« ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Την ιδιαίτερη σημασία που έχει η προσωπική μας πίστη, όταν επικαλούμαστε τον Θεό, μας τονίζει η σημερινή περικοπή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, αγαπητοί μου φίλοι, μας παρουσιάζει την πίστη του εκατοντάρχου, σαν πρότυπο για μίμηση. Καθώς έμπαινε ο Χριστός στην Καπερναούμ, Τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος, ο οποίος Του μίλησε για το πρόβλημά του. Ποιο ήταν το πρόβλημά του ; Ο δούλος του ήταν παράλυτος και βασανιζόταν. Στην διαβεβαίωση του Χριστού ότι θα πάει στο σπίτι του και θα θεραπεύσει τον  δούλο του, ο εκατόνταρχος διστάζει λέγοντας, ότι μπορεί να τον θεραπεύσει και από μακριά. Γιατί όμως το είπε αυτό ο εκατόνταρχος ; Μήπως δεν ήθελε τον Χριστό στο σπίτι του ; Αντίθετα, το έκανε από την υπερβολική του ταπείνωση. Πίστευε πως ήταν ανάξιος για να πάει ο Ίδιος ο Χριστός στο σπίτι του.

Ο Χριστός θαύμασε την πίστη του εκατοντάρχου και ομολόγησε ότι τέτοια πίστη δεν είχε βρει ούτε στους Ισραηλίτες. « Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν· αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον » ( ΜΑΤΘ. 8, 10 ). Ο Χριστός μετά στράφηκε προς τον εκατόνταρχο και του είπε να πάει στο σπίτι του και ο δούλος του θα έχει θεραπευθεί. Δύο στοιχεία, ουσιαστικά για την πνευματική ζωή, διαθέτει ο εκατόνταρχος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής. Την ταπείνωση και την πίστη. Παρόλο που είναι άνθρωπος υπεροχής , διακεκριμένος ανάμεσα στον ρωμαϊκό στρατό, αναγνωρίζει ότι και ο ίδιος είναι μικρός και ασήμαντος ενώπιον του Θεού. Θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο, για να τον επισκεφθεί ο Υιός του Θεού. Η ακλόνητη πίστη και η μεγάλη ταπείνωση του εκατοντάρχου, δεν έχουν όρια. Τέτοιοι άνθρωποι δεν εμφανίζονται συχνά στην ανθρώπινη Ιστορία.

Η ταπείνωση πρέπει να είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του κάθε Χριστιανού. Χωρίς την ταπείνωση δεν μπορεί να μας επισκιάσει η Χάρη του Θεού. Όλος ο αγώνας και η άσκηση γίνεται για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην ταπείνωση, που συνιστά τη μόνη δυνατή ύψωση και την πνευματική ωρίμανση. Ο εωσφόρος έχασε τον Παράδεισο από την υπερηφάνειά του. Οι πρωτόπλαστοι εξορίσθηκαν από τον Παράδεισο γιατί δικαιολογήθηκαν για την πράξη τους. Η δικαιολογία πηγή έχει την υπερηφάνεια. Αλλά και κάθε Χριστιανός που εγκαταλείπεται από την Χάρη του Θεού, έχει υποστεί πνευματικό πλήγμα από τον εγωϊσμό. Με την ταπείνωση μιμούμαστε τον Ίδιο τον Χριστό. Ο εκατόνταρχος ήταν ταπεινός και γι’ αυτό προσέλκυσε την θεία βοήθεια. Η ταπείνωσή του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον Χριστό και τον θαύμασε.

Το άλλο στοιχείο, που είχε ο εκατόνταρχος, ήταν η πίστη του στη δύναμη του Ιησού. Πίστευε πως μόνο με τον λόγο του Χριστού, θα θεραπευόταν ο δούλος του. Στην Ορθοδοξία δεν μιλάμε για τη θρησκεία και το θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά για την Εκκλησία και την πίστη της. Η πίστη πρέπει να είναι ανόθευτη και ειλικρινής. Σαν Χριστιανοί οφείλουμε να έχουμε αληθινή πίστη και όχι μια πίστη, που είναι γεμάτη από ευσεβισμό και υποκρισία. Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια νέα θρησκεία όπως τις άλλες. Ο αληθινός Χριστιανός οφείλει να πιστεύει στον Χριστό και να εναποθέτει οποιοδήποτε πρόβλημά του σε Εκείνο. Σαν Χριστιανοί δεν πρέπει να ολιγοπιστούμε, αλλά να ελπίζουμε στην θεία βοήθεια, η οποία και θα έλθει. Όπως πολύ ωραία έλεγε ο Φώτης Κόντογλου « η πίστη ανοίγει τη μυστική πύλη της βασιλείας των ουρανών » ( Μυστικά Άνθη - Έργα ΣΤ΄ - σελίδα 313 ).

Αυτή η ταπείνωση και αυτή η πίστη πολλές φορές απουσιάζει από τους ανθρώπους, που θεωρητικά βρίσκονται πιο κοντά στον Θεό. Το ότι βρισκόμαστε μέσα στην Εκκλησία, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαστε σωσμένοι, καθαροί και άγιοι. Δυστυχώς αρκετές φορές λείπει η αυτογνωσία και η ταπείνωση από τη ζωή μας. Κάποιοι που δεν βρίσκονται και τόσο κοντά στην Εκκλησία, ίσως διατηρούν το δέος και τον σεβασμό απέναντι στην ιερότητα του μυστηρίου της Εκκλησίας. Από τη στιγμή που υπάρχει έλλειμμα ταπείνωσης, υπάρχει και έλλειμμα πίστης. Χωρίς ταπείνωση, το κάθε αίτημά μας προς τον Θεό δεν αποτελεί ικεσία, αλλά απαίτηση, η οποία δεν στηρίζεται στην αγάπη του Θεού αλλά στη δική μας υπερηφάνεια. Τότε η προσευχή μας γίνεται σαν την προσευχή του Φαρισαίου. Είναι μια προσευχή γεμάτη υποκρισία και ιδιοτέλεια.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός τονίζει σε όλους μας, στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ότι δεν αρκεί να είναι κάποιος υιός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, δηλαδή δεν αρκεί να είναι μέλος της Εκκλησίας, για να καθίσει ανάμεσα στους κληρονόμους της Βασιλείας του Θεού. Απαιτείται πίστη απλή, άδολη και ταπεινή, σαν του εκατοντάρχου. Μια πίστη η οποία δυστυχώς, απουσιάζει στις ημέρες μας. Όμως αυτή η πίστη αποτελεί το ζητούμενο της πνευματικής μας πορείας. Ζητάμε το θαύμα στη ζωή μας καθημερινά και ξεχνάμε ότι αυτό εξαρτάται και από τη δική μας πίστη. Για τον λόγο αυτό ας μην απελπιζόμαστε όταν ο Θεός δεν απαντά στις προσευχές μας. Αλλά ας εργαζόμαστε πνευματικά, για να γίνει η πίστη μας αληθινή και ανιδιοτελής. Να μοιάσουμε στον εκατόνταρχο της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, αναφέρεται στην κλήση των τεσσάρων μαθητών του Κυρίου, δηλαδή του Ανδρέα, του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη. Και οι τέσσερις άφησαν τα δίχτυα τους και ακολούθησαν τον Χριστό, ήσαν στο επάγγελμα ψαράδες. Κατόπιν προσχώρησαν και οι υπόλοιποι μαθητές και έτσι συμπληρώθηκε ο αριθμός των δώδεκα. Αυτή η μικρή ομάδα ανθρώπων αυξανόταν συνεχώς, μέχρι που μυριάδες έγιναν μαθητές του Χριστού. Ο Χριστός και η διδασκαλία Του, σαγήνευε και σαγηνεύει, τους ανθρώπους όλων των εποχών. Η γλυκιά μορφή του Θεανθρώπου εμπνέει και καθοδηγεί πολλούς ανθρώπους, που θέλουν να Τον ακολουθήσουν. Είναι για όλους μας η ελπίδα στην δύσκολη καθημερινότητα. Οι μαθητές του σημερινού Ευαγγελίου αφήνουν τα δίχτυα και Τον ακολουθούν χωρίς κανένα δισταγμό.

Μέσα στην Εκκλησία είμαστε μια οικογένεια με πατέρα τον Θεό. Οι πύλες της Εκκλησίας παραμένουν διαρκώς ανοιχτές, ώστε κάθε συνετός και σκεπτόμενος άνθρωπος να μπορεί να εισέλθει σε αυτήν ελεύθερα εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία, που μας δίνει ο Χριστός. Ο Χριστός φυσικά δεν εκβιάζει κανένα να γίνει μέλος της Εκκλησίας. Μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε. Οι μαθητές του Ευαγγελίου δεν συζήτησαν με κανένα, τι έπρεπε να κάνουν στην πρόσκληση του Χριστού. « Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ » ( ΜΑΤΘ. 4, 20 ). Με την προσωπική τους επιλογή και ελευθερία ακολούθησαν τον Ιησού και δεν υπολόγισαν τίποτα. Άφησαν τα πάντα για την αγάπη τους στον Χριστό. Θυσίασαν την εργασία τους, την οικογένειά τους, οτιδήποτε άλλο αγαπούσαν. Για να αγαπήσουμε τον Θεό, πρέπει να ξεκινήσουμε από την θυσία, που είχαν οι τέσσερις μαθητές του σημερινού Ευαγγελίου.

Όμως δεν αρκεί να εισέλθουμε μόνο στην Εκκλησία του Χριστού. Οφείλουμε να είμαστε και συνεπείς στα καθήκοντά μας ως Χριστιανοί. Όσο μπορούμε… Θα υπάρχουν και πτώσεις στον αγώνα μας αυτό. Όμως δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, αλλά να συνεχίζουμε τον πνευματικό μας αγώνα. Η Χριστιανική ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης : « Ο νους και η καρδιά πρέπει να είναι συνέχεια στο πως θα φθάσουμε στον προορισμό μας, στην Βασιλεία των   Ουρανών » ( Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Πάθη και Αρετές, σελίδες 316 – 317 ). Αυτό πρέπει να μας απασχολεί και όχι τα μάταια πράγματα της καθημερινότητας. Το γνωρίζω, ότι είναι δύσκολο. Όμως σαν Χριστιανοί οφείλουμε να έχουμε σαν στόχο την τελειότητα. Πολλές φορές ούτε καν θα την πλησιάζουμε. Όμως μετράει η προσπάθεια και ο αγώνας.

Ειδικά στις ημέρες μας καθίσταται αναγκαίο, να πλησιάσουμε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Χωρίς την ελπίδα μας στον Χριστό, θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδα και σε τραγικές καταστάσεις. Ήδη στη χώρα μας έχουν αυξηθεί οι αυτοκτονίες, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και ιδιαίτερα της πνευματικής κρίσης. Όταν απομακρυνόμαστε από την διδασκαλία του Χριστού τα πάντα μπορούν να γίνουν. Γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους να κλέβουν, να εξαπατούν, να κοροϊδεύουν τον συνάνθρωπό τους. Και από την άλλη μεριά ανθρώπους απογοητευμένους από αυτές τις καταστάσεις. Όλα αυτά γίνονται γιατί απουσιάζει από τη ζωή μας ο Χριστός. Δυστυχώς στις ημέρες μας η αθεΐα έχει κάνει την εμφάνισή της. Αλλά και στον δικό μας χώρο της Εκκλησίας, πολλές φορές, υπάρχει μια λανθασμένη πίστη στους Χριστιανούς. Μοναδικός δρόμος σωτηρίας, είναι η ανόθευτη Χριστιανική διδασκαλία, την οποία απολαμβάνουν όσοι είναι αφοσιωμένοι σε αυτή.

Τα ρήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας αποτελούν ζωηφόρα νάματα κάθε ψυχής, εμποτίζουν την ανθρώπινη οντότητα, φρεσκάρουν τη δύναμη της ανθρώπινης προσωπικότητας, τονώνουν την τάση της ψυχής προς το αγαθό, προσθέτουν ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Έτσι η πίστη δυναμώνει και ο πιστός ατενίζει τον ουράνιο κόσμο. Προγεύεται τα ουράνια αγαθά. Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης : « Μόνον κοντά στον Χριστό βρίσκει κανείς την πραγματική, την γνήσια χαρά, γιατί μόνον ο Χριστός δίνει χαρά και παρηγοριά πραγματική. Όπου Χριστός, εκεί χαρά αληθινή και αγαλλίαση παραδεισένια. Όσοι είναι μακριά από τον Χριστό, δεν έχουν πραγματική χαρά » (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Πάθη και Αρετές, σελίδα 297). Τα λόγια αυτά του πατρός Παϊσίου δίνουν την απάντηση γιατί βρισκόμαστε σε αυτήν την τραγική κατάσταση, στις ημέρες μας. Γιατί λείπει ο Χριστός από τη ζωή μας.

Αγαπητοί μου φίλοι, οι μαθητές του σημερινού Ευαγγελικού αναγνώσματος, ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμα του Χριστού. Άφησαν τις αγαπημένες τους συνήθειες και Τον ακολούθησαν. Αυτό οφείλουμε να κάνουμε κι εμείς. Να αφήσουμε στην άκρη ότι μας βαραίνει πνευματικά και να ακολουθήσουμε τον Χριστό, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Μόνο έτσι θα βγούμε από την στενοχώρια και την κατάθλιψη των ημερών μας. Αν λάβουμε το μήνυμα αυτό, θα σωθούμε. Αν το αγνοήσουμε, θα οδηγηθούμε σε προσωπικά αδιέξοδα. Ας έχουμε ως πρότυπα τους μαθητές του Κυρίου, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα πάντα για την αγάπη του Χριστού. Θα τελειώσουμε με τρεις συμβουλές του πατρός Παϊσίου, για το πως μπορούμε να αποκτήσουμε την αληθινή πνευματική χαρά. Έλεγε ο αγιασμένος Γέροντας : «Να κινήσαι απλά, να μην ασχολήσαι με τους άλλους, να λες την ευχή» ( Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Πάθη και Αρετές, σελίδα 298 ).

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ »

Στο Ιερό Ευαγγέλιο, αγαπητοί μου φίλοι, της σημερινής Εορτής των Αγίων Πάντων, ο Κύριος μας παρουσιάζει δύο προϋποθέσεις, προκειμένου να ακολουθήσουμε, εμείς οι Χριστιανοί, τον δρόμο των Αγίων. Η πρώτη προϋπόθεση είναι η ομολογία τη Πίστεώς μας και η δεύτερη είναι η αγάπη προς το Πρόσωπο του Χριστού. Αυτές οι δύο προϋποθέσεις μας οδηγούν πιο κοντά στον δρόμο, που χάραξαν οι Άγιοί μας και μας φέρνουν πιο κοντά στον Ιησού Χριστό. Ειδικά στις ημέρες μας είναι αναγκαίο να καταφεύγουμε στα Συναξάρια των Αγίων και να αντλούμε από εκεί δύναμη, για να συνεχίζουμε τον δύσκολο αγώνα της καθημερινότητάς μας. Οι Άγιοι πρέπει να γίνουν τα πρότυπά μας, έτσι ώστε να τους μιμούμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι Χριστιανοί. Οι Άγιοι πρέπει να γίνουν οι οδηγοί μας στην επίγεια ζωή μας.

Η πρώτη προϋπόθεση, που μας φέρνει πιο κοντά στον δρόμο των Αγίων είναι η ομολογία της Πίστεως. Μας διαβεβαιώνει ο Κύριος : «Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικόν μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου» (ΜΑΤΘ. 10, 32 – 33). Ο Κύριος λοιπόν θέτει ως βασική προϋπόθεση της σωτηρίας μας, να ομολογούμε τον Χριστό μπροστά στους διώκτες και αρνητές Του. Στις ημέρες μας που έχουν αυξηθεί οι αρνητές της Πίστεως στον Χριστό, αυτό καθίσταται αναγκαίο. Όμως ο Χριστός δεν μιλάει απλώς για μια γενική και αόριστη ομολογία, αλλά μας ζητάει να Τον ομολογούμε ως Σωτήρα και Θεό μας. Θέλει να φανερώνουμε την Πίστη μας χωρίς κανένα φόβο και ενδοιασμό.

Γιατί όμως ο Χριστός μας ζητάει μια τέτοια ομολογία ; Διότι μέσα στους αιώνες κανείς δεν αρνήθηκε, ότι ο Χριστός είναι ένας μεγάλος διδάσκαλος, προφήτης, αναγεννητής και φιλόσοφος. Κανείς δεν αρνήθηκε το πνευματικό και κοινωνικό του έργο. Το σημείο που ενοχλεί τους διώκτες του Κυρίου είναι ένα και μοναδικό, η θεότητά Του. Διότι αυτό καθορίζει τα πάντα στη ζωή μας. Και να τι εννοώ. Αυτές τις ημέρες κάποιος πολιτικός, ο οποίος διεκδικεί και την ψήφο των Ελλήνων, ανάρτησε στη σελίδα του, στο διαδίκτυο, μια βλάσφημη απεικόνιση. Παρουσιάζει έναν οπαδό του Μάο στην Κίνα, ο οποίος ποδοπατά και συντρίβει έναν σταυρωμένο Χριστό ! Οι μάσκες πλέον έπεσαν για κάποιους άθεους και δήθεν προοδευτικούς. Τέτοιους ανθρώπους στις επερχόμενες εκλογές πρέπει να τους αποδοκιμάσουμε με την ψήφο μας. Αυτό είναι ένα είδος ομολογίας. Δεν μπορούμε να αφήνουμε τον κάθε υβριστή του Χριστού μας ασύδοτο.

Αν δεχθούμε τον Χριστό απλώς και μόνον ως ένα ιστορικό πρόσωπο ξεχωριστό, τότε αυτό δεν έχει καμία επίδραση στη ζωή μας. Αν όμως Τον αποδεχθούμε ως Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας, τότε αυτό θα έχει καθοριστική σημασία για τη ζωή μας. Διότι τότε θα πρέπει να συμμορφωθούμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Ο δρόμος λοιπόν προς την αγιότητα προϋποθέτει όχι μια γενική και αόριστη ομολογία Πίστεως, αλλά μια Πίστη και ομολογία συγκεκριμένη. Να ομολογούμε τον Χριστό ως αληθινό Θεό. Να Τον αναγνωρίζουμε ως Θεάνθρωπο. Μόνο έτσι θα ζούμε όπως Εκείνος θέλει. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στον δρόμο των Αγίων, στον δρόμο του Χριστού. Άρα σαν Χριστιανοί που είμαστε οφείλουμε να ακολουθήσουμε τους Αγίους μας και να οδηγηθούμε έτσι στην αιώνια σωτηρία. Οφείλουμε να βρούμε τον δρόμο για την Βασιλεία των Ουρανών.

Η δεύτερη προϋπόθεση για τον δρόμο της αγιότητας είναι να αγαπάμε τον Χριστό περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο. Γι’ αυτό και αναφέρει, στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, την αγάπη που έχουν μερικοί άνθρωποι για τα συγγενικά τους πρόσωπα, η οποία ξεπερνά την αγάπη προς τον Χριστό. Ο Κύριός μας θέτει ως βασική προϋπόθεση για να μας αποδεχθεί ως άξιους μαθητές Του, να Τον αγαπάμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Και γιατί μας το ζητάει αυτό ; Μας το ζητάει για το δικό μας συμφέρον. Ίσως υπάρχουν συγγενικά πρόσωπα που βρίσκονται μακριά από τον δρόμο του Θεού και υπάρχει ο κίνδυνος να επηρεάσουν και εμάς. Έπειτα υπάρχουν κάποιοι Χριστιανοί, οι οποίοι έχουν αρρωστημένη αγάπη για τα συγγενικά τους πρόσωπα, η οποία ξεπερνά την αγάπη, που οφείλουμε να έχουμε προς τον Θεό.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός ζητάει την αγάπη μας, προκειμένου να μας καταστήσει μετόχους της δικής Του μακαριότητας. Όταν αγαπάμε τον Χριστό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, ζούμε από αυτή τη ζωή στον κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Όταν έχουμε στραμμένα τα μάτια μας σε Εκείνον, τότε μπορούμε να γευθούμε τα μυστήρια του Θεού. Μπορούμε να γευθούμε τη γλυκύτητα της παρουσίας Του στη ζωή μας. Μπορούμε να ζούμε καθημερινά μια πνευματική ζωή, γεμάτη αγιότητα και Χάρη. Αυτό ακριβώς λείπει στην ταραγμένη εποχή μας. Μόνο έτσι θα γίνουμε πολίτες της Βασιλείας Του από αυτή τη ζωή. Ας αγαπήσουμε λοιπόν τον Χριστό με όλη μας την ψυχική δύναμη. Ας Τον αγαπήσουμε πάνω από όλους και από όλα. Ας εισέλθουμε στο μυστήριο της εν Χριστώ αγάπης και ζωής. 

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΤΟ ΗΓΕΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΥ “ΠΟΔΟΠΑΤΑ” ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ »

Έντονες αντιδράσεις προκαλεί ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ και ο πιθανός Υπουργός Οικονομικών σε μια κυβέρνησή του κ. Γιάννης Μηλιός με την ανάρτησή του  στη σελίδα του στο  facebook μιας αφίσας, στην οποία ένας Κινέζος Μαοϊκός κομμουνιστής ποδοπατά και συντρίβει έναν σταυρωμένο Χριστό !

Ο Γιάννης Μηλιός προσβάλλει με την ανάρτηση αυτή τους χριστιανούς ψηφοφόρους και προβάλλει το αιμοσταγές καθεστώς του Μάο, που στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια Κινέζων.

Τετάρτη, 6 – Ιουνίου- 2012.

www.romfea.gr

« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ »

Τόσο το Ευαγγελικό όσο και το Αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής της Πεντηκοστής, αγαπητοί μου φίλοι, αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Και το κάνει αυτό η Αγία μας Εκκλησία γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι ο πρωτοστάτης αυτής της εορτής. Η κάθοδός Του στον κόσμο την ευλογημένη εκείνη ημέρα της Πεντηκοστής, στο υπερώο των Ιεροσολύμων, σήμανε μια νέα εποχή για την πορεία του κόσμου και την ιστορία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Το Άγιο Πνεύμα θα έπαιρναν, μετά την Πεντηκοστή, όσοι θα πίστευαν στον Χριστό. Το Άγιο Πνεύμα έρχεται να ολοκληρώσει την αναγέννηση του ανθρώπου εν Χριστώ, να συμπαρασταθεί στην επιστροφή και στην άνοδό του στην αξία του πρώτου ανθρώπου. Με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος ο άνθρωπος επανέρχεται στην προπτωτική κατάσταση και αποθεώνεται.

Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κάποια απρόσωπη δύναμη του Θεού, όπως βλάσφημα δίδασκαν και διδάσκουν οι ανά τους αιώνες πνευματομάχοι αιρετικοί. Είναι, όπως είπαμε, το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, Θεός αληθινός, διότι μετέχει της Θείας Ουσίας ισότιμα με τον Πατέρα και τον Υιό. Είναι επίσης Πρόσωπο αληθινό, προσωπικότητα ενσυνείδητη, έχοντας τη δική Του υποστατική ιδιότητα, η οποία Τον καθιστά ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα, χωρίς να συγχέεται με τα άλλα Πρόσωπα της Θεότητας. Σύμφωνα με την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, το υποστατικό ιδίωμα του Παρακλήτου, είναι η αΐδια εκπόρευσή Του από τον Πατέρα. Κάθε Πρόσωπο μέσα στην Αγία Τριάδα έχει την θέση Του. Η Αγία Τριάδα είναι μία Ουσία με τρεις Υποστάσεις. Είναι ένας Θεός και όχι τρεις.

« Αν η ορθόδοξη πνευματικότητα δε νοείται χωρίς τη σωτηρία του ανθρώπου εν Χριστώ, η δυναμική τελείωση αυτής της σωτηρίας δε νοείται χωρίς το Άγιο Πνεύμα », μας λέει ο πατήρ Μιχαήλ Καρδαμάκης (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 125). Το Άγιο Πνεύμα μετέχει και τελειώνει το οικονομικό έργο της Αγίας Τριάδος, που ο Υιός πραγματοποιεί μέσα στο χρόνο. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται ανάμεσά μας. Βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία και στα Μυστήριά Της. Βρίσκεται στις προσευχές μας, όταν Το επικαλούμαστε.   «Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας…». Χωρίς το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούμε να σωθούμε. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα είμαστε ξένοι και μακριά από τον Θεό. Όσο απομακρυνόμαστε από το Άγιο Πνεύμα, τόσο οδηγούμαστε στην υποδούλωση των παθών, στον πνευματικό θάνατο και τελικά στην προσωπική μας κόλαση.

Οι προσευχές μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που σχετίζονται άμεσα με το Άγιο Πνεύμα, στηρίζονται πάνω στην πίστη για την προσωπικότητα και τη σωτηριώδη παρουσία Του. Η προσευχή των πιστών, είναι μια κραυγή που καλεί το Άγιο Πνεύμα και εισακούεται πάντοτε. Οι λόγοι των ορθόδοξων προσευχών, που απευθύνονται στο Άγιο Πνεύμα, εκφράζουν μια θαυμαστή προσωπική οικειότητα του προσευχόμενου μαζί Του. Ο προσευχόμενος άνθρωπος φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα και πράττει τα πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Σαν Χριστιανοί οφείλουμε να επικαλούμαστε καθημερινά τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, γιατί μόνο έτσι μπορεί να μεταμορφωθούν τα πάθη και οι αμαρτίες μας. Αν σήμερα ο κόσμος βρίσκεται σε αυτή την απελπιστική κατάσταση είναι γιατί δεν προσεύχεται και δεν επικαλείται τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα είναι επίσης η ενεργητική δύναμη όλων των Μυστηρίων κι όλων των λατρευτικών πράξεων της Εκκλησίας. Η επίκληση που απευθύνεται προσωπικά στο Άγιο Πνεύμα είναι η αφετηρία κάθε λειτουργικής πράξης στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Τα Μυστήρια και ειδικά το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, κορυφώνεται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος. Με τον τρόπο αυτό οι πιστοί φωτίζονται και μεταμορφώνονται. Γίνονται άλλοι άνθρωποι. Αν πλησιάσουμε ανθρώπους, που έχουν φωτισθεί από το Άγιο Πνεύμα, θα καταλάβουμε αυτή την διαφορά. Είναι άνθρωποι ήρεμοι, γαλήνιοι, ειρηνικοί και φωτισμένοι. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, στη σημερινή εποχή, θα δούμε ακριβώς το αντίθετο. Θα δούμε ανθρώπους σκυθρωπούς, ταραγμένους, αγέλαστους και σκοτεινούς. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό και την προσευχή.

Αγαπητοί μου φίλοι, η σημερινή Κυριακή της Πεντηκοστής, ας γίνει η αφορμή για να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς και να γίνουμε αληθινοί Χριστιανοί. Ας παρακαλέσουμε την Αγία Τριάδα να μας στηρίζει και να μας δυναμώνει στην δύσκολη πορεία της ζωής μας. Ας παρακαλέσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας φωτίζει και να φωτίσει και όλους εκείνους που κρατούν την τύχη της αγιασμένης χώρας μας στα χέρια τους. Η σημερινή εορτή να γίνει η αφορμή για εντονότερο πνευματικό αγώνα. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Αν ακολουθήσουμε άλλους δρόμους, θα οδηγηθούμε σε φοβερά αδιέξοδα, τα οποία θα μας βασανίζουν και θα μας ταλαιπωρούν. Ας παρακαλέσουμε λοιπόν το Άγιο Πνεύμα, μαζί με τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, « Ελθέ το φως το αληθινόν, ελθέ η αιώνιος ζωή, ελθέ το αποκεκρυμμένον μυστήριον » ( Sources Chretiennes, No 156,  σελ. 150 ) στην επίγεια πορεία μας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

«ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ : Η ΡΕΠΟΥΣΗ ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗ»

Σκληρή επίθεση στη Μαρία Ρεπούση της Δημοκρατικής Αριστεράς εξαπέλυσε ο γνωστός ηθοποιός Χάρρυ Κλυνν καλώντας άπαντες να ρίξουν μαύρο στους αρνητές της ποντιακής γενοκτονίας.

Με την παράθεση αφηγήσεων δικών του ανθρώπων για τα όσα έζησαν Μικρασιάτες και Πόντιοι, ο Χάρρυ Κλυνν εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στην υπεύθυνη Παιδείας και υποψήφια βουλευτή Πειραιά και νήσων με τη Δημοκρατική Αριστερά Μαρία Ρεπούση.

Επισημαίνοντας πως η Μαρία Ρεπούση δεν δέχεται ότι υπήρξαν θύματα στη Μικρά Ασία και τον Πόντο, καλεί τους Πειραιώτες να μαυρίσουν τους αρνητές της ποντιακής γενοκτονίας.

Διαβάστε αναλυτικά : « Έλληνες του Πειραιά, Πόντιοι του Πειραιά ο φαρμακογλυκομίλητος Φώτης Κουβέλης έχει υπεύθυνη παιδείας στο κόμμα του και υποψήφια βουλευτή Πειραιά και νήσων την υμνήτρια του σφαγέα Κεμάλ, Μαρία Ρεπούση, που δε δέχεται ότι υπήρξαν Έλληνες θύματα στη Μικρά Ασία και στον Πόντο... (Ακούστε την με πόση περιφρόνηση και μίσος το διακηρύσσει!!).

Οι 353.000 αδελφοί μας, κυρίως γυναικόπαιδα και γέροντες (οι νέοι ήταν αντάρτες στα βουνά του Πόντου) που βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν με τρόπο ανατριχιαστικό, υπάρχουν μόνο στα αρρωστημένα μυαλά ημών των Ποντίων... Και όλα αυτά τα τραγικά, τα απάνθρωπα, για ομαδικές εκτελέσεις, βιασμούς, κρεμάλες, αποκεφαλισμούς, θανάτους στη φωτιά, παλουκώματα, που άκουσα από το στόμα της μητέρας και του πατέρα μου, όλα τα ανήκουστα και φοβερά που μου διηγήθηκαν με δάκρυα στα μάτια ο παππούς μου και η γιαγιά μου, ήταν ψέματα!!! Γιατί το λέει το υποκείμενο που λέγεται Μαρία Ρεπούση...

Ούτε μία ψήφος στους αρνητές της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας... Μολύνει με την παρουσία τη Βουλή η ανεκδιήγητη Μαρία Ρεπούση. Αδέρφια του Πειραιά, θα είναι ντροπή να σας εκπροσωπεί στη Βουλή μια Μαρία Ρεπούση...»
Τετάρτη, 30 Μαΐου 2012

sarotiko.blogspot.com

« ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ – ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ Η ΡΕΠΟΥΣΗ ΣΤΟ “ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ” ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ »

Ανακοίνωση για να δικαιολογήσει τα…αδικαιολόγητα αναγκάστηκε να εκδώσει η ΔΗΜ.ΑΡ μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε – κυρίως μεταξύ των βουλευτών – από την αποχώρηση της κυρίας Μαρίας Ρεπούση από την αίθουσα της Ολομέλειας όταν ο πρόεδρος του κοινοβουλίου ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της Ποντιακής γενοκτονίας.

Στο κείμενο αναφέρεται ότι «σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜ.ΑΡ τίμησε με “ενός λεπτού σιγή”  τη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού. Η απουσία κάποιων από τους βουλευτές της οφείλεται σε καθαρά πρακτικούς λόγους» (!) και συμπληρώνει πως «Η βουλευτής Α΄ Πειραιά, Μαρία Ρεπούση, με αφορμή τα όσα κακόβουλα λέγονται και γράφονται δήλωσε τα εξής:  “Ο σεβασμός μου στη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού είναι δεδομένος και δεν επιτρέπω σε κανέναν να τον αμφισβητεί”». Παρά ταύτα προκύπτει το ερώτημα: «πόσο σοβαρός ήταν ο “πρακτικός λόγος” για  τον οποίο η κυρία Ρεπούση δεν μπορούσε να περιμένει ούτε ένα λεπτό προκειμένου να δείξει έμπρακτα τον “αδιαμφισβήτητο” σεβασμό της προς τον Ποντιακό Ελληνισμό;».

Όπως μάλιστα αποδεικνύουν φωτογραφικά στιγμιότυπα από την συνεδρίαση, η νεοεκλεγείσα βουλευτής, γνωστή και από την συγγραφή του βιβλίου ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, όπου περιέγραφε την σφαγή της Σμύρνης το 1922 ως «συνωστισμό», αποχώρησε την στιγμή που ο Πρόεδρος της Βουλής ζήτησε από όλους να τηρήσουν «ενός λεπτού σιγή».

Ώρα 12:44 μ.μ. η Ρεπούση μέσα στη Βουλή.

 

Ώρα 12 :46 μ.μ. Mόλις ο Πρόεδρος ανακοίνωσε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της Γενοκτονίας των Ποντίων η Ρεπούση εξαφανίστηκε από τα έδρανα της Βουλής.

www.protothema.gr, 19/05/2012 

« ΓΕΝΟΣΗΜΑ ΦΑΡΜΑΚΑ »

Αγαπητοί μου φίλοι, συγγενικό μου πρόσωπο που έχει κάποια ασθένεια στην καρδιά του και χρειάζεται οπωσδήποτε φάρμακα, του έγραψε κάποιος γιατρός γενόσημο φάρμακο για τη χοληστερίνη, αντικαθιστώντας αυτό που έπαιρνε.

Αυτό το φάρμακο λοιπόν του δημιούργησε πρόβλημα. Του έριξε πολύ την πίεση και τους παλμούς της καρδιάς. Πηγαίνοντας στον καρδιολόγο που τον παρακολουθεί, τον ενημέρωσε ο γιατρός ότι αυτό το φάρμακο του δημιούργησε το πρόβλημα!

Σε αυτό το σημείο έχουν φέρει την υγεία της χώρας αυτοί που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια. Οι συνταξιούχοι ήσαν συνεπείς προς τα ασφαλιστικά τους ταμεία τα χρόνια που εργάζονταν, για να έλθουν κάποιοι επιτήδειοι και να τους καταργήσουν αυτά τα κεκτημένα δικαιώματα.

Λυπάμαι πολύ για την κατάντια της χώρας μας. Πως είναι δυνατόν να φθάσουν οι ιθύνοντες την Ελλάδα σε αυτή την τραγική κατάσταση; Δεν ντρέπονται; Δεν έχουν τίποτα μέσα τους; Τόσο πολύ έχουν αλλοτριωθεί από την εξουσία και τα χρήματα;

Επειδή δεν υπάρχει καμία λύση από τέτοιους ανήθικους ανθρώπους, προσεύχομαι στον Θεό, να βοηθήσει την ταλαιπωρημένη Ελλάδα και τους Έλληνες και να μας απαλλάξει από αυτούς.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.