Την Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 2019, στον Ιερό
Ναό Αγίου Αλεξίου Αιγίου, τιμήθηκε από τον Εφημέριο του Ναού, ο επί πολλά
χρόνια Εκκλησιαστικός Επίτροπος, κ. Παναγιώτης Γούτος. Παρακάτω δημοσιεύεται η
ομιλία του Εφημερίου για το τιμητικό αυτό γεγονός της Ενορίας μας.
π.
Βασίλειος.
« Η ΟΜΙΛΙΑ »
«Καθάπερ γαρ εν ενί σώματι μέλη πολλά
έχομεν, τα δε μέλη πάντα ου την αυτήν έχει πράξιν, ούτως οι πολλοί εν σώμά
εσμεν εν Χριστώ, ο δε καθ’ εις αλλήλων μέλη» (ΡΩΜ. 12, 4-5). Δηλαδή,
«Παράδειγμα το σώμα μας: έχουμε πολλά μέλη, δεν επιτελούν όμως όλα την ίδια
λειτουργία. Έτσι και το πλήθος των Χριστιανών είμαστε ένα σώμα χάρη στον
Χριστό, και καθένας αποτελεί μέλος του σώματος, που μέλη του είναι και όλοι οι
άλλοι» (ΡΩΜ. 12, 4-5). Όταν ο Απόστολος Παύλος – αγαπητοί μου αδελφοί - έγραφε
τα λόγια που προαναφέραμε στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, είχε ασφαλώς
υπ’ όψη του, μέσα από την πλούσια εμπειρία της Αποστολικής του διακονίας, ότι
στην Εκκλησία ως Σώμα Χριστού, ο καθένας έχει τη θέση του, ο καθένας είναι
χρήσιμος, με διάθεση θυσιαστικής προσφοράς. Δεν υπάρχει πιστός Χριστιανός που
να μην μπορεί να συμμετάσχει στα δρώμενα της Εκκλησίας.
Ο Απόστολος Παύλος παίρνει αφορμή από το
παράδειγμα του ανθρωπίνου σώματος, το οποίο λειτουργεί στηριζόμενο στη
συνεργασία των μελών του. Υπογραμμίζει ότι τα μέλη του σώματος δεν έχουν όλα
την ίδια λειτουργικότητα και χρησιμότητα, αλλά μέσα από τη διαφορετικότητα
υπηρετούν την ολότητα για να επέλθει η πληρότητα. Αντίστοιχα, στο Σώμα του
Χριστού, την Εκκλησία, με την ποικιλία των διακονημάτων και με στόχο τη σωτηρία
των ψυχών «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (ΡΩΜ. 14, 15), ο καθένας καθίσταται
υπεύθυνος για την ενιαία πορεία της Εκκλησίας, επιτελώντας με συνείδηση το
όποιο διακόνημα η Εκκλησία του αναθέτει. Και η Εκκλησία, στην ιστορική της
πορεία, έχει αποδείξει ότι όταν καλεί σε διακονία δεν χρησιμοποιεί
αποκλειστικότητες ή διακρίσεις «τάξεων». Βασίζεται μόνο στις διακρίσεις των
χαρισμάτων και τη θεοφιλή διάθεση ενός εκάστου.
Μέσα στο Εκκλησιαστικό Σώμα, ξεχωριστή
θέση κατέχει ο θεσμός των Εκκλησιαστικών Συμβούλων ή Επιτρόπων. Αποτελούν τους
πλέον άμεσους συνεργάτες του Εφημερίου και νοηματοδοτούν την εκπροσώπηση του
λαϊκού στοιχείου στην Εκκλησιαστική Διοίκηση. Ουσιαστικά, επιλέγονται, όχι για
να ωφεληθούν ανθρωπίνως κάτι, μιας που η θέση τους είναι τιμητική και άμισθη,
αλλά για να βαστάξουν έναν ειδικώτερο Σταυρό, αυτόν της ευθύνης της διοίκησης
και διαχείρισης του Εκκλησιαστικού Κυττάρου που ονομάζεται Ενορία. Στη σύγχρονη
πραγματικότητα, πρέπει να γίνει συνείδηση η αυξημένη ευθύνη του Εκκλησιαστικού Συμβούλου
ή Επιτρόπου, όχι μόνον έναντι του Σώματος του Χριστού, αλλά και έναντι της
κοινωνίας των πολιτών. Ο Εκκλησιαστικός Επίτροπος είναι εκείνος που εκπροσωπεί
τους ενορίτες και δίνει τον εαυτό του ολόκληρο στην υπηρεσία της Εκκλησίας.
Όταν ήλθα το έτος 2001, πριν από δεκαεννέα
χρόνια, στον Ιερό αυτό Ναό του Αγίου Αλεξίου, ως Εφημέριος, συνάντησα τον κύριο
Παναγιώτη Γούτο, ο οποίος ήταν από τότε Εκκλησιαστικός Επίτροπος. Ήταν
συνεργάτης του τότε Εφημερίου του Ναού Αρχιμανδρίτου Ιερωνύμου Κάρμα και νυν
Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Αν και είχε ήδη τρία χρόνια Επίτροπος,
παρέμεινε συνεργάτης μου μέχρι και σήμερα, εκτός από ένα διάλειμμα τριών
χρόνων. Η θητεία του ως Εκκλησιαστικού Επιτρόπου πλησιάζει τα είκοσι χρόνια.
Μία ολόκληρη ζωή προσφοράς και θυσίας προς την Εκκλησία και προς τους ενορίτες
αυτής της ενορίας. Δεν είναι εύκολο να αφήνει κάποιος τις προσωπικές του δουλειές
ή και την ξεκούρασή του ακόμη και να προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του
στον Εκκλησιαστικό χώρο. Είναι μία προσφορά που δεν αμείβεται ανθρωπίνως, αλλά
κυρίως από τον Θεό.
Όλα αυτά τα χρόνια που συνεργασθήκαμε μαζί
με τον κύριο Παναγιώτη, ήταν καρποφόρα και δημιουργικά. Όπως φυσικά και με
όλους τους Εκκλησιαστικούς Επιτρόπους που συνεργάσθηκα κατά καιρούς. Ο κύριος
Παναγιώτης, πάντα πρόθυμος, βοηθά στα διάφορα διακονήματα του Ιερού Ναού με
ιδιαίτερη έφεση στη διακονία του στο Ιερό Βήμα. Ως ενορίτης αγαπά αυτή την
ενορία και η προσφορά των υπηρεσιών του γίνεται με μεγάλη χαρά. Η χαρά της
προσφοράς που λαμβάνουν οι Εκκλησιαστικοί Επίτροποι δεν είναι εκ του κόσμου
τούτου, αλλά είναι Ουράνια χαρά και δεν συγκρίνεται με τις επίγειες χαρές. Η
πολυετής θητεία του κυρίου Παναγιώτη είναι απόδειξη της Ουράνιας αυτής χαράς. Ο
άνθρωπος που προσφέρει στον Θεό και στους ανθρώπους, δεν κουράζεται. Τον
ξεκουράζει η χάρη του Θεού. Τον ξεκουράζει και τον χαριτώνει ο Ίδιος ο Θεός.
Αγαπητοί μου αδελφοί, για όλους αυτούς
τους λόγους, θα ήθελα κατά τη σημερινή εορταστική ημέρα, αφού σήμερα εορτάζουμε
την Αγία Σκέπη της Παναγίας μας και το ηρωϊκό «ΟΧΙ» των αγωνιστών του 1940
εναντίον των Ιταλών κατακτητών, να βραβεύσω με Τιμητική Πλακέτα τον κύριο
Παναγιώτη Γούτο για την πολυετή του προσφορά στον Ιερό Ναό μας και να τον
παρακαλέσω να παραμείνει και την επόμενη τριετία. Η Τιμητική αυτή Πλακέτα είναι
ένα δείγμα της αγάπης μου και της ευγνωμοσύνης μου προς το πρόσωπό του, για όλα
αυτά τα χρόνια της φιλόπονης και φιλότιμης διακονίας του προς τον Ιερό Ναό και
προς τους ενορίτες της ενορίας μας. Η βράβευση αυτή είναι μία έκφραση
ευχαριστίας προς το πρόσωπό του. Θέλω να του εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια
και να παρακαλέσω τον Άγιο Αλέξιο να προστατεύει τον ίδιο, τη σύζυγό του, τα
παιδιά του και τα εγγόνια του. Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να σκέπει
τον ίδιο και την οικογένειά του.