοί νόμοι, είναι τα πνευματικά θαύματα, που επιτελούνται μυστικά στις καρδιές των ανθρώπων· όχι μόνο των πιστών, αλλά και αυτών που άλλοτε ήταν αρνητές του Χριστού. Με τη μετοχή στα ιερά Μυστήρια θεραπεύονται οι πνευματικοί οφθαλμοί μας, ανορθώνεται η κυρτωμένη ψυχή μας και ανασταινόμαστε πνευματικά. Στον χώρο της Εκκλησίας επιτελείται η ανάπλαση του ανθρώπου. Υπάρχει επιπλέον κάτι ακόμη πιο θαυμαστό: ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Εκκλησία, η οποία επί αιώνες πολεμείται, ταπεινώνεται και διώκεται από τους εχθρούς του Ναζωραίου. Η δύναμή της κάποτε καλύπτεται με ένα πέπλο εξωτερικής ταπείνωσης. Δεν έχει κοσμική εξουσία και μοιάζει ίσως ανίσχυρη. Εκεί όμως βρίσκεται η μεγάλη δύναμή της: στη φαινομενική αδυναμία της. Μέσω της αδύναμης εξωτερικά Εκκλησίας ενεργεί ο Ίδιος ο Θεός.

Αγαπητοί μου φίλοι, η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι ο χώρος του θαύματος. Το δε μεγαλύτερο θαύμα είναι η ίδια η ύπαρξή της, η θαυμαστή πορεία της μέσα στην Ιστορία. Οι φοβερές φουρτούνες των διωγμών και των αιρέσεων την αφήνουν αβλαβή, σταθερή να συνεχίζει την αγία αποστολή της, να οδηγεί τους ανθρώπους στο ασφαλές λιμάνι της Βασιλείας του Θεού. Μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να σωθούμε. Κάποιοι λένε ότι πιστεύουν με τον δικό τους τρόπο. Αυτό δεν είναι σωστό. Οφείλουμε να ζούμε σύμφωνα με αυτά που μας διδάσκει η Εκκλησία. Να συμμετέχουμε στα ιερά Μυστήριά της. Γιατί μέσα από αυτά οδηγούμαστε στην αγιότητα και ακολουθούμε το δρόμο που οδηγεί στην Βασιλεία του Θεού. Η Χάρη του Αγίου Πνεύματος βρίσκεται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας. Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,

π. Βασίλειος.