« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ »

Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, τονίζει δύο σημαντικές αλήθειες. Κάνει λόγο αρχικά για τη δόξα και τη μακαριότητα, που θα απολαύσουν οι πιστοί στην ουράνια Βασιλεία του Κυρίου. Στη συνέχεια μας παρουσιάζει τα καθήκοντα που οφείλουμε να επιτελέσουμε στη ζωή μας, προκειμένου να κληρονομήσουμε την ουράνια αυτή δόξα. «Όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν  αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» (ΚΟΛ. 3, 4). Δηλαδή, «Όταν ο Χριστός, που είναι η αληθινή ζωή μας, φανερωθεί, τότε κι εσείς θα φανερωθείτε μαζί Του δοξασμένοι στην παρουσία Του» (ΚΟΛ. 3, 4). Ο Κύριός μας, λοιπόν, θα επανέλθει κατά τη Μέλλουσα Κρίση. Θα έλθει ως ένδοξος Κριτής, ως λαμπρός Βασιλιάς για να κρίνει τους ανθρώπους. Την δε θεϊκή Του δόξα θα ατενίζουν οι δίκαιοι αιωνίως. Ο Απόστολος Παύλος υπογραμμίζει όμως και κάτι άλλο, ότι η δόξα του Θεού θα αντανακλάται και στους πιστούς Του.

Τι ύψιστο προορισμό που έχουμε! Να μετέχουμε στη δόξα του Θεού και να απολαμβάνουμε το θείο μεγαλείο Του! Πόση τιμή και δόξα μας περιμένει! Αδυνατούμε να συλλάβουμε με το μυαλό μας αυτή τη θαυμαστή πραγματικότητα. Για να γευθούμε όμως τα απερίγραπτα αυτά αγαθά, για τα οποία μας έχει δημιουργήσει ο Κύριος, υπάρχει μία απαραίτητη προϋπόθεση, την οποία σημειώνει στη συνέχεια της σημερινής Αποστολικής περικοπής ο θείος Απόστολος. «Νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης» (ΚΟΛ. 3, 5), γράφει. Δηλαδή, «Απονεκρώστε, λοιπόν, ό,τι σας συνδέει με το αμαρτωλό παρελθόν» (ΚΟΛ. 3, 5). Και πιο συγκεκριμένα: «Την πορνεία, την ηθική ακαθαρσία, το πάθος, την κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία» (ΚΟΛ. 3, 5). Όσοι εμμένουν συστηματικά στα αμαρτήματα αυτά, προκαλούν την οργή του Θεού.

Και συνεχίζει ο Απόστολος Παύλος: «Τώρα όμως πετάξτε τα όλα αυτά από πάνω σας: Την οργή, το θυμό, την πονηρία, την κακολογία και την αισχρολογία. Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλο, αφού βγάλατε από πάνω σας τον παλαιό αμαρτωλό εαυτό σας με τις συνήθειές του. Τώρα πια έχετε ντυθεί τον καινούργιο άνθρωπο, που ανανεώνεται συνεχώς σύμφωνα με την εικόνα του δημιουργού Του, ώστε με τη νέα ζωή του να φθάσει στην τέλεια γνώση του Θεού» (ΚΟΛ. 3, 8-10). Στην πνευματική αυτή ανακαίνιση δεν υπάρχουν οι διακρίσεις που χωρίζουν τους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι Έλληνας ή Ιουδαίος, που έχει λάβει περιτομή ή απερίτμητος ειδωλολάτρης, βάρβαρος ή Σκύθης, δούλος ή ελεύθερος. Διότι στους πιστούς και εθνικότητα και καταγωγή και αξίωμα και τα πάντα είναι ο Χριστός. Η πίστη στον Ιησού Χριστό περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους.

Ο θεόπνευστος Απόστολος προτρέπει έντονα τους Κολασσαείς και όλους εμάς τους πιστούς να νεκρώσουμε τον παλαιό άνθρωπο. Βέβαια οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, κατά το Άγιο Βάπτισμα που λάβαμε και με το οποίο γίναμε μέλη της Αγίας μας Εκκλησίας, βγάλαμε, απαρνηθήκαμε τον παλαιό άνθρωπο και ντυθήκαμε τον Χριστό. Δεν αρκεί όμως αυτό, διότι είμαστε άνθρωποι αδύναμοι, που ρέπουμε προς το κακό και την αμαρτία. Αυτό που συνέβη τότε μυστηριακά με το Άγιο Βάπτισμα, καλούμαστε να το επιβεβαιώνουμε κάθε στιγμή με τη ζωή μας. Να αφαιρούμε από την ψυχή μας κάθε πάθος και αμαρτωλό θέλημα, κάθε βάρος που μας κρατάει προσηλωμένους στη γη, κάθε κατώτερη επιθυμία, όπως πετάμε ένα ακάθαρτο ένδυμα όταν παλιώνει και φθείρεται. Να απαρνούμαστε τους εγωϊσμούς και τα πείσματά μας. Να εξαγνίζουμε τις αισθήσεις μας και τους λογισμούς μας.

Δυστυχώς πολλές φορές πέφτουμε και πάλι στις ίδιες αμαρτίες και δεν μπορούμε να αποτινάξουμε τα πάθη που μας ταλαιπωρούν. Γι’ αυτό ο φιλάνθρωπος Θεός έδωσε στον άνθρωπο το Μυστήριο της Εξομολόγησης,  το οποίο μας αποκαθιστά και πάλι στη θέση που ήμασταν όταν λάβαμε το Άγιο Βάπτισμα. Η μετάνοια που κορυφώνεται ως Εξομολόγηση σε κάποιον πνευματικό πατέρα, είναι μία αδιάκοπη επιστροφή στον Θεό. Πλέον έχουμε τη δυνατότητα να επανορθώσουμε όταν αμαρτήσουμε. Μετά τη χάρη του Αγίου Βαπτίσματος δόθηκε στους ανθρώπους η χάρη της μετανοίας, της ανανέωσης του Βαπτίσματος, το δεύτερο Βάπτισμα, το Βάπτισμα της μετανοίας. Εκείνος που θα πάει στην κόλαση, δεν θα πάει γιατί αμάρτησε αλλά γιατί δεν μετανόησε. Με το να μην πηγαίνουμε να εξομολογηθούμε αρνούμαστε την προσφερόμενη θεία αγάπη του Χριστού. Ως Χριστιανοί που είμαστε πρέπει να εξομολογούμαστε.

Αγαπητοί μου φίλοι, οφείλουμε να αρνηθούμε τα διάφορα πάθη που μας αιχμαλωτίζουν και δεν μας αφήνουν να πετάξουμε ελεύθεροι προς τον ουρανό. Οφείλουμε να απονεκρώσουμε ό,τι μας συνδέει με το αμαρτωλό παρελθόν. Να απονεκρώσουμε τον αμαρτωλό εαυτό μας. Ο καθημερινός μας αγώνας να είναι εναντίον των ποικίλων παθών που προσπαθούν να μας καθυποτάξουν και να μας οδηγήσουν στην αιώνια απώλεια. Ζώντας μέσα στην αμαρτία δεν μπορούμε να ευχαριστηθούμε ούτε την παρούσα ζωή μα ούτε θα μπορέσουμε να απολαύσουμε και τη μέλλουσα. Να αγωνισθούμε να γίνουμε νέοι άνθρωποι, νεκροί ως προς τον κόσμο. Να ζει και να ενεργεί μέσα μας ο Χριστός. Εκείνος να κατευθύνει τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τις πράξεις μας, ώστε να μας αξιώσει να κληρονομήσουμε και την αιώνια και ουράνια δόξα στην ατελεύτητη μακαριότητα της Βασιλείας Του.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.