« ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ »

Η σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, αποτελεί τον επίλογο της επιστολής του Αποστόλου Παύλου στους Γαλάτες. Τα πνευματικά προβλήματα των Χριστιανών της περιοχής συνδέονται κατά τον Απόστολο με την Σταυρική θυσία του Κυρίου. Ο Σταυρός του Χριστού αποκαλύπτει το μυστήριο της αγάπης του Τριαδικού Θεού, που συνιστά τον τρόπο της υπάρξεώς Του. Αυτή την αγάπη αρνήθηκε ο άνθρωπος με το προπατορικό αμάρτημα. Ο άνθρωπος κράτησε την αγάπη για τον εαυτό του και αρνήθηκε τη θυσιαστική προσφορά της. Υπάρχουν άνθρωποι κατά τον Απόστολο Παύλο, οι οποίοι είναι ψευδάδελφοι και ψευδαπόστολοι και αντιδρούν στο Αποστολικό του έργο. Αυτούς τους ανθρώπους τους αντιμετωπίζει με αυστηρότητα γιατί απέχουν πολύ από την κοινωνία της αγάπης του Θεού.

Οι ψευδάδελφοι, στηρίζονταν στην αξία του εαυτού τους και μετέστρεφαν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Για να στηρίξουν τη διδασκαλία τους προσπαθούσαν να την θεμελιώσουν στον Μωσαϊκό Νόμο και ιδιαίτερα στην εντολή της περιτομής. Οι ψευδάδελφοι δεν ήθελαν να αποδεχθούν την οικουμενικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας, η οποία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Οι ψευδάδελφοι δεν ήθελαν να αποδεχθούν τη γνήσια Ευαγγελική διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου για τη σωτηρία του κόσμου και του ανθρώπου, όπου «ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις» (ΓΑΛ. 6, 15). Οι ψευδάδελφοι τέλος δεν ήθελαν εξαιτίας του Σταυρού του Κυρίου να υποστούν διωγμούς, ταλαιπωρίες και θυσίες, ενώ με την προβολή της περιτομής κανείς δεν θα τους ενοχλούσε.

Ο Σταυρός του Χριστού ήταν για τους Εθνικούς «μωρία» (Α΄ ΚΟΡ. 1, 23) και εξακολουθεί να είναι για πολλούς ανθρώπους όλων των εποχών. Ο άτεγκτος ορθολογισμός των ανθρώπων αναγνωρίζει μόνο ένα Θεό δυνατό και όχι κρεμασμένο πάνω στον Σταυρό. Αυτό το ανέβασμα πάνω στον Σταυρό χαρακτηρίζεται από την άκαμπτη νοησιαρχία, ως «μωρία» (Α΄ ΚΟΡ. 1, 23). Η ίδια απόρριψη του Σταυρού γίνεται και από τους Ιουδαίους, που περίμεναν τον Μεσσία παντοδύναμο ελευθερωτή και τιμωρό όλων εκείνων, που αντιτίθενται στο έργο του Θεού. Το ασθενές του Θεού αποκαλύπτει την αγάπη Του στην ήττα του Σταυρού. Ο Απόστολος Παύλος προβάλλει την εκούσια Σταυρική θυσία του Κυρίου, ως την πηγή του μυστηρίου της αγάπης, απ’ όπου τα πάντα προέρχονται και τελικά διασώζονται. Η εκούσια αδυναμία του Χριστού επί του Σταυρού εκπηγάζει από την παντοδυναμία της αγάπης Του.

Σ’ ένα εσταυρωμένο κόσμο δεν μπορεί να ισχύει, ως αρχή ζωοποιήσεως ούτε η περιτομή ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινή ζωή της αγάπης του Χριστού. Ο εσταυρωμένος κόσμος είναι έτοιμος να ζωοποιηθεί με τη δύναμη του Σταυρού. Ο Απόστολος Παύλος διαπιστώνει επανειλημμένως ότι η διάσωση της ζωής του ανθρώπου εξαρτάται από τη θέση που θα πάρει ο άνθρωπος απέναντι στον Σταυρό του Κυρίου. Από τη στιγμή που θα κατανοήσουμε τη δύναμη του Σταυρού, θα μπορέσουμε να ακολουθήσουμε την οδό του Σταυρού, η οποία οδηγεί σε μια καινούργια ζωή, γεμάτη αγάπη και χαρά. Λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Μιχαήλ Καρδαμάκης: «Η Χριστιανική μας ζωή -η ζωή του Θεού- είναι η ζωή του Σταυρού, δηλαδή της ελευθερίας» (Η αλήθεια για την ελευθερία, σελίδα 18).

Η οδός του Θεού είναι καθημερινός Σταυρός. Κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό με άνεση. Δυστυχώς η Χριστιανική ζωή πολλών από εμάς εκφράζεται μέσα από μια πίστη χωρίς θυσία, μια πολιτεία χωρίς Σταυρό. Το αδιέξοδο του σύγχρονου ανθρώπου οφείλεται στο ότι προσπαθεί ο άνθρωπος να πραγματώσει το νόημα της ζωής του μέσα στον πλατυσμό και την άνεση, στην ευημερία και στην ευτυχία. Ο σημερινός άνθρωπος είναι παραδομένος σ’ ένα πλήθος καινοφανών και απρόσωπων τέρψεων. Αρνείται να ακολουθήσει τον Σταυρό του Κυρίου, ο οποίος οδηγεί στην αληθινή ευτυχία και ελευθερία. «Η ελευθερία από την αμαρτία και τα πάθη, δηλαδή το κακό, κερδίζεται με τον πόνο και το Σταυρό», κατά τον Πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Μιχαήλ Καρδαμάκη (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 302).  

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ανοίγει την αγκαλιά του και περιμένει όλους τους ανθρώπους να πάνε κοντά Του, ακόμη και όσους αρνούνται ή αντιστέκονται σ’ αυτή την θεία πρόσκληση. Ο Χριστός ενώνει αδιάσπαστα τον Θεό με τον άνθρωπο στο Πρόσωπό Του. Όπως παρατηρεί ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς: «Ο Χριστός ένωσε στο πρόσωπό του τον όλο Θεό με τον όλο άνθρωπο» (Η Νεοελληνική Ταυτότητα, σελίδα 194). Μόνο στην εσταυρωμένη, αλλά σωτηριώδη αγάπη του Κυρίου μπορεί ο κάθε άνθρωπος είτε είναι άθεος, είτε αμφισβητίας, είτε ολιγόπιστος, είτε πιστός να ανακαλύψει την αληθινή αξία του και την τελική διάσωση της υπάρξεώς του. «Όσοι τω κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, ειρήνη επ’ αυτούς και έλεος» (ΓΑΛ. 6, 16). 

Με αγάπη Χριστού,  

π. Βασίλειος.