Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν γιος του Ανάκ, που
ήταν συγγενής του βασιλιά της Μεγάλης Αρμενίας, Κουσαρώ (290 μ.Χ.). Ο Ανάκ,
λοιπόν, σε συνεργασία με το βασιλιά των Περσών Αρτασείρα, σκότωσε τον Κουσαρώ.
Αλλά οι σατράπες της Αρμενίας εκδικήθηκαν το φόνο του, σκοτώνοντας τον Ανάκ και
όλη του την οικογένεια. Διασώθηκαν μόνο δύο παιδιά του, που ένας ήταν ο
Γρηγόριος.
Στην Καισαρεία συνέβη να συναντηθούν ο
γιος του φονιά Ανάκ, Γρηγόριος, και ο γιος του θύματος Τηριδάτης. Τότε ο
Γρηγόριος σπούδαζε με ζήλο τα Ιερά γράμματα, (στην Καισαρεία της Καππαδοκίας
από τον εκεί αρχιεπίσκοπο Λεόντιο), που μεταξύ άλλων λένε: «τελείων δε εστίν η
στερεὰ τροφή, των δια την έξιν τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εχόντων προς
διάκρισιν καλού τε και κακού» (Εβραίους, ε΄ 14.1). Δηλαδή, η στερεά και
υψηλότερη πνευματική τροφή είναι για τους τέλειους χριστιανούς, που από την
άσκηση έχουν τα πνευματικά αισθητήρια γυμνασμένα στο να διακρίνουν εύκολα
μεταξύ του καλού και κακού. Γυμνασμένος, λοιπόν, και ο Γρηγόριος στη διάκριση,
όχι μόνο δεν αποστράφηκε τον Τηριδάτη, αλλά τον πλησίασε με αγάπη, αποδοκίμασε
την πράξη του πατέρα του και τον βοήθησε σε κάποια ασθένειά του.
Όταν αργότερα ο Τηριδάτης έγινε βασιλιάς
Αρμενίας, βασάνισε φρικτά τον Γρηγόριο (που τότε ήταν επίσκοπος Αρμενίας).
Διέταξε μάλιστα, να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά. Ο Γρηγόριος
όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος με το ψωμί που
του πήγαινε κρυφά μια χήρα. Ο Θεός, όμως, επέτρεψε να γίνει ο Τηριδάτης σχιζοφρενής.
Αλλά δια των προσευχών του Γρηγορίου θεραπεύθηκε, μετανόησε και βαπτίσθηκε
χριστιανός με όλο του το έθνος.
www.saint.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου