« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι,  προέρχεται από την Α΄ επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου. Η επιστολή αυτή είναι γραμμένη σε πολύ προσωπικό ύφος. Ο Παύλος παραπονείται και υπερασπίζεται τον εαυτό του και το έργο του. Κεντρικό σημείο πάντα στη σκέψη του Αποστόλου Παύλου είναι η Εκκλησία και το Αποστολικό αξίωμα. Έχει βαθιά συνείδηση για τα δύο αυτά πράγματα, στα οποία είναι όλο το έργο του Χριστού και της σωτηρίας των ανθρώπων. Γι’ αυτό το έργο και για τη θέση των Αποστόλων στον κόσμο μας μιλάει σήμερα ο θείος Απόστολος. Είναι μεγάλο πράγμα να είναι κάποιος συνεργάτης του Θεού στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. Είναι μία θέση πολύ δύσκολη και υπεύθυνη. Λίγοι είναι εκείνοι που αντέχουν σε όλες αυτές τις δυσκολίες και νικάνε όλα αυτά τα εμπόδια. Έχουν επιλεγεί από τον Ίδιο τον Χριστό για να επιτελούν αυτό το έργο.

Από τη μία πλευρά, ο Απόστολος, μας λέει για τη στάση και τη συμπεριφορά του κόσμου απέναντι στους Αποστόλους, και από την άλλη για τη στάση και τη συμπεριφορά των Αποστόλων απέναντι στον κόσμο. Οι Απόστολοι θλίβονται, περιφρονούνται και συκοφαντούνται από τους ανθρώπους. Κι όμως όλα αυτά τα αντιμετωπίζουν με συνείδηση χρέους, με πνεύμα αυταπάρνησης και θυσίας, με μακροθυμία και υπομονή, με ειλικρινή αγάπη, με πίστη στον Χριστό και στην Ανάσταση. Αυτές είναι οι εσωτερικές δυνάμεις των Αποστόλων του Χριστού και των ποιμένων της Εκκλησίας. Και αυτές πάλι δεν είναι ανθρώπινες δυνάμεις, αλλά καρποφορία του Αγίου Πνεύματος, όταν η ανθρώπινη προαίρεση το επιτρέπει να καρποφορήσει. Από εμάς εξαρτάται αν θα μας δοθεί η Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Από ποια στάση θα κρατήσουμε απέναντί Του. Αν θα είμαστε θετικοί στην επίσκεψή Του σε εμάς.

Με το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα θυμόμαστε πάλι τις αφορμές που είχε ο Απόστολος Παύλος για να γράψει έτσι στους Χριστιανούς της Κορίνθου. Εργάσθηκε πολύ για να ιδρύσει την Εκκλησία της Κορίνθου και έπειτα να την οργανώσει. Οι Κορίνθιοι μη μπορώντας να αποβάλλουν συνήθειες της προηγούμενης ζωής τους και ιδιαίτερα την κακή παράδοση να είναι χωρισμένοι σε φατρίες, έφθασαν στο σημείο κάποιοι να μην αναγνωρίζουν τον Παύλο ως Απόστολο του Χριστού. Κι εκείνος ως αληθινός συνεργάτης του Θεού, για να υποστηρίξει την αποστολή και τη θέση του παρακαλεί και απολογείται. Τους εξηγεί ποιο είναι το γνήσιο Χριστιανικό πνεύμα και ποιο είναι το έργο των Αποστόλων, των ποιμένων της Εκκλησίας αλλά και όλων των Χριστιανών. Και τους παροτρύνει με αυτό το πνεύμα να συνεχίσουν να αναζωπυρώνουν την πίστη και την ελπίδα στον Χριστό.

Κι εκείνη την εποχή οι άνθρωποι παρασύρονταν από τα επιφανειακά πράγματα, χωρίς να μπορούν να δουν την ουσία τους. Και τότε υπήρχαν αυτοί που καπηλεύονταν κάθε ιερό και όσιο, τις ελπίδες και τις προσδοκίες των ανθρώπων. Οι αληθινοί Απόστολοι και ποιμένες δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα του κόσμου, γι’ αυτό και οπλίζονται με πολλή πίστη και υπομονή και παρακαλούν. Το «παρακαλούμε» των Αποστόλων είναι πολύ πιο δυνατό από οποιαδήποτε διαταγή και από όλους τους εξαναγκασμούς. Οι αληθινοί ποιμένες δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούν τα διάφορα μέσα και τους ισχυρούς της γης, είναι συνεργάτες του Θεού. Δεν θέλουν να επιβληθούν, όπως έκαναν και οι Απόστολοι. Θέλουν την ελεύθερη συγκατάθεση των ανθρώπων, γι’ αυτό και παρακαλούν. Παρακαλούν λοιπόν οι Απόστολοι και απολογούνται. Με τον όρο απολογία εννοείται η εξήγηση.

Εξηγείται ο Παύλος σε αυτούς που τον αμφισβητούν και τον κρίνουν. Η πρώτη απόδειξη για το Αποστολικό αξίωμα είναι ότι, όπως και οι άλλοι Απόστολοι, έτσι και ο ίδιος είδε τον Χριστό Αναστημένο. Ο Παύλος αναφέρεται στο συγκλονιστικό γεγονός που συνέβη κατά την πορεία του προς την Δαμασκό, ένα γεγονός το οποίο στη συνείδησή του αποτέλεσε την κλήση και την αποστολή του στη διακονία του Ευαγγελίου. Δεύτερη απόδειξη ήταν το ίδιο το έργο του: η ίδρυση και η συγκρότηση από τον ίδιο της Εκκλησίας της Κορίνθου. Αν άλλοι, που δεν είχαν γνωρίσει τον Χριστό και το Ευαγγέλιό Του από τον Παύλο, θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την Αποστολική του ιδιότητα, αυτό σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνταν να το κάνουν οι Κορίνθιοι, οι οποίοι δια του Αποστόλου Παύλου είχαν ελκυσθεί στην καινούργια πίστη. Ο Παύλος είχε βαθιά συνείδηση της αποστολής του και αυτό μετέδωσε.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μας μιλάει ακριβώς για τον τρόπο ζωής των Χριστιανών. Πως δηλαδή πρέπει να σκέφτονται, ποια να είναι τα κίνητρα των πράξεών τους, πως να αντιδρούν στο κακό. Αυτά που ξεχωρίζουν τον αληθινό Χριστιανό είναι: η γνώση της αλήθειας του Θεού, η μακροθυμία και η υπομονή, η καλοσύνη και η τιμιότητα, η δικαιοσύνη, η ανυπόκριτη αγάπη, η ανιδιοτέλεια, η χαρά μέσα από τη λύπη και όλα αυτά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και την Χάρη του Θεού.  Είναι τόσο επίκαιρα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου σήμερα, που οι άνθρωποι, ακόμη και οι Χριστιανοί, είναι κυριευμένοι από το πνεύμα της πλεονεξίας, της αντεκδίκησης, της δολιότητας και της διαφθοράς. Η γλώσσα με την οποία μίλησε ο Απόστολος Παύλος είναι η γλώσσα των ανθρώπων που έταξαν τον εαυτό τους να συνεργασθούν με τον Θεό. Και τέτοιοι άνθρωποι, έστω και λίγοι, θα υπάρχουν πάντα και σε κάθε εποχή.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.