« ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΜΑΡΙΟΣ-ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥΡΟΥΤΣΙΚΑΣ »

 

«...Πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας. 

Πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του. 

Πετάω για τον Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς.

Πετάω για τον ψαρά που βγήκε 4 το πρωΐ με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του.

Πετάω για τον δασκαλάκο που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας. Για αυτούς πετάω.

Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα μας ζωντανή. Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές, γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου. 

Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζουν για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση . 

Πετάω για την ΕΛΛΑΔΑ».

 

Υποσμηναγός Μάριος-Μιχαήλ Τουρούτσικας

Έπεσε Υπέρ Πατρίδος την 30η Ιανουαρίου 2023.

malkidis.blogspot.com

«ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΟΙ ΑΙΩΝΙΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ»

Ο μήνας Ιανουάριος είναι αφιερωμένος κυριολεκτικά στους τρεις Ιεράρχες, αφού την 1^η Ιανουαρίου εορτάζουμε την μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου, στις 25 την μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, στις 27 την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και στις 30 και τους τρεις μαζί.

Οι τρεις Ιεράρχες είναι οι μεγάλοι σκαπανείς του πνεύματος και οι ένθερμοι υπερασπιστές του δικαίου και της αλήθειας. Είναι τα υπέροχα πρότυπα της γνώσεως και της ευσέβειας, της σοφίας και της αρετής, της τόλμης και του θάρρους, του ήθους και της φιλανθρωπίας. Και είναι όλα αυτά μαζί γιατί ως πρότυπό τους είχαν τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Οι τρεις Ιεράρχες συνδύασαν αρμονικά την κλασσική παιδεία με την Χριστιανική πίστη, την αρχαία ελληνική σοφία με τον Ορθόδοξο Χριστιανικό λόγο. Και τα κατάφεραν τόσο καλά γιατί φωτίσθηκαν από το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο τους οδηγούσε στη γνώση της αλήθειας και στις σωστές επιλογές στη ζωή τους. Υπήρξαν Πνευματοφόροι και γνώριζαν πολύ καλά τι έπρατταν στην καθημερινότητά τους.

Βαθυστόχαστοι, οξυδερκείς, επιστημονικοί, ευσεβείς, ειλικρινείς, πέτυχαν την αρμονική σύζευξη του κλασσικού πνεύματος και του Χριστιανικού ιδεώδους. Είναι αυτοί που δημιούργησαν τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, ένα δημιούργημα ανεπανάληπτο στην Ιστορία των Πολιτισμών της Γης. Είναι οι συνεχιστές της αρχαίας ελληνικής παιδείας.

Με τις μελέτες τους, τα κηρύγματά τους και τα συγγράμματά τους υπηρέτησαν πιστά την Εκκλησία και την κοινωνία, τον Θεό και τον άνθρωπο. Το έργο τους έχει καλύψει όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, τον εκκλησιαστικό, το θεολογικό, τον πνευματικό, το φιλοσοφικό, το φιλανθρωπικό, τον κοινωνικό, το συγγραφικό και άλλους.

Τα συγγράμματά τους αποτελούν πραγματικό μνημείο του γραπτού λόγου και αληθινό καύχημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Στα κείμενά τους αντιλαμβανόμαστε τις πολλές γνώσεις που είχαν πάνω σε διάφορα θέματα. Γνώσεις που αφορούν την ιστορία, τη θρησκεία, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τη θεολογία, την ιατρική την παιδαγωγική και άλλα.

Από τα συγγράμματά τους εκπηγάζει η διδασκαλία τους, ότι η πίστη στον Θεό και η αγάπη στο συνάνθρωπο πρέπει να αποδεικνύεται και να επιβεβαιώνεται στην καθημερινή μας ζωή με τη θυσία. Είναι αδύνατο να αγαπήσουμε τον Θεό χωρίς να αγαπάμε ταυτόχρονα και το συνάνθρωπο. Απέναντι και στους δύο οφείλουμε να θυσιάζουμε οτιδήποτε δικό μας για χάρη τους.

Οι τρεις Ιεράρχες με την αγία και υπέροχη ζωή τους έγιναν τα φωτεινά αστέρια του Εκκλησιαστικού στερεώματος. Είναι οι αιώνιοι διδάσκαλοι της Οικουμένης. Με τη ζωή τους μας έδωσαν τον ιδανικό και αιώνιο τύπο της αληθινής και ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Και ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν είναι αυτός που είναι δούλος των διαφόρων παθών του, αλλά ο ελεύθερος από αυτά.

Στη σημερινή εποχή λοιπόν που επικρατεί αυτή η πνευματική ακαταστασία, που οι ιδεολογίες κάθε μορφής αναιρούν η μία την άλλη, που γίνονται τόσα τρομερά γύρω μας, απαιτείται από τους σκεπτόμενους ανθρώπους περίσκεψη και περισυλλογή. Οφείλουμε να πιστέψουμε και πάλι στην Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, να επανέλθουμε στις ρίζες της ένδοξης φυλής μας, σε αυτά που δίδαξαν οι τρεις Ιεράρχες.

Ο κάθε άνθρωπος, σε όποια ηλικία ή κοινωνική θέση κι αν βρίσκεται, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ιδανικά, χωρίς αγάπη και χωρίς πίστη στον Θεό. Αν το κάνει αυτό θα οδηγηθεί στην υποδούλωση που τον φέρνουν τα διάφορα πάθη και τελικά στα φοβερά υπαρξιακά και προσωπικά του αδιέξοδα. Θα οδηγηθεί στη θανάτωση του πνεύματος και της ελπίδας, αφού θα λείπουν οι αρετές και τα ιδανικά.

Αν η κοινωνία μας έχει οδηγηθεί σε αυτή την άθλια κατάσταση, είναι γιατί διώξαμε από τη ζωή μας τον Θεό, τα ιδανικά και την αγάπη μας προς το συνάνθρωπο. Γι’ αυτά τα οποία δίδαξαν και διδάσκουν με τη ζωή τους και με τα θεοφόρα κείμενά τους οι τρεις Ιεράρχες. Δυστυχώς στη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα συμβαίνουν ακατάληπτα πράγματα και γεγονότα, που δεν μπορούν να χωρέσουν στον νου του ανθρώπου, εξαιτίας της ελλείψεως ιδανικών από τη ζωή μας.

Η κοινωνικότητα, σήμερα, κακοποιείται αφάνταστα. Η ζωή, το πιο πολύτιμο δώρο του Θεού, θεωρείται πράγμα ευτελές και ανάξιο, άξιο βασανισμού και αφανισμού. Η ζωή, για την οποία τόσο πολύ αγωνίσθηκαν οι τρεις Ιεράρχες, κατάντησε στις ημέρες μας κάτι το μη υπολογίσιμο, αφού αυτοί που κρατούν τα ηνία της οποιασδήποτε ηγεσίας δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτήν.

Τους τρεις Ιεράρχες οφείλουμε να τους επαναφέρουμε στη ζωή μας και να τους έχουμε ως πρότυπα. Να διδασκόμαστε από τα κείμενά τους και από την αγία ζωή τους. Αυτοί υπηρέτησαν πιστά τον Θεό και τον άνθρωπο. Είναι αυτοί που με όλη τους τη ζωή έγιναν οι φωτεινοί οδοδείκτες στον καθημερινό μας αγώνα και μόχθο.

Έχοντας τους τρεις Ιεράρχες ως πρότυπα θα υπηρετούμε πιστά τον Θεό και τον άνθρωπο. Θα υπηρετούμε την ειρήνη, την αγάπη και την δικαιοσύνη, που τόσο πολύ λείπουν στις ταραγμένες ημέρες μας. Τότε τα φαινόμενα της βίας και της τρομοκρατίας και τόσα άλλα τραγικά φαινόμενα που συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο θα είναι ανύπαρκτα.

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κ. Γιαννακόπουλος

(«Νέοι Καιροί εν Αιγίω», Τεύχος 4, Ιανουάριος 2011)

« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

«Ταύτας ουν έχοντες τας επαγγελίας, αγαπητοί, καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου φίλοι, στις λίγες αυτές γραμμές από τη σημερινή Αποστολική περικοπή καθορίζει, πως πρέπει να ζούμε ως Χριστιανοί. Μέσα σε γενικές γραμμές διευκρινίζει με σαφήνεια τον προορισμό του ανθρώπου πάνω στη γη. Δεν πλασθήκαμε από τον Δημιουργό, για να περιοριζόμαστε στην υλική τροφή, όπως τα ζώα, αλλά η ζωή μας να αγιάζεται με την καθαρότητα και του σώματος και του πνεύματος. Είναι υψηλός ο προορισμός του ανθρώπου πάνω στη γη. Είμαστε παιδιά του Θεού και δημιουργηθήκαμε, για να αξιοποιήσουμε τα χαρίσματα που μας δόθηκαν, ώστε να αγιασθεί η παρούσα ζωή μας. Αν η ζωή μας δεν αξιοποιηθεί σωστά, τότε θα καταλήξουμε να γίνουμε κατώτεροι από τα ζώα.

Είμαστε άνθρωποι, τα τελειότερα δημιουργήματα, και οφείλουμε να διακρινόμαστε με την καθαρότητα της σκέψης μας, του εσωτερικού μας κόσμου και να επιτελούμε άγια έργα «εν φόβω Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Προορισμός μας είναι να γίνουμε άγιοι. Το «κατ’ εικόνα», δηλαδή τα πνευματικά μας χαρίσματα να τα αναπτύξουμε, ώστε να πλησιάσουμε το θείο, το «καθ’ ομοίωσιν». Το Ευαγγέλιο αναγνώρισε και καθόρισε τον υψηλό προορισμό του ανθρώπου. Μέσα στην Εκκλησία προσπαθούμε να αγωνισθούμε εναντίον των παθών μας και να πλησιάσουμε τον Χριστό. Αυτός είναι ο σκοπός μας. Και όταν ενωθούμε με τον Χριστό, τότε θα ακολουθήσει και η αγιότητα. Γιατί ότι σχετίζεται με τον Χριστό εξαγιάζεται. Αξίζει τον κόπο να ξεφύγουμε από τα πάθη που μας οδηγούν σε ζωώδεις καταστάσεις. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει αιώνια με τον Τριαδικό Θεό. Δεν είναι πλασμένος να σέρνεται μέσα στις αμαρτίες.

Βέβαια οι άνθρωποι της ψεύτικης γνώσης και της επιστήμης χωρίς Θεό, απορρίπτουν τις συστάσεις του Αποστόλου Παύλου περί καθαρότητας του σώματος και της σκέψης και αποφαίνονται για μία ζωή παράλογη, αφύσικη, χωρίς ηθικό φραγμό. Περιφέρονται ανερμάτιστοι στον κόσμο, με μία επιθυμία και με ένα σκοπό, την ικανοποίηση της σάρκας. Η ικανοποίηση της σάρκας χωρίς φόβο Θεού, δεν είναι ούτε δύναμη, ούτε ελευθερία. Είναι φθορά που οδηγεί σε οδυνηρά αποτελέσματα. Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό όταν είμαστε δέσμιοι των παθών μας. Όπου είναι τα πάθη, εκεί δεν κατοικεί το Άγιο Πνεύμα, αλλά μάλλον το πνεύμα της πονηρίας. Τα πάθη μας απομακρύνουν από την εν Χριστώ ζωή και μας οδηγούν στην προσωπική μας καταστροφή και τελικά στην απώλεια της ψυχής μας. Γι’ αυτό ως Χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί στην καθημερινή μας ζωή.

Οι θιασώτες της δήθεν ελευθερίας του ανθρώπου αγωνίσθηκαν να δημιουργήσουν ένα μηδενισμό για τις αξίες της ζωής, έγιναν κήρυκες του πανσεξουαλισμού και δημιούργησαν τεράστια ακανθώδη προβλήματα στην οικογένεια, στην παιδεία των νέων. Διατάραξαν τον κοινωνικό μας βίο. Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προτείνεται η κατάρριψη κάθε ηθικού φραγμού στις κοινωνικές σχέσεις των νέων. Δυστυχώς καταστήσαμε ιδανικό της εποχής μας τον «μολυσμόν σαρκός και πνεύματος». Διαφημίζεται η ανωμαλία ως κάτι το φυσιολογικό και μάλιστα με τρόπο δικτατορικό, αφού όποιος τολμήσει να εκφράσει αντίθετη άποψη, στην καλύτερη περίπτωση θα εισπράξει ειρωνείες και στη χειρότερη θα συρθεί σε κάποια αίθουσα δικαστηρίου. Η ζωή χωρίς ιδανικά ηθικής τελειότητας, καταπίπτει με οδυνηρά αποτελέσματα. Όλοι αναγνωρίζουμε θεωρητικώς την κατάπτωση της εποχής μας, αλλά δεν κάνουμε κάτι να ξεφύγουμε από αυτήν.

Είμαστε Χριστιανοί, αλλά η ζωή μας είναι αντίθετη από τη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Ας ακούσουμε τι λέει στους Χριστιανούς ο Ιερομάρτυρας Ανδρόνικος: «Τον σταυρό του Χριστού τον φοράτε, αλλά τις εντολές του Χριστού δεν τις τηρείτε. Ζώντας έτσι, μοιάζετε μ’ εκείνον τον Κοζάκο που φόρεσε όλα τα πολεμικά του παράσημα, αλλά, μόλις επιτέθηκε ο εχθρός, δείλιασε και το ’βαλε στα πόδια. Ονομάζεστε χριστιανοί, αλλά αμαρτάνετε σαν άπιστοι. Και δεν κάνετε τίποτα για να λυτρωθείτε από τα αμαρτήματά σας. Δεν μετανοείτε. Δεν ζείτε με ευσέβεια, ούτε και στα παιδιά σας διδάσκετε την ευσέβεια. Οι καλές μητέρες του παλιού καιρού, μόλις τα παιδάκια τους άρχιζαν να καταλαβαίνουν και να μιλούν, φύτευαν στις καρδιές τους την αγιότητα, εξιστορώντας τους τα κατορθώματα και τις αρετές των αγίων. Δυστυχώς, αυτό δεν το κάνουν οι σημερινές μητέρες…». (Πνευματική Ανθολογία–Από τους βίους και τους λόγους Αγίων της Ρωσίας, σελίδα 279).

Αγαπητοί μου φίλοι, όσοι αναγνωρίζουμε ότι η ζωή αξιολογείται με την καλλιέργεια του πνεύματος και τις επιταγές  της ηθικής συνείδησης, ας αγωνισθούμε και να συνεργασθούμε για μία ευρύτερη διαφώτιση των ανθρώπων. Επιβάλλεται περισσότερο σήμερα η ομολογία της πίστης μας μέσα σε έναν κόσμο κουρασμένο, ανέλπιδο, με φοβερά αδιέξοδα. Στην πρόσκληση της αμαρτίας, εμείς ας αντιτάξουμε το αληθινό νόημα της ζωής με οδηγό την Ευαγγελική αλήθεια. Στη δουλεία της σάρκας, ας προβάλλουμε την ελευθερία του πνεύματος που χαρίζει τη συνειδητή και ευνομούμενη ζωή, που τότε αποβαίνει δημιουργική. Ας αγωνισθούμε με όλο μας το είναι εναντίον της ποικιλόμορφης αμαρτίας που κυριαρχεί στη σημερινή εποχή και ας πλησιάσουμε περισσότερο τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Να είμαστε βέβαιοι, ότι δεν θα χάσουμε από αυτή την αγία σχέση.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.