« ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ »

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μας μεταφέρει, αγαπητοί μου φίλοι, στην ακτή της λίμνης Γεννησαρέτ. Ήταν πρωΐ και ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε εκεί περικυκλωμένος από το λαό. Κοντά τους ήσαν αραγμένα δύο αλιευτικά πλοιάρια και πιο πέρα οι ψαράδες έπλεναν τα δίχτυα. Επειδή ο κόσμος ήταν πολύς και ο Χριστός ήθελε να Τον βλέπουν όλοι και να Τον ακούν καλύτερα, σκέφθηκε να κάνει άμβωνα και διδασκαλικό βήμα ένα από τα πλοιάρια που ήσαν εκεί. Το πλοιάριο ήταν του Πέτρου. Μπήκε λοιπόν σε αυτό και είπε στον ψαρά να τραβήξει λίγο στα ανοιχτά. Κάθισε πάνω στο πλοίο και από εκεί άρχισε να διδάσκει το λαό. Μετά την ομιλία του Χριστού ακολούθησε η θαυμαστή αλιεία των Αποστόλων. Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο να ρίξουν τα δίχτυα, προκειμένου να αλιεύσουν ψάρια. Τα ψάρια ήσαν τόσα πολλά που κινδύνευσαν να βυθισθούν! Ο Κύριος βλέποντας φοβισμένο τον Πέτρο τον διαβεβαίωσε ότι στο εξής θα αλιεύει ψυχές ανθρώπων!

Η θαυμαστή αλιεία μετά τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, ήταν ένα σημείο, που επισφράγισε τα λόγια του θείου Διδασκάλου και εδραίωσε την εμπιστοσύνη σε Αυτόν των απλών ψαράδων της Γεννησαρέτ. Καθώς σπαρτάριζαν τα ψάρια στα καταστρώματα των πλοιαρίων, έτσι σκιρτούσαν και οι καρδιές μέσα στα δύο ζευγάρια των αδελφών, που έγιναν οι πρώτοι Μαθητές και ύστερα Απόστολοι του Ιησού Χριστού. Μέσα στους δύο αδελφούς, τον Ανδρέα και τον Πέτρο και τους δύο άλλους αδελφούς, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, δεν έμενε πια κανένας δισταγμός. Όλα τους έπειθαν πως ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Η θαυμαστή αλιεία που  προηγήθηκε τους βεβαίωσε πια πως Εκείνον που περίμεναν τον είχαν πλέον μπροστά τους. Ο λόγος του Ιησού Χριστού προς τον Πέτρο: «από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών» (ΛΟΥΚΑ 5, 10), είχε το άμεσο και βέβαιο αποτέλεσμά του. Όλα ήσαν έτοιμα και ώριμα. Οι ψαράδες τα παράτησαν όλα και ακολούθησαν τον Χριστό.

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή δεν μιλάει για την εκλογή των Αποστόλων αλλά μόνο για την κλήση τους. Η εκλογή είναι απόρρητο μυστήριο της βουλής του Θεού. Η κλήση είναι ένα γεγονός στην ιστορία της «ενσάρκου οικονομίας» (ΕΦΕΣ. 3,9) του Λόγου του Θεού. Οι ψαράδες της Γεννησαρέτ δεν παράτησαν την εργασία τους και δεν έγιναν Μαθητές του Χριστού χωρίς να προηγηθούν κάποια γεγονότα. Χρειάσθηκε να τους προετοιμάσει ο Βαπτιστής Ιωάννης. Χρειάσθηκε να ακούσουν πρώτα τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και να δουν σημεία, για να τα αφήσουν όλα και να πάνε μαζί Του. Υπήρξαν στιγμές εμπιστοσύνης που κτίσθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ο Ιησούς λοιπόν, ύστερα και από αυτό που είδαν στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ήταν άξιος για να Τον ακούσουν και να Τον ακολουθήσουν. Τα γεγονότα που είχαν συμβεί πριν έκτισαν αυτή τη σχέση μεταξύ του Κυρίου και των Μαθητών Του.

Αυτό που έκαναν οι ψαράδες, είναι βέβαια μία πράξη απεριόριστης εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, αλλά και απόλυτης ανεξαρτησίας τους από τα πράγματα του βίου. Τα πλοία και τα δίχτυα κι όλα τα σύνεργα της αλιείας ήσαν μία περιουσία. Με όλα αυτά δούλευαν και έβγαζαν το ψωμί τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν αργόσχολοι. Οι πρώτοι αυτοί Μαθητές είχαν τη δουλειά τους, είχαν τη σειρά τους, δεν ήταν απρόκοποι και χασομέρηδες. Και σε μία στιγμή τα άφησαν όλα και ακολούθησαν Εκείνον από τον Οποίο άκουσαν τη σπάνια και ουράνια διδασκαλία Του. Μυστήριο ανεξήγητο είναι η εκλογή των Αποστόλων, μα και η κλήση τους και η υπακοή τους δεν είναι από εκείνα που εξηγούνται εύκολα. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο κινείται η αγάπη και η σοφία του Θεού σε ό,τι κάνει για τη σωτηρία του ανθρώπου. Πίσω από όσα βλέπουμε είναι το αδιόρατο χέρι του Θεού.

Ο Χριστός κάλεσε τους τέσσερις αυτούς ψαράδες, τον Ανδρέα, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη για να τους κάνει αλιείς ανθρώπων. Αυτούς που περιφρονούσε ο κόσμος, αυτούς διάλεξε για Αποστόλους Του ο Κύριος. Ο Απόστολος Παύλος το σημειώνει αυτό χαρακτηριστικά: «Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά» (Α΄ ΚΟΡ. 1, 27). Αυτούς επέλεξε ο Κύριος, για να φανεί στον κόσμο πως η διάδοση του Ευαγγελίου δεν ήταν αποτέλεσμα δύναμης και σοφίας ανθρώπινης, αλλά ήταν αποτέλεσμα της δύναμης και της Χάριτος του Θεού. Η ανταπόκριση των Μαθητών ήταν ολοκληρωτική. Αυτοί οι Μαθητές θα διέδιδαν στη συνέχεια, όπως και οι υπόλοιποι Μαθητές, το Ευαγγέλιο του Χριστού. Αυτοί οι πρώτοι Μαθητές κατανόησαν Ποιον είχαν μπροστά τους και Τον ακολούθησαν.

Αγαπητοί μου φίλοι, ας μην ξεχνάμε από πότε και πως κηρύχθηκε στον κόσμο το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. «Πολυμερώς και πολυτρόπως…» (ΕΒΡ. 1, 1), γράφει ο Απόστολος Παύλος, ο Θεός μίλησε στους Προφήτες. Όταν ήλθε «το πλήρωμα του χρόνου» (ΓΑΛ. 4, 4), κατέβηκε από τον ουρανό στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, και ξεκίνησε από την Γαλιλαία, με κάποιους απλούς ανθρώπους, που είχαν μέσα τους προσμονή κι ελπίδα σωτηρίας· που είχαν τη δύναμη για την κλήση τους να αρνηθούν τον κόσμο. Γιατί στον κόσμο δεν είναι άλλο από την κλήση, από τη φωνή του Θεού, που μας καλεί και μας στέλνει να κάνουμε πιστά και αφοσιωμένα έργο οικοδομής, έργο για εμάς και για τους γύρω μας, έργο για τη δόξα του Θεού και για τη σωτηρία μας. Και στον κόσμο έχουμε όλοι κλήση, αρκεί να το αντιληφθούμε. Ο καθένας από τη θέση του μπορεί να διαδίδει το λόγο του Θεού με τα λόγια του, αλλά κυρίως με το παράδειγμά του.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.