« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ »

 

Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής του Παραλύτου, αγαπητοί μου φίλοι, είναι από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων και μας περιγράφει δύο συγκλονιστικά θαύματα που επιτέλεσε ο Ιησούς Χριστός δια του Αποστόλου Πέτρου. Το πρώτο θαύμα συνέβη στην πόλη Λύδδα, την οποία είχε επισκεφθεί ο Πέτρος για να στηρίξει στην πίστη  τους Χριστιανούς. Εκεί συνάντησε έναν παράλυτο άνθρωπο, τον Αινέα, ο οποίος επί οκτώ χρόνια ήταν κατάκοιτος και του είπε: «Αινέα, ιάταί σε Ιησούς ο Χριστός· ανάστηθι και στρώσον σεαυτόν» (ΠΡΑΞ. 9, 34). «Αινέα σε γιατρεύει ο Ιησούς Χριστός. Σήκω και στρώσε το κρεβάτι σου» (ΠΡΑΞ. 9, 34). Και έγινε αμέσως το μεγάλο θαύμα! Ο Αινέας σηκώθηκε τελείως υγιής! Μετά από αυτή τη φοβερή δοκιμασία της παραλυσίας, σηκώθηκε και πάλι και μπορούσε πλέον να περπατά σαν τους άλλους ανθρώπους.

Μετά το εντυπωσιακό αυτό γεγονός, υπήρχε ο κίνδυνος οι Χριστιανοί της Λύδδας να αποδώσουν στον Απόστολο Πέτρο τη δύναμη της θεραπείας. Για τον λόγο αυτό ο Απόστολος δεν είπε στον Αινέα «σε θεραπεύω», αλλά του είπε «σε θεραπεύει ο Ιησούς Χριστός», τονίζοντας έτσι ότι ο Κύριος έκανε το θαύμα και ότι ο ίδιος ήταν απλώς ένα όργανό Του. Το γεγονός αυτό μας αποκαλύπτει μία μεγάλη αλήθεια, ότι τα πάντα στην Εκκλησία τα ενεργεί ο Ιησούς Χριστός. Εκείνος είναι ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας. Εκείνος τελεί και τα Ιερά Μυστήρια που δεχόμαστε μέσα στην Εκκλησία Του. Ο Χριστός συγχωρεί τις αμαρτίες μας στο Μυστήριο της Εξομολόγησης και μας μεταδίδει το Σώμα και το Αίμα Του δια του Ιερέα. Ο Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος που αγιάζει τις ψυχές μας. Μέσα στην Εκκλησία έχουμε τη δυνατότητα της συνάντησής μας με τον Αναστημένο Ιησού.

Η Αποστολική περικοπή στη συνέχεια μας μεταφέρει στην Ιόππη, που ήταν γειτονική πόλη της Λύδδας. Εκεί υπήρχε μία αφοσιωμένη μαθήτρια του Κυρίου, η Ταβιθά, η οποία ασκούσε την αρετή της ελεημοσύνης. «Αύτη ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ων εποίει» (ΠΡΑΞ. 9, 36). «Αυτή είχε κάνει πολλές αγαθοεργίες και ελεημοσύνες» (ΠΡΑΞ. 9, 36). Τις ημέρες όμως εκείνες η Ταβιθά αρρώστησε βαριά και πέθανε. Αμέσως οι Χριστιανοί της Ιόππης έστειλαν δύο άνδρες στον Απόστολο Πέτρο να του ζητήσουν τη βοήθειά του. Μόλις πήγε στην Ιόππη, τον ανέβασαν στο ανώγειο κι εκεί αντίκρυσε ένα θέαμα συγκινητικό· όλες οι χήρες της πόλης που είχαν ευεργετηθεί, έκλαιγαν για την Ταβιθά. Μάλιστα έδειχναν στον Απόστολο Πέτρο τους χιτώνες και τα πανωφόρια που τους είχε φτιάξει η Ταβιθά όταν ήταν ζωντανή. Με αυτόν τον τρόπο έδειχναν οι χήρες αυτές την ευγνωμοσύνη τους και την στενοχώρια τους για τον προσωρινό χωρισμό.

Η Ταβιθά για να φτιάξει όλα αυτά σίγουρα είχε διαθέσει πολλά χρήματα για την αγορά των υλικών. Αλλά δαπανούσε και προσωπικό κόπο και χρόνο, προκειμένου να ετοιμάζει κάθε φορά τα ρούχα που προσέφερε στις γυναίκες αυτές που τα είχαν ανάγκη. Θυσίαζε ό,τι μπορούσε για τους φτωχούς και ανήμπορους. Η Ταβιθά ήταν στολισμένη με την αρετή της ελεημοσύνης. Φορούσε το πιο πολύτιμο ένδυμα· αυτό της ελεημοσύνης. Αυτό το πολύτιμο και υπέρλαμπρο ένδυμα θα φορούμε κι εμείς στην ψυχή μας κάθε φορά που απλόχερα κα με αγάπη ελεούμε τους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη. Και όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Είμαστε παιδιά του Θεού και είναι καθήκον μας να κάνουμε το καλό, γιατί ο Θεός είναι όλος αγάπη». (Λόγοι Ε΄, Πάθη και αρετές, σελίδα 221). Η αγάπη εκδηλώνεται μέσα από τα έργα της ελεημοσύνης. Εκεί δείχνουμε στην πράξη πόσο αγαπάμε τον πλησίον.

Μέσα στο συγκινητικό αυτό κλίμα που επικρατούσε, ο Απόστολος Πέτρος ζήτησε από όλους να βγουν από το δωμάτιο κι εκείνος γονάτισε και αφού προσευχήθηκε θερμά, στράφηκε έπειτα στο νεκρό σώμα και είπε: «Ταβιθά, ανάστηθι» (ΠΡΑΞ. 9, 40). Και το θαύμα έγινε! Η Ταβιθά άνοιξε τα μάτια της και ο Απόστολος Πέτρος την παρουσίασε ζωντανή στους Χριστιανούς της Ιόππης που την είχαν για προστάτιδα. Η νεκρή Ταβιθά αναστήθηκε! Ο Ιησούς Χριστός, ο Νικητής του θανάτου έδωσε παράταση στην επίγεια ζωή της. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να την αμείψει για τις πολλές ελεημοσύνες της. Τη χάρισε και πάλι στους πονεμένους πιστούς, που την είχαν ανάγκη. Όμως η μεγαλύτερη αμοιβή, ακόμη και από τη σωματική της ανάσταση, είναι η αιώνια ζωή που χάρισε στην πιστή μαθήτριά Του ο Κύριος. Γιατί τελικά αυτό έχει αξία. Τι θα γίνει με την αναχώρησή μας από την παρούσα ζωή.

Αγαπητοί μου φίλοι, η θεραπεία του Αινέα και η ανάσταση της Ταβιθά είναι δύο μεγάλα θαύματα, τα οποία έκανε ο Απόστολος Πέτρος στο όνομα του Ιησού Χριστού. Είναι δύο γεγονότα που δεν τα βλέπουμε συχνά στην καθημερινή ζωή μας. Είναι όντως σπάνια και συγκλονιστικά! Όμως μεγαλύτερη αξία έχει η αιώνια ζωή, για την οποία και αγωνιζόμαστε στην παρούσα ζωή. Γι’ αυτό κι εμείς αξίζει να μιμηθούμε την Ταβιθά σε αγαθοεργίες και ελεημοσύνες. Ο Κύριος αμείβει πλούσια όσους γίνονται μιμητές Του στην αγάπη. Αιώνια και ατίμητα αγαθά χαρίζει σε όποιον ελεεί τους συνανθρώπους του. Αυτή θα είναι και η δική μας αμοιβή, όταν πλουτίζουμε σε έργα φιλανθρωπίας και αγάπης. Αιώνια αμοιβή: η ένδοξη ανάσταση κατά την Δευτέρα Παρουσία και η ατελείωτη μακαριότητα της Ουράνιας Βασιλείας του Κυρίου. Γι’ αυτό και αξίζει να αγωνισθούμε! Χριστός Ανέστη!  

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,  

π. Βασίλειος.