« ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ »

1η Σεπτεμβρίου σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, και η αγία μας Εκκλησία εορτάζει την αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Η λέξη «Ίνδικτος» παράγεται από το λατινικό indictio που σημαίνει την απαρχή. Και η 1η Σεπτεμβρίου είναι η απαρχή μιας νέας περιόδου. Στην εποχή μας, βέβαια, το έτος αρχίζει την 1η Ιανουαρίου· τον καιρό, όμως που αποκρυσταλλώθηκε ο λειτουργικός κύκλος της Εκκλησίας, το έτος άρχιζε τον Σεπτέμβριο, κι έτσι η εορτή αυτή, η Εκκλησιαστική δηλαδή Πρωτοχρονιά, έχει παραμείνει στα βιβλία της Εκκλησίας, κι όχι χωρίς λόγο. Αν το καλοσκεφθούμε, ο ετήσιος κύκλος της καλλιέργειας της γης, και ειδικότερα του σιταριού, αρχίζει το Φθινόπωρο και τελειώνει με τη συγκομιδή, μέσα στο Καλοκαίρι. Αλλά και οι διάφορες εργασίες και δραστηριότητες των ανθρώπων, ακόμη και σήμερα ξεκινούν το Φθινόπωρο.

Δράττει, λοιπόν, η αγία μας Εκκλησία την ευκαιρία αυτή και την υιοθετεί, ως απαρχή της διδασκαλίας όλων των Χριστιανών. Το διδακτικό και κατηχητικό έργο της Εκκλησίας ξεκινά σήμερα. Γι’ αυτό και η περικοπή του σημερινού Ευαγγελίου, μας διηγείται το πρώτο κήρυγμα που έκανε ο Χριστός, λίγες ημέρες μετά την Βάπτισή Του. Πήγε λοιπόν ο Ιησούς στην Ναζαρέτ, μας λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, και εισήλθε στην Συναγωγή την ημέρα του Σαββάτου, όπως είχε συνήθεια, και σηκώθηκε να διαβάσει. Του δώσανε το βιβλίο του Ησαΐα, το άνοιξε και ανέγνωσε τα εξής: «Το Πνεύμα το Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ’ έστειλε ν’ αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους συντριμμένους ψυχικά. Στους αιχμαλώτους να κηρύξω απελευθέρωση και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους, να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό Του» (ΛΟΥΚΑ 4, 18-19).

Αφού έκλεισε το βιβλίο, και ενώ όλων τα βλέμματα είχαν προσηλωθεί πάνω Του, είπε: «Σήμερα βρίσκει την εκπλήρωσή της η προφητεία που μόλις ακούσατε» (ΛΟΥΚΑ 4, 21). Το πρώτο πράγμα που μας λέει το σημερινό ιερό Ευαγγέλιο είναι ότι ο Χριστός είχε τη συνήθεια να πηγαίνει κάθε Σάββατο στην Συναγωγή. Αυτό μας το υπενθυμίζει η αγία μας Εκκλησία και μας παρακινεί να έχουμε κι εμείς την ευλογημένη συνήθεια να εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή, ώστε να γνωρίσουμε τον Χριστό, στο πρόσωπο του Οποίου εκπληρώθηκαν οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης αλλά και η προσδοκία όλων των εθνών για δικαιοσύνη και συγγνώμη. Μας καλεί επιπλέον να Τον γευθούμε και να ενωθούμε μαζί Του, με την Θεία Ευχαριστία και τα άλλα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Μήπως μέσα στο Καλοκαίρι χαλαρώσαμε πνευματικά; Ευκαιρία με την έναρξη του Φθινοπώρου να ανανεώσουμε τον εσωτερικό μας εαυτό και να προσέλθουμε στο ψυχικό θεραπευτήριο που είναι η Εκκλησία.  

Έλεγε ο αείμνηστος Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Καρδαμάκης τα εξής για την Εκκλησία: «Η Εκκλησία είναι η άφθαρτη ζωή του ανθρώπου, περισσότερο αληθινή και περισσότερο εσωτερική από τον ίδιο τον εαυτό του, που ζει με την ενσωμάτωση και την παραμονή του στο μυστηριακό της σώμα. Η Εκκλησία είναι η άπειρη οντολογική δυνατότητα και χάρη, που μας δόθηκε “άπαξ” με το Χριστό και μας δίνεται συνεχώς με το Άγιο Πνεύμα, για να αναλάβουμε την πορεία της επιστροφής μας στο Θεό, να επιστρέψουμε στην αγαπητική κοινωνία και ένωση μαζί Του, να επιτύχουμε τη μεταμόρφωση και τη θέωσή μας. Πρόκειται για μια επίπονη εργασία που εκφράζεται και στην ταυτόχρονη πορεία μας προς τους ανθρώπους, στην ανακάλυψη της αγάπης για τον άνθρωπο και τα ανθρώπινα, στην ευθύνη μας για τη σωτηρία και τη θέση όλου του κόσμου. Αυτό πραγματικά είναι η ζωή και ο σκοπός της ζωής, όπως ενσαρκώνεται στην Εκκλησία». (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 163).

Ακόμη, διδασκόμαστε τις αλήθειες της πίστης μας, γιατί εμείς είμαστε οι τυφλοί της σημερινής διήγησης, και οι ασθενείς που έχουν ανάγκη θεραπείας, και οι αιχμάλωτοι στα πάθη και στην φθορά, τους οποίους ήλθε να ελευθερώσει ο Χριστός. Με τον τρόπο αυτό αγιάζεται η ζωή μας και παίρνει άλλο νόημα, πέρα από την καθημερινότητα με τις δυσκολίες και τις διακυμάνσεις της, και η κάθε ημέρα και η ζωή μας γίνεται χρόνος ευλογημένος και ευάρεστος στον Θεό, καιρός σωτηρίας. Ο επίγειος χρόνος μας έχει δοθεί, προκειμένου να τον εκμεταλλευθούμε σωστά για την αιώνια σωτηρία μας. Είναι κρίμα να περνάει ο καιρός μέσα στις αμαρτίες, σε ανώφελα πράγματα, μπροστά στην τηλεόραση αμέτρητες ώρες, μακριά από την Εκκλησία. Όταν θα φύγουμε από τη ζωή αυτή θα μας ζητηθεί λόγος από τον Θεό. Και τότε τι θα πούμε; Καθόμασταν στην τηλεόραση και βλέπαμε το ένα σήριαλ κατόπιν του άλλου;

Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί έχουμε την τιμή, το προνόμιο και την ιδιαίτερη χάρη να ζούμε μέσα στο νέο ενιαυτό της χρηστότητας του Κυρίου. Ζούμε στην εποχή της επιστροφής του ανθρώπου στον Παράδεισο. Κάθε φορά που προστίθεται ένα νέο Εκκλησιαστικό έτος καλούμαστε να ανανεώσουμε την πίστη μας στον Υιό του Θεού. Να ενταχθούμε πιο ενεργά στους κόλπους της κοινοτικής και Εκκλησιαστικής ζωής. Πρωτίστως να εργαζόμαστε πνευματικά πάνω στον εαυτό μας. Και έπειτα να προσπαθούμε να ξυπνήσουμε τους αδιάφορους πνευματικά, προκειμένου να επανέλθουν στην μυστηριακή και λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Να διαδίδουμε επισταμένα έντυπα και βιβλία με Ορθόδοξο Χριστιανικό περιεχόμενο. Η Εκκλησία είναι φύλακας και οδηγός στο δρόμο που φέρνει ολοένα πιο κοντά στον Μεσσία, τον Λυτρωτή, τον Θεάνθρωπο Χριστό.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.