«-
Γέροντα, είπατε για τη μη χρήσι βίας από εμάς. Στην περίπτωσι όμως κατά την
οποία οι εγκάθετοι των κομμάτων “άρξουν χειρών αδίκων”, εμείς τι πρέπει να
κάνουμε;
-
Αυτό η Εκκλησία δεν θα το θέση ως γραμμή της. Εσύ σαν άτομο θα αμυνθής. Δεν θα
σταυρώσης τα χέρια. Να πούμε κι ένα ανέκδοτο, για το εάν σε “ραπίση επί την
δεξιάν σιαγόνα” (Μθ 5, 39). Κάποιος Εβραίος βρήκε ένα Χριστιανό και του λέει: “Είσαι
καλός Χριστιανός;”. Λέει, “προσπαθώ”. Του αστράφτει ένα χαστούκι. Λέει: “Αν
είσαι καλός Χριστιανός, στρέψε και το άλλο μάγουλο”. Του έστρεψε και το άλλο.
Του έδωσε άλλο χαστούκι. “Στρέψε πάλι”. Του έδωσε άλλο. Έφαγε καμιά δεκαριά
χαστούκια από τον Εβραίο και μάλιστα δυνατά. Του λέει τότε: “Τώρα παραδέχομαι
ότι είσαι καλός Χριστιανός”. “Όχι”, του λέει, “ακόμη είμαι μισός Χριστιανός.
Τώρα θα γίνω ολόκληρος”. Τον παίρνει τον Εβραίο, του δίνει ένα γερό ξύλο και
του λέει: “[Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε] (Μθ 10, 8), λέει το Ευαγγέλιο. Τώρα”,
του λέει, “το τήρησα και στις δυο πλευρές το Ευαγγέλιο. Μέχρι πριν ήμουν μισός,
τώρα είμαι ολόκληρος”. Διότι εκεί του χρειαζότανε και είχε αποτελέσματα· πολύ
καλά του έκανε».
(«Σοφές σκέψεις και θέσεις αναφερόμενες στα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις», εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2024, σελίδα 4)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου