« Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ »

Κατά τη σημερινή ημέρα, αγαπητοί μου φίλοι, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει την Υπαπαντή του Κυρίου μας, δηλαδή τον Σαραντισμό ή Εκκλησιασμό του Κυρίου μας. Η εορτή της Υπαπαντής είναι Δεσποτική αλλά και Θεομητορική. Νήπιο ο Χριστός μας, προσάγεται στον Ναό του Σολομώντα από την Παναγία Μητέρα Του. Αυτή η σκηνή, που μας παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, είναι τρυφερή, είναι υπέροχη! Αυτή την τρυφερή σκηνή της θείας οικογένειας επέλεξε η Εκκλησία για να τιμήσει το ιερό πρόσωπο της Μητέρας. Σαράντα, λοιπόν, ημέρες από την κατά σάρκα Γέννησή Του ο Χριστός προσφέρθηκε στον Ναό, σύμφωνα με τα καθιερωμένα από τον Νόμο. Και επειδή εκεί στον Ναό του έγινε υποδοχή από πνευματικούς ανθρώπους και μάλιστα, επειδή ο Άγιος Συμεών τον πήρε στην αγκαλιά του, γι’ αυτό και λέγεται Υπαπαντή. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα «υπαντάω» και σημαίνει έρχομαι σε συνάντηση κάποιου.

Γιατί όμως η Παναγία πήγε στον Ναό του Σολομώντα, στα Ιεροσόλυμα, κατά την Υπαπαντή; Ο Ευαγγελιστής Λουκάς σημειώνει σχετικά: «Και ότε επλήσθησαν αι ημέραι του καθαρισμού αυτών κατά τον νόμον Μωϋσέως, ανήγαγον αυτόν εις Ιεροσόλυμα παραστήναι τω Κυρίω» (ΛΟΥΚΑ 2, 22). Δηλαδή, «όταν, σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, συμπληρώθηκαν και οι ημέρες για τον καθαρισμό τους, έφεραν το παιδί στα Ιεροσόλυμα, για να το αφιερώσουν στον Θεό» (ΛΟΥΚΑ 2, 22). Οι ημέρες του καθαρισμού αφορούν τους ανθρώπους που γεννούν παιδιά με φυσικό τρόπο. Και οι πιο άγιες πράξεις έχουν κάποιο μόλυσμα αμαρτίας. Ο τοκετός είναι μεν μια άγια πράξη, έχει όμως και αυτός το στοιχείο του μολυσμού. Γι’ αυτό και η γυναίκα σαράντα ημέρες μετά τον τοκετό πηγαίνει στον Ναό και λαμβάνει την ευχή του Καθαρισμού, του Σαραντισμού. Εδώ να σημειώσουμε, ότι ο Σαραντισμός γίνεται ακριβώς στις σαράντα ημέρες και όχι στις είκοσι. Δεν υπάρχει μισός Σαραντισμός!

Είχε ανάγκη καθαρισμού και η Παναγία; Φυσικά και όχι. Η Παναγία γέννησε ασπόρως και αρρύπως, υπερφυσικά, χωρίς ίχνος μολυσμού. Ήταν καθαρή και πριν από τη γέννα και κατά την ώρα της γέννας και μετά τη γέννα. Είναι Πανάμωμος και Αειπάρθενος. Τότε γιατί πήγε στον Ναό; Πήγε για λόγους υπακοής στον Νόμο του Θεού. Με την πράξη αυτή που επιτρέπει να γίνει στο πρόσωπό Του ο Χριστός, μας διδάσκει ότι δεν χωράει επιλογή στον Νόμο του Θεού. Ο Χριστός σέβεται τον Μωσαϊκό Νόμο. Δεν θέλει να τον καταργήσει, αλλά να τον συμπληρώσει. «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας· ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι» (ΜΑΤΘ. 5, 17). Η νέα θρησκεία που θα επικρατήσει σε λίγο καιρό, ο Χριστιανισμός, δεν απορρίπτει τα σωστά στοιχεία της πατροπαράδοτης θρησκείας. Ο Χριστιανισμός είναι η αποκάλυψη του θελήματος του Θεού στον κόσμο.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο πήγε η Παναγία στον Ναό είναι η ευλογία. Ο πρεσβύτης Συμεών παίρνει στα χέρια του τον ευλογημένο καρπό της κοιλίας της Παρθένου και ευλογεί και τους δύο. Η Παναγία είναι η Μητέρα των μητέρων, η πιο ευλογημένη Μητέρα του κόσμου. Της το βεβαίωσε πρώτη η εξαδέλφη της Ελισάβετ: «ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου» (ΛΟΥΚΑ 1, 42). Ευλογημένη είναι κάθε μητέρα, που βλέπει στα μάτια του παιδιού της να καθρεπτίζεται ο Ουρανός. Ασφαλώς ευλογημένη μητέρα είναι εκείνη που θεωρεί τον «καρπόν της κοιλίας της ευλογημένον», που θεωρεί ευλογία τη μητρότητα και δεν κάνει αμαρτωλές σκέψεις για να κάνει έκτρωση. Οι νέες κοπέλες πρέπει να διδαχθούν πριν παντρευθούν, ότι η μητρότητα είναι μία λειτουργία. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή προωθούνται οι εκτρώσεις από την Πολιτεία, σε συνεργασία με τους σύγχρονους Ηρώδες, τους γυναικολόγους! Πάντοτε υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις!

Παραπονιούνται κάποιες γυναίκες, διότι έχουν αποκλεισθεί από την Ιερωσύνη. Αλλά η γυναίκα είναι ιέρεια, που ιερουργεί ένα μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο της ζωής! Η γυναίκα είναι τιμημένη από τον Θεό με ρόλο ιερώτερο από το ρόλο του άνδρα. Όσοι εν ονόματι κάποιας εσφαλμένης ισότητας των δύο φύλων θέλουν να ισοπεδώσουν τους ρόλους του άνδρα και της γυναίκας, λησμονούν τη λειτουργικότητα της γυναικείας φύσης. Άνδρας και γυναίκα είναι μεν ισότιμοι, αλλά για άλλο έργο είναι ο άνδρας, για άλλο η γυναίκα. Τους λογισμούς αυτούς, ότι δεν υπάρχει ισότητα μέσα στην Εκκλησία, τους διασπείρουν φεμινιστικές οργανώσεις, που ο ρόλος τους είναι σκοτεινότατος! Γιατί αυτές οι οργανώσεις δεν πάνε να ελευθερώσουν από τα δεσμά τους τις ταλαίπωρες γυναίκες, που βρίσκονται εγκλωβισμένες στις Μουσουλμανικές χώρες; Εκεί ίσως στοιχίσει τη ζωή τους. Στον Δυτικό κόσμο και στην πατρίδα μας, δεν στοιχίζει απολύτως τίποτα!

Αγαπητοί μου φίλοι, ο πρεσβύτης Συμεών περίμενε σε ολόκληρη τη ζωή του την ευλογημένη συνάντηση με τον Ιησού Χριστό. Είναι βέβαιο πως στοχαζόταν, προσευχόταν και βάθαινε καθώς περίμενε τον Σωτήρα του και Σωτήρα όλου του κόσμου. Περίμενε μέχρι το τέλος της ζωής του την χαρούμενη αυτή συνάντηση! Μήπως είναι καιρός να αναρωτηθούμε κι εμείς, οι σημερινοί Χριστιανοί, τι περιμένουμε; Περνάει η ζωή μας και ίσως να μην έχουμε συναντηθεί ακόμη με τον Κύριο και Θεό μας. Τι επιμένει η καρδιά μας να μας υπενθυμίζει συνεχώς; Μεταμορφώνεται βαθμιαία η ζωή μας σε μία αναμονή, καθώς περιμένουμε να συναντηθούμε με τα ουσιώδη; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει η Υπαπαντή. Με την εορτή αυτή απελευθερωνόμαστε και καθαριζόμαστε από καθετί το μικρόψυχο και το ανόητο. Όποιος εορτάζει σωστά την Υπαπαντή του Κυρίου, εορτάζει τη συνάντηση της ψυχής με την Αγάπη, τη συνάντηση με Αυτόν που μας έδωσε τη ζωή, που μας έδωσε το κουράγιο γι’ αυτή την αναμονή.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.