« ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ »

« Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ »

Οι τρεις Μάρτυρες, αγαπητοί μου φίλοι, η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη, όπως γνωρίζουμε, είναι θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, όπως ακριβώς και οι αρετές της πίστεως, της ελπίδας και της αγάπης είναι τέκνα της σοφίας, της αληθινής σοφίας της «άνωθεν κατερχομένης», που γεννά τον φόβο του Θεού. «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (ΠΑΡΟΙΜ. 1, 7). Ένας φόβος όμως όχι με δουλική μορφή, αλλά με την έννοια του σεβασμού απέναντι στον Θεό. Οι τρεις κόρες της Αγίας Σοφίας είχαν όλες τις αρετές, όπως το δηλώνουν και τα ονόματά τους. Ήσαν γεμάτες από πίστη και ελπίδα στον Χριστό και αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Αλλά και η μητέρα τους ήταν όνομα και πράγμα Σοφία.

Η Αγία Σοφία κατείχε την αληθινή αγάπη που είναι ανώτερη από την φυσική αγάπη, το λεγόμενο μητρικό φίλτρο, γι’ αυτό και απέβλεπε στο πνευματικό συμφέρον των παιδιών της. Τα ενθάρρυνε να προχωρήσουν στον θάνατο, μέσα από τα μαρτύρια, για την αγάπη του Χριστού, γνωρίζοντας πως έτσι τους εξασφαλίζει την αληθινή ζωή, αφού «δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι» (ΣΟΦ. ΣΟΛΟΜ. 5, 15). Η Αγία Σοφία δεν υποχώρησε μπροστά στα μαρτύρια, που υπέστησαν οι τρεις κόρες της. Κι αυτή ήταν άνθρωπος και σίγουρα θα στενοχωριόταν, όμως η αγάπη της για τον Χριστό και τα παιδιά της, την έκανε να μείνει ακλόνητη και σταθερή απέναντι στο θέαμα που αντίκριζε. Έβαζε πάνω από όλα την αγάπη προς τον Χριστό και το πνευματικό συμφέρον των παιδιών της.

Ο τρόπος συμπεριφοράς της Αγίας Σοφίας δείχνει το μέτρο της αγάπης που οφείλουν να έχουν οι γονείς προς τα παιδιά, τα οποία δεν είναι κτήμα των γεννητόρων τους, αλλά έμψυχα και λογικά δώρα του Θεού προς τους γονείς, οι οποίοι είναι συνεργάτες του Θεού στο έργο της δημιουργίας. Η αληθινή αγάπη είναι ανιδιοτελής και δεν ζητά ανταλλάγματα. Αγαπάμε τα παιδιά επειδή αγαπάμε τον Θεό που μας τα έδωσε. Και τα παιδιά πάλι θα μας αγαπούν αληθινά, αν τα έχουμε μάθει να αγαπούν τον Θεό. Εν ονόματι της αγάπης δεν πρέπει να παραβιάζεται η ελευθερία των παιδιών, αλλά ούτε και αληθινή ελευθερία μπορεί να υπάρξει χωρίς την αγάπη. Αυτό που αγγίζει την καρδιά των παιδιών, περισσότερο από τα λόγια είναι η προσευχή γι’ αυτά και το σωστό παράδειγμα.

Παιδιά που έχουν βιώσει στο οικογενειακό τους περιβάλλον την αληθινή ελευθερία και την ανιδιοτελή αγάπη, έχουν μάθει να αγαπούν και να προσφέρουν απλόχερα χωρίς διακρίσεις. Αντίθετα τα παιδιά που στο οικογενειακό τους περιβάλλον έχουν στερηθεί την αγάπη και την ελευθερία, γίνονται αυταρχικά, αντιδραστικά, αντικοινωνικά, επιθετικά και καχύποπτα. Οι σχέσεις των παιδιών αυτών με τους άλλους ανθρώπους είναι βασανιστικές. Τον σεβασμό στην ελευθερία των άλλων διδάσκει ο Ίδιος ο Θεός, ο Οποίος προίκισε τον άνθρωπο με το αυτεξούσιο και σέβεται όσο κανείς την ανθρώπινη ελευθερία. Η Ορθόδοξη αγωγή βοηθά στο ξεπέρασμα των όποιων προβλημάτων και δυσκολιών της ζωής, χωρίς να δημιουργούνται απωθημένα στην ψυχή των ανθρώπων.

Πολλοί γονείς, δυστυχώς, βγάζουν τα απωθημένα τους στα παιδιά τους. Πολλές φορές παραβιάζουν την ελευθερία τους, θέλοντας να γίνουν τα παιδιά σύμφωνα με το θέλημά τους. Η Αγία Σοφία δεν κοιτάζει το επίγειο συμφέρον των παιδιών της, όμως δεν γίνεται και ανελεύθερη. Ενθαρρύνει και προτρέπει προς το μαρτύριο τις κόρες της, χωρίς όμως να επιβάλλει. Γνωρίζει ότι οι κόρες της ανήκουν στον Θεό και Του τις προσφέρει. Μπροστά στην αγάπη Του ξεπερνά τον μητρικό πόνο. Πιστεύει στην αιώνια ζωή και ζει με την ελπίδα των μελλόντων αγαθών. Η Αγία Σοφία χωρίζεται προσωρινά με τα παιδιά της για να ξανασμίξει με αυτά στην Βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό και μετά το μαρτύριό τους πηγαίνει πάνω από τον τάφο τους και παρακαλεί τον Θεό να την πάρει, για να είναι μαζί τους.

Αγαπητοί μου φίλοι, όσοι είναι σκληροί με τους σημερινούς νέους νομίζω ότι τους αδικούν. Οι νέοι σήμερα, σύμφωνα και με μαρτυρίες πολλών Παιδαγωγών, είναι πιο ειλικρινείς από τους νέους παλαιότερων εποχών. Οι διάφορες αντιδράσεις τους και η βίαιη συμπεριφορά τους κάποιες φορές, οφείλονται στο ότι ζητούν από τους γονείς και από την κοινωνία γενικότερα ευαισθησία, αγάπη και ειλικρίνεια και αντί αυτών συναντούν σκληρότητα, αναλγησία και υποκρισία. Η Πίστη λοιπόν, η Ελπίδα και η Αγάπη ήσαν άξια τέκνα ενδόξου Μητρός. Γαλουχήθηκαν με το άδολο γάλα της πίστεως, της ελπίδας και της αγάπης στον Θεό. Γι’ αυτό και πέτυχαν να πραγματώσουν τον σκοπό της ζωής τους, το ευ ζην, δηλαδή το να είναι μαζί με τον Χριστό στην Βασιλεία των Ουρανών, όπου εκεί είναι η ζωή η ατέλειωτη. Η μνήμη τους τιμάται στις 17 Σεπτεμβρίου.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΚΑΒΑΡΝΟ »