Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα,
αγαπητοί μου φίλοι, αξίζει να προσέξουμε τρία σημεία. Το πρώτο είναι η στάση
του μαθητή Ιούδα του Ισκαριώτη. Το δεύτερο είναι η συγκέντρωση του κόσμου στο
σπίτι του αναστημένου Λαζάρου. Και το τρίτο η θριαμβευτική υποδοχή του Ιησού
στα Ιεροσόλυμα από τον ενθουσιώδη λαό. Το σπίτι του Λαζάρου ήταν κατάμεστο από
κόσμο. Όλοι ήσαν χαρούμενοι για το μεγάλο γεγονός της ανάστασης του Λαζάρου.
Ιδιαίτερα χαρούμενες ήσαν οι αδελφές του, η Μαρία και η Μάρθα. Η Μαρία θέλοντας
να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της, αγόρασε πολύτιμο άρωμα, με το οποίο άλειψε τα
πόδια του Ιησού και τα σκούπισε στη συνέχεια με τα μαλλιά της. Η πράξη αυτή της
Μαρίας προκάλεσε την αγανάκτηση του Ιούδα. Θα μπορούσε, κατά τη γνώμη του, αυτά
τα χρήματα που δόθηκαν για το άρωμα να διατεθούν στους φτωχούς. Ο Ιούδας παρουσιάζεται
πολύ φιλάνθρωπος.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ερμηνεύει τη στάση
αυτή του Ιούδα ως εξής: «Αυτό το είπε όχι γιατί νοιαζόταν για τους φτωχούς,
αλλά γιατί ήταν κλέφτης και, καθώς διαχειριζόταν το κοινό ταμείο, συχνά
κρατούσε για τον εαυτό του από τα χρήματα που έβαζαν σε αυτό» ( ΙΩΑΝ. 12, 6). Ο
δυστυχής Ιούδας ήθελε τα χρήματα για προσωπική του χρήση. Ο Ιούδας είναι ο
αντιπροσωπευτικός τύπος εκείνων που με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας,
ενδιαφέρονται όχι για τους πονεμένους και θλιμμένους ανθρώπους, αλλά για το
προσωπικό τους όφελος. Δυστυχώς τέτοιοι τύποι εκμεταλλεύονται την ευαισθησία
των συνανθρώπων τους για τη φιλανθρωπική τους κίνηση και αποδεικνύονται κλέφτες
των χρημάτων του λαού. Ως φιλανθρωπικά σωματεία εμφανίζονται επίσης και
διάφορες σατανοκίνητες οργανώσεις όπως είναι ο Ελευθερωτεκτονισμός ή Μασωνία,
οι Λάϊονς και οι Ρόταρυ, οι οποίες στέλνουν στην απώλεια ανθρώπινες ψυχές.
Δεύτερο σημείο αξιοπρόσεκτο της σημερινής
Ευαγγελικής περικοπής είναι το κατάμεστο σπίτι του Λαζάρου. Η ανάστασή του από
τον Χριστό προκάλεσε έντονη συγκίνηση, αλλά και θαυμασμό. Μετά από αυτό το
θαύμα πολλοί ήσαν εκείνοι που άρχισαν να πιστεύουν ότι ο Χριστός δεν είναι ένας
συνηθισμένος άνθρωπος, ότι έχει υπερφυσικές ιδιότητες. Ο Χριστός είναι ο
αναμενόμενος Μεσσίας. Η πεποίθηση αυτή που άρχισε να σχηματίζεται στη συνείδηση
του Ιουδαϊκού λαού, προκάλεσε την αγανάκτηση, την ανησυχία και τη φοβία στους
Αρχιερείς και στους Φαρισαίους. Αντιλαμβάνονταν ότι, εάν ο λαός δεχόταν τον Χριστό
ως Μεσσία, η δική τους εξουσία θα κλονιζόταν. Έτσι ο φθόνος και η φοβία,
άρχισαν να δημιουργούν τη σκέψη για το πως θα εξοντώσουν τον Χριστό. Το μόνο
μέλημά τους από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ήταν το πως θα μπορέσουν να βγάλουν
από τη μέση τον Ιησού.
Το τρίτο σημείο που πρέπει να προσέξουμε
στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή είναι η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα
Ιεροσόλυμα. Ο λαός, ο προδομένος και αδικημένος από τους Γραμματείς και
Φαρισαίους και από την κλίκα του Ηρώδη, συγκινημένος υποδέχεται τον μεγάλο
Διδάσκαλο με κλαδιά φοινικιάς. Έψαλλε δε: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν
ονόματι Κυρίου, βασιλεύς του Ισραήλ» (ΙΩΑΝ. 12, 13). Ευκαιρία ήταν ο Χριστός να
αναλάβει πολιτική εξουσία. Μα ο Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο να εγκαταστήσει
πολιτική εξουσία με νοοτροπία κοσμική. Ο Χριστός ήλθε να κυριαρχήσει στις
καρδιές των ανθρώπων. Να τις μεταλλάξει και να εμπνεύσει τα υψηλότερα
συναισθήματα της αγάπης, της ειρήνης και της συναδέλφωσης των ατόμων και των
λαών. Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ποτέ δεν θέλουν μία πραγματική κοινωνική
αναγέννηση, μία πνευματική πρόοδο του λαού που εξασφαλίζει και την οικονομική.
Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα
Ιεροσόλυμα έδωσε το έναυσμα να ξεσπάσει ο φθόνος των Γραμματέων και Φαρισαίων
και να αποφασίσουν για οριστική εξόντωσή Του. Η ιστορία έχει επαναλάβει τέτοια
εγκλήματα σε βάρος του πολιτισμού, σε βάρος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Πόσοι
μεγάλοι εργάτες της επιστήμης, του πολιτισμού, οικοδόμοι της κοινωνικής
προόδου, δημιούργησαν και με το υπέροχο πνεύμα τους και με την εργατικότητά
τους μεγάλα και επωφελή έργα! Προκάλεσαν όμως το φθόνο των μικρών και αδύνατων
πνευματικά ανθρώπων. Ο φθόνος πολλές φορές υπερίσχυσε και σπουδαία έργα
καταστράφηκαν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Δυστυχώς λίγοι άνθρωποι
χαίρονται με την πρόοδο των άλλων. Οι περισσότεροι κινούμενοι από τα πάθη της ζήλειας,
του φθόνου και της αντιπάθειας μπαίνουν εμπόδιο σε κάθε είδους πρόοδο.
Αγαπητοί μου φίλοι, από το απόγευμα, με
την Ακολουθία του Νυμφίου, εισερχόμαστε στην Μεγάλη Εβδομάδα. Θα
παρακολουθήσουμε με τις ιερές Ακολουθίες όλα τα γεγονότα του Μαρτυρίου του
Χριστού μας. Ας λάβουμε κι εμείς ως κλαδιά φοινικιάς την αγάπη μας, την
εσωτερική μας κατάνυξη, την αγιότητα των συναισθημάτων μας και ας ψιθυρίσουμε:
«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται» (Τροπάριο Μεγάλης Εβδομάδας). Ναι έρχεται ο Λυτρωτής,
ο Σωτήρας για σένα και για μένα, για όλους μας! Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας
και ας Τον υποδεχθούμε συμπορευόμενοι προς το Μαρτύριο και προς την Ανάσταση.
Μην αφήσουμε τη φετεινή Μεγάλη Εβδομάδα να περάσει χωρίς να έχουμε αποκομίσει
κάτι το πνευματικό στη ζωή μας. Να βάλουμε στο πρόγραμμά μας να εξομολογηθούμε
και να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Μόνο έτσι θα βιώσουμε
αληθινά τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!
Με
αγάπη Χριστού,
