« ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ »

Το νόημα του κόσμου ή η ομορφιά της ζωής είναι συνυφασμένη με την άμετρη ελεημοσύνη και φιλανθρωπία του Θεού και την αυτογνωσία και ευθύνη του ανθρώπου. Αποκορυφώνεται δηλαδή στη συνάντηση Θεολογίας και ανθρωπολογίας ή στην καταξίωση του ανθρώπου στο Θεό και τη φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο, όπως εκφράζεται στην Ενσάρκωση.

  

Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Καρδαμάκης

«Ορθόδοξη Πνευματικότητα»

Εκδόσεις «Ακρίτας»-Β΄ έκδοση, Σελίδα 4.

« ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕΝΗ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑ »

« ΓΥΡΙΖΩ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ »

« ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ »

Η Αγία μας Εκκλησία κατά τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, τιμά την μνήμη του Αγίου Αμβροσίου, Επισκόπου Μεδιολάνων. Ο Άγιος Αμβρόσιος γεννήθηκε στην ξακουστή και περίφημη πόλη της Ιταλίας, τα Μεδιόλανα, στο σημερινό Μιλάνο. Γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Ο πατέρας του ήταν έπαρχος στην Γαλλία και λεγόταν και αυτός Αμβρόσιος. Μετά το θάνατο των γονέων του, ο Αμβρόσιος έμεινε με την αδελφή του Μαρκελλίνα. Όταν μεγάλωσε γνώριζε πολλές επιστήμες, περισσότερο όμως επιδόθηκε στη ρητορική. Όλοι τον θαύμαζαν και κάποια στιγμή τον ψήφισαν Αβοκάτο των Ανακτόρων, δηλαδή δικηγόρο, όπως λέμε εμείς σήμερα. Τους είχε ξεπεράσει όλους τους συναδέλφους του, ιδιαίτερα στη δικαιοσύνη, στην αλήθεια και στις άλλες αρετές. Γι’ αυτό ο Ουαλεντιανός, που εξουσίαζε την Ρώμη και όλη την Ευρώπη, τον έκανε ηγεμόνα, όχι μόνο στα Μεδιόλανα, αλλά και σε ολόκληρη την Ιταλία.

Εκείνη την περίοδο στα Μεδιόλανα πέθανε ο αιρετικός Αρχιερέας και οι Ορθόδοξοι διαπληκτίζονταν με τους αιρετικούς, ποιον θα εκλέξουν Επίσκοπο. Ο Άγιος επενέβη προκειμένου να τους ηρεμήσει και τότε θεία φώτιση ήλθε στο λαό, που ήξερε τις αρετές του Αγίου και του ζητούσε με μια φωνή να γίνει Επίσκοπός του. Ο Άγιος Αμβρόσιος εκείνη τη στιγμή ήταν κατηχούμενος και αβάπτιστος. Ο Άγιος στην αρχή αρνήθηκε να γίνει Επίσκοπος, γιατί θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ήταν θέλημα Θεού, δέχθηκε να γίνει. Βαπτίσθηκε και κατόπιν έλαβε και τους τρεις βαθμούς της Ιερωσύνης. Σε όλη τη διαδικασία αυτή ήταν παρών και ο βασιλιάς. Ο Μέγας Βασίλειος, μόλις πληροφορήθηκε την χειροτονία του σε Επίσκοπο, του έστειλε επιστολή από την Καισάρεια, μέσα στην οποία έγραφε πνευματικούς λόγους για τη νέα διακονία που θα αναλάμβανε ο Άγιος Αμβρόσιος.

Ο Άγιος Αμβρόσιος, αφού χειροτονήθηκε Επίσκοπος, ζούσε σαν άγγελος. Νήστευε όλη την εβδομάδα και έτρωγε μόνο Σάββατο και Κυριακή. Εξασκούσε την αρετή της ελεημοσύνης και είχε βοηθήσει πολλούς φτωχούς, αλλά και φυλακισμένους. Όλο τον πλούτο που είχε κληρονομήσει από τους γονείς του, αλλά και τα χρήματα από την Μητρόπολη, τα μοίραζε στους φτωχούς. Για τον εαυτό του δεν κράτησε τίποτα. Ήταν δε τόσο πονετικός ο Άγιος, ώστε όταν κάποιος, του εξομολογείτο κάποια βαριά αμαρτία, έκλαιγε τόσο πολύ, ώστε δάκρυζε και ο εξομολογούμενος. Όταν δε μάθαινε, ότι κάποιος δεν πήγαινε να εξομολογηθεί και ζούσε άστατο βίο, μεταχειριζόταν όλα τα μέσα και τελικά προσευχόταν για εκείνο, έως ότου τον φέρει στο Μυστήριο της Εξομολόγησης. Είχε διαρκώς το μυαλό του στην σωματική και ψυχική ανακούφιση των συνανθρώπων του.

Ο Άγιος Αμβρόσιος αγωνιζόταν σκληρά εναντίον των αιρετικών και πολλοί ήσαν εκείνοι που επέστρεφαν στην Ορθοδοξία, από το φωτεινό και ζωντανό παράδειγμά του. Έκανε πολλά θαύματα. Γιάτρευε αρρώστους στο σώμα και στην ψυχή, ελευθέρωνε πολλούς από τα δαιμόνια που τους βασάνιζαν και πολλά άλλα. Επίσης βάπτιζε συνεχώς. Μεταξύ αυτών που είχε βαπτίσει ήταν και ο Ιερός Αυγουστίνος, μια άλλη μεγάλη προσωπικότητα της Εκκλησίας μας. Η ζωή του Αγίου Αμβροσίου ήταν φωτεινή, όπως αρμόζει στους Αγίους του Θεού και γι’ αυτό ωφελούσε όσους τον συναναστρέφονταν. Ο Άγιος Αμβρόσιος συνέγραψε πολλά βιβλία υπέρ της ευσεβούς πίστεως. Επίσης, μέσα στην ποιμαντική του αγωνία, συνέθεσε και ύμνους λειτουργικούς, προκειμένου να αφομοιωθούν πιο εύκολα οι διδασκαλίες του από τον πιστό λαό, κάτι που είχε μείνει στην Ιστορία ως το «Αμβροσιανό μέλος».

Ο Άγιος Αμβρόσιος είχε τελειώσει την κατασκευή της Βασιλικής την οποία είχε οικοδομήσει πλησίον του τάφου του αδελφού του, στο κοιμητήριο των Αγίων Μαρτύρων. Ήδη ζώντος του Αγίου, ο λαός την ονόμασε Αμβροσιάνα. Ο κόσμος τον παρακαλούσε να τελέσει τα εγκαίνια της Βασιλικής, που ήταν αφιερωμένη στους Μάρτυρες. Ο Άγιος Αμβρόσιος τους είπε όμως ότι θα το κάνει, αν πρώτα βρει λείψανα Μαρτύρων. Και κάποια στιγμή, κατόπιν θείας έλλαμψης, ανακάλυψε τα οστά των Αγίων Γερβασίου και Προτασίου. Περισσότερο από τρεις αιώνες βρίσκονταν θαμμένα τα σώματα των δύο αδελφών από το Μιλάνο, των δύο αυτών αθλητών της Πίστης, οι οποίοι μαρτύρησαν κατά τον πρώτο διωγμό στην εποχή του Νέρωνα. Ο Άγιος Αμβρόσιος μαζί με τον κλήρο μετέφερε στα Μεδιόλανα τα άγια λείψανα των Μαρτύρων αυτών, τα οποία έθεσε κάτω από την Αγία Τράπεζα της Βασιλικής.

Αγαπητοί μου φίλοι, με τις προσευχές του Αγίου Αμβροσίου έγιναν πολλά θαύματα. Έτσι απλώθηκε η φήμη του σχεδόν σε όλο τον κόσμο και πολλοί έρχονταν από μακρινές χώρες να δουν τον Άγιο και να ακούσουν τα λόγια του. Έτσι έζησε τη ζωή του ο Άγιος Αμβρόσιος. Ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού σε ηλικία 57 ετών. Ήταν η 4^η Απριλίου του 397 μ.Χ. Επειδή αυτή την ημέρα συνήθως πέφτει Πάσχα ή Μεγάλη Εβδομάδα, γι’ αυτό η Εκκλησία τον εορτάζει στις 7 Δεκεμβρίου, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Το άγιο λείψανό του τοποθετήθηκε στην Μητρόπολη Μεδιολάνων, που τόσο την λάμπρυνε. Και μετά τον θάνατό του έκανε και κάνει πολλά θαύματα. Ας είναι λοιπόν η μνήμη του, η αφορμή για να προσπαθήσουμε κι εμείς να ζήσουμε κοντά στον Χριστό μέσα από την Εκκλησία και τα Μυστήριά της.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ », ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ

Στο χαρτί του ΕΝΦΙΑ διαβάζουμε για τις προηγούμενες δόσεις: «Εξοφλήθη». Ναι, έτσι, ανορθόγραφα! Θα μπορούσαν οι αρμόδιοι να αναγράψουν είτε «Εξοφλήθηκε» στη δημοτική είτε «Εξωφλήθη» (με ωμέγα, λόγω αύξησης στον αόριστο) για να σεβασθούν τη λογία γλωσσική παράδοση. Αυτό το ξεκάρφωτο «Εξοφλήθη» με όμικρον δεν είναι ελληνική λέξη. Λυπούμαι που οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών δεν ενδιαφέρονται για τη γλώσσα μας.

Στα μηχανήματα εκδόσεως εισιτηρίων του μετρό διαβάζουμε «Εισάγατε το... ποσό», σε χρόνο παρατατικό, που δηλώνει διάρκεια, δηλαδή «ρίχνατε συνεχώς χρήματα»! Το ορθό είναι «εισαγάγατε» ή «έχετε εισαγάγει», σε χρόνο αόριστο ή παρακείμενο, που δηλώνουν στιγμιαία πράξη.

Στην τηλεόραση ακούμε διάφορα άλλα «μαργαριτάρια», όπως «της διεθνής κατάστασης», αντί «της διεθνούς», που είναι το ορθό, «των πληγέντων περιοχών», αντί «των πληγεισών περιοχών», που είναι το σωστό, το κακόηχο «θα περισυνελέξουν τους ναυαγούς», αντί του ορθού «θα περισυλλέξουν» και άλλα κωμικοτραγικά. Γιατί καταστρέφουμε αυτή την ωραία και ιστορική γλώσσα; Γιατί, μετά την επιβολή του Μονοτονικού, το 1982, χωρίς ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή και την κοινωνία, άρχισαν τα έντονα φαινόμενα γλωσσικής πενίας των νέων μας; Γιατί πολλοί πτυχιούχοι ΑΕΙ είναι ανορθόγραφοι και αδυνατούν να εκφραστούν σε σωστά ελληνικά; Η δική μου απάντηση -και πιστεύω ότι δεν είμαι μόνος- είναι η εξής: μας έκανε ζημιά η δήθεν προοδευτικότητα. Χρειάζεται μια στροφή στις πηγές, στα «παλαιότερα ελληνικά», όπως τα ονόμαζε ο Σεφέρης. Ας με πείτε συντηρητικό. Αφού είδαμε σε τι γλωσσικό κατήφορο μας οδήγησαν οι προοδευτικοί, καιρός είναι να γυρίσουμε το κεφάλι προς τα πίσω. Αναβάπτιση στις πλούσιες πηγές του γλωσσικού παρελθόντος μας, το οποίο είναι η πυξίδα και για το μέλλον μας. Αρχαία Ελληνικά, εκκλησιαστικά κείμενα, λογία παράδοση, ιστορική ορθογραφία. Ας δώσουμε ένα μέλλον στο παρελθόν της γλώσσας μας και του έθνους μας.

Οι μεγάλοι πατέρες της Ορθοδοξίας τον 4ο αιώνα έγραψαν τις ευχές της θείας λειτουργίας και εξέφρασαν δύσκολες έννοιες, γυρίζοντας τη γλώσσα οκτώ αιώνες πίσω, στην αττική διάλεκτο των κλασικών χρόνων. Δημιούργησαν θεολογικά και γλωσσικά αριστουργήματα επιστρέφοντας στο παρελθόν. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μέσα στη μαύρη σκλαβιά κήρυττε μεν στη δημώδη γλώσσα για να κατανοούν οι χωρικοί, αλλά προέτρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν στο σχολείο την Αρχαία Ελληνική, και κυρίως τη γλώσσα της θείας λειτουργίας. Ο αναγεννητής του Ελληνισμού δίδαξε τη στροφή στο γλωσσικό παρελθόν. Ο Ιωάννης Καποδίστριας, για να προετοιμάσει την Εθνεγερσία, δώριζε στους νέους βιβλία των Αρχαίων Ελλήνων στο πρωτότυπο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, σε καιρό εξορίας, μετέφρασε τον Θουκυδίδη χρησιμοποιώντας μια γλαφυρή καθαρεύουσα.

Οι νέοι μας χρειάζονται τους αρχαίους Έλληνες, τα πατερικά κείμενα και το Πολυτονικό!

« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ »

30-ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ-2014

ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 157

 

« ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ »

Όταν  μου πειράζουν την πατρίδα και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω και ό,τι θέλουν ας μου κάνουν.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

« Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΟΥ – ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ »

« ΗΜΕΡΙΔΑ “ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Α.Π.Θ.”, ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ ΤΗΣ Ι.Μ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ, 26.11.2014 »