Όταν μιλούσε ο Άγιος Γέροντας, είχες
μονίμως την αίσθηση ότι σε αυτό που περιέγραφε ήταν ο ίδιος παρών! Όχι γιατί
διέθετε το τάλαντο της αφήγησης ή της παραστατικότητας! Δεν φτιασίδωνε τίποτα!
Ήταν η βαθιά ανέκπτωτη και αταλάντευτη πίστη του, η αδίσταχτη στην θεοπνευστία
του Ευαγγελικού Λόγου και στην ερμηνεία του από τους Αγίους Πατέρες! Ό,τι λέει
είναι αποκεκαλυμμένο στους καθαρούς τη καρδία! Δεν μπορεί κάποιος με καλή
προαίρεση λοιπόν, ακούγοντάς τον να αμφιβάλλει! Έχει μια… ταπεινή απολυτότητα ο
πατήρ Εφραίμ! Μεταφέρεται στον καιρό εκείνο, αλλά ως τώρα και πάντοτε και εις
τους αιώνες!
Είναι Μεγάλη
Παρασκευή 17 Απριλίου 2009 μ.Χ! Στην τράπεζα κάτω από το καθολικό, την τόσο
αρμονικά και με ευλάβεια ενωμένη με το πανέμορφο και καλοδιατηρημένο
παρεκκλήσιο του Αγίου Αλεξάνδρου του Νιέφσκυ, μια κούπα τσάι και ένα παξιμάδι,
για όσους δεν κάνουν το ευλογημένο τριμέρι! Ο Γέροντας ξεκινά να μιλά! Άλλος
ένας μνημειώδης του λόγος χαρίζεται στις ψυχές μας τις τόσο άνυδρες και
διψασμένες για το Ζωντανό νερό του Κυρίου μας! Απομαγνητοφωνήσαμε την
πλειονότητα όσων τότε είπε! Πόσο τον συγκινούσε εκείνη η προσφώνηση του Χριστού
μας… Τεκνία μου! Παιδάκια μου! Εκχέει όλα τα σπλάχνα της απείρου
Θεϊκής Πατρικής αγάπης του στους μαθητές του και σε όλους μας! Αυτήν
την προσφώνηση φώναζε κάθε ματιά του Ευλογημένου Εργάτη και στρατιώτη του
Χριστού μας! Το Άγιον Ευαγγέλιο δεν είναι βιβλίο! Δεν το διαβάζουμε!
Το μελετάμε με φόβο Θεού και πίστη αδίσταχτη ότι όλα είναι παναληθέστατα για να
λάβουμε φωτισμό! Είναι ο ίδιος ο Χριστός μας!
Στους 8 λόγους της Εσταυρωμένης Αγάπης
αδολέσχησε σε όλην του τη ζωή ο Γέροντας Εφραίμ! Η συγχώρεση των σταυρωτών Του
Χριστού μας! Ο λόγος προς τον ευγνώμονα και Θεολόγο ληστή, η υιοθεσία του
ηγαπημένου και έπειτα όλων ημών από Την ενδοξότερη Γυναίκα του
κόσμου, το διψώ, το ίνα τι με εγκατέλιπες, το τελειωθέν σχέδιο σωτηρίας, η
Καινή διαθήκη που μόλις υπεγράφη… Η επαναφορά της χάριτος του Αγίου Πνεύματος
που οι ψυχές είχαν χάσει! Πόσο αχάριστοι είμαστε γιατί ενώ έγιναν αυτά
τα γεγονότα, πάλιν και πολλάκις και συνέχεια αμαρτάνουμε, λιθοβολούμε και
μαστιγώνουμε και εμπαίζουμε με γνώση και επίγνωση τον Χριστό μας! Αλλά πρέπει
να πάρουμε και το χάρισμα του μη αμαρτάνειν… Της απολύτου μετανοίας! Όχι αφ’
εαυτού! Δεν μπορούμε! Γονυπετείς μετά δακρύων θα το ζητήσουμε! Τέλειον μίσος
κατά της αμαρτίας, των παθών και των δαιμονικών λογισμών! Αυτό να ευχόμαστε να
μας χαρίσει ο Χριστός μας!
Όλα συνταρακτικά! Συμπεπυκνωμένη Θεία
Χάρις!
Κάθε λέξη σταλάζει ένα αστείρευτο ποτάμι!
Ατέλειωτος ωκεανός! Κάθε του ομίλημα!
Συνέχισε πάτερ Εφραίμ… Ειπέ λόγον!
sotiriapsixis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου