« Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΗΝ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ »

«Ένας τέτοιος εκλεκτός ποιμήν, πρότυπο ποιμένος, είναι ο ιερός Χρυσόστομος που εορτάζει σήμερα. Όλοι εμείς τώρα να μαζευτούμε, πατριάρχες, δεσποτάδες και χιλιάδες παπάδες με τα ράσα και τα καλυμμαύχια μας, δεν φτειάνουμε ούτε το νυχάκι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ήτο μέγας, ήτο γίγας. Φύλαξε το ποίμνιό του μέρα-νύχτα. Αγωνίστηκε για την Εκκλησία, για την κοινωνία, για την οικογένεια. Αγωνίστηκε εναντίον των παθών της ψυχής. Αγωνίστηκε εναντίον των αισχρών θεαμάτων, εναντίον της πλεονεξίας και της πολυτελείας, έναντίον των ασπλάχνων και αδίκων πλουσίων, εναντίον φαύλων ηγεμόνων, εναντίον διεφθαρμένων γυναικών της αυλής. Αγωνίστηκε και εναντίον μιας βασιλίσσης, της λεγομένης Ευδοξίας. Αγωνίστηκε τέλος εναντίον των φαύλων κληρικών. Ο μεν λαός τον λάτρευε, οι παπάδες όμως δεν τον αγαπούσαν. Πεντακόσιους παπάδες είχε η αρχιεπισκοπή· πόσοι έμειναν κοντά του; Μόνο πέντε! Διότι μέρα-νύχτα τους υπενθύμιζε· Φρουρείτε και φροντίζετε το ποίμνιό σας, και «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ. 10, 8). Όλοι λοιπόν αυτοί (παπάδες, δεσποτάδες, πλεονέκτες και άρπαγες) μαζεύτηκαν και τον έρριξαν από το θρόνο. Τον εξώρισαν 700 χιλιόμετρα μακριά κ’ εκεί παρέδωσε το πνεύμα. Οι τελευταίοι του λόγοι ήταν «Δόξα των Θεώ πάντων ένεκεν».

Αυτός ήταν ο Χρυσόστομος, ο καλός ποιμήν που θυσίασε τη ζωή του υπέρ των προβάτων.

Σας εξήγησα το ευαγγέλιο. Στάνη είναι η Εκκλησία μς, μάνδρα αγία και πεφυλαγμένη. Πρόβατα εκλεκτά της ποίμνης του Χριστού είστε εσείς. Ποιμένες οι ιερείς και οι επίσκοποι-μακάρι να είναι όλοι Χρυσόστομοι και Βασίλειοι. Και «λύκοι βαρείς» είναι οι αιρετικοί, οι χιλιασταί και οι άλλοι. Μακριά, παιδιά μου, μακριά απ’ αυτούς! Ούτε ένας, ούτε σπόρος να μην υπάρχη στην περιφέρειά σας. Μη παρασυρθή κανείς. Πρόβατο, που φεύγει απ’ το μαντρί, το τρώγει ο λύκος· και Χριστιανός που απομακρύνεται από την Εκκλησία, θα τον φάνε οι διαφόρων ειδών λύκοι!

Αδελφοί μου, μείνετε πιστοί στο Θεό, πιστοί στας παραδόσεις, πιστοί στην πατρίδα! Έτσι η ευλογία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου θα είναι μετά πάντων υμών· αμήν».

(«Πνευματικά Σαλπίσματα Ορθοδόξου Ζωής και Ομολογίας-Επιτομή Άρθρων και Κηρυγμάτων», εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2008, σελίδες 136-137)