«Ένα από τα θεία χαρίσματα που εγνώρισα εδώ εις το Άγιον Όρος και το οποίο επιθυμεί και η Παναγία είναι να τελούνται κάθε ημέρα θείες Λειτουργίες, κάθε ημέρα… Και ημείς είμαστε υπέρ της καθημερινής θείας Λειτουργίας.
Είπαν
οι Πατέρες· εφ’ όσον γίνεται και σήμερα θεία Λειτουργία, αποκλείεται σε αυτό το
εικοσιτετράωρο να γίνη η Δευτέρα Παρουσία. Είναι δόγμα. Κάποια ημέρα που δεν θα
γίνη πουθενά θεία Λειτουργία, σε όλον τον κόσμο, εκείνη την ημέρα θα γίνη η
Δευτέρα Παρουσία.
Πως
αποδεικνύεται πειραματικά αυτό, με μαθηματική ακρίβεια: εφ’ όσον ο Ουράνιος
Πατέρας βλέπη εσφαγμένον αναιμάκτως τον Υιόν Του, εις την θείαν Λειτουργίαν, μακροθυμεί
και παρατείνει το έλεός Του. Και ο ίδιος ο Χριστός, ως Κριτής των ανθρώπων, εφ’
όσον θυσιάζεται από αγάπην, δια να Τον κοινωνήσωμε, και δι’ άφεσιν αμαρτιών και
δια την ζωήν την αιώνιον, είναι ακόμη επομένως οικτίρμων και ελεήμων δι’ ημάς.
Δεν είναι δίκαιος Κριτής.
Κάποτε
πρέπει να σταματήση η θεία Λειτουργία· και είπαν οι Πατέρες εις τα Ιεροσόλυμα
ότι, όταν λειτουργήση ο ναός του Σολομώντος από τον έσχατον αντίχριστον, πρέπει
να σταματήση να βγαίνη το άγιον Φως από τον τάφον του Χριστού μας και να
σταματήση τον τότε Πατριάρχην Ιεροσολύμων ο αντίχριστος. Δεν ημπορεί να έχωμε
δύο αντιθέτους πατριάρχας, του Χριστού και του βελίαρ, δεν γίνονται αυτά τα
πράγματα, δεν ταιριάζουν. Και τότε, οπωσδήποτε θα ημπορούμε να μετρήσωμε και
χρονικά, συν-πλην. Διότι ημπορεί ανά πάσαν στιγμήν να φύγωμεν από την ζωήν και
δεν θα μας απασχολήση το θέμα να περιμένωμε να ιδούμε το γεγονός… Αυτό δεν
είναι ένας αγώνας, να ιδούμε το θέαμα. Ανά πάσαν στιγμήν φεύγομε. Αυτό είναι το
ζητούμενον. Να κάμνωμεν οτιδήποτε, χωρίς να ελέγχεται η συνείδησις, οπότε
βαδίζομε λογικά, όσο γίνεται, μέσα εις τα πλαίσια της υπακοής μας και τα
υπόλοιπα, εφ’ όσον ήμασταν έμποροι καλοί, να καταθέτωμε τα πάντα εις την
Ουράνιον Διαθήκη, τίποτε εις την γη, τίποτε… όλα εις τον ουρανόν».
(Λόγοι πενιχροί εξ Αγίου Όρους, Τόμος Α΄, εκδόσεις Μυριόβιβλος, 2007, σελίδες 182-183)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου