« ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, προέρχεται από την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Οι Χριστιανοί της πόλης αντιμετώπιζαν καθημερινά τον κίνδυνο να παρασυρθούν στην ειδωλολατρία και στην ανηθικότητα και να παρεκκλίνουν από την ορθή πίστη. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος, ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Κορίνθου, τους επισημαίνει μεταξύ άλλων μία πολύ σημαντική αλήθεια. «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;» (Α΄ ΚΟΡ. 3, 16). «Δεν ξέρετε πως είστε ναός του Θεού κι ότι το Πνεύμα του κατοικεί ανάμεσά σας;» (Α΄ ΚΟΡ. 3, 16). Αυτός ο λόγος του Αποστόλου θα μας απασχολήσει σήμερα. Μέσα από αυτόν τον λόγο θα δούμε τι σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι ναός του Θεού. Θα δούμε πόσο είναι ιερό το σώμα του ανθρώπου, σε ποια θέση το έχει ανεβάσει ο Θεός και πως το έχουμε καταντήσει εμείς.

Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι ο Θεός κατοικεί μέσα μας. «Το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν» (Α΄ ΚΟΡ. 3, 16). Ίσως όμως αναρωτηθεί κάποιος· πως είναι δυνατόν να έχει συγκεκριμένη κατοικία ο άπειρος Θεός; Πως γίνεται να χωράει κάπου Εκείνος που δημιούργησε τα πάντα; Άλλωστε, στην Παλαιά Διαθήκη είχε πει ο Θεός μέσω του Προφήτη Ησαΐα ότι «ο ουρανός μοι θρόνος, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίον οίκον οικοδομήσετέ μοι; και ποίος τόπος της καταπαύσεώς μου;» (ΗΣ. 66, 1). Δηλαδή, «θρόνος μου είναι όλος ο ουρανός και στήριγμα κάτω από τα πόδια μου η γη. Ποιον ναό λοιπόν μπορείτε να οικοδομήσετε για μένα, που δεν με χωράει ολόκληρος ο κόσμος;» (ΗΣ. 66, 1). Ο Ίδιος ο Θεός αναρωτιέται μέσα από τον Προφήτη Ησαΐα, αν υπάρχει ναός που να μπορεί να Τον χωρέσει. Τον Θεό που βρίσκεται παντού και που έχει δημιουργήσει ολόκληρο τον κόσμο.

Ο άπειρος Θεός, ωστόσο, όταν βρει τις κατάλληλες συνθήκες έρχεται και κατοικεί σε συγκεκριμένο τόπο· στο εσωτερικό μας, μέσα στον ιερό τόπο της καρδιάς μας. Από τη στιγμή που λάβαμε το άγιο Βάπτισμα, ο κάθε πιστός έγινε ένας έμψυχος ναός του Θεού. Τι τιμή μας κάνει ο Θεός, να συγκαταβαίνει, να σμικρύνει τη μεγαλωσύνη Του, να «ενοικεί εν ημίν» και να «εμπεριπατεί» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 16), όπως σημειώνει ο Απόστολος Παύλος! Να κατοικεί όχι απλώς κάπου πολύ κοντά, αλλά στο κέντρο της ύπαρξής μας, στην καρδιά μας, και να ενεργεί σε αυτήν! Δεν χρειάζεται, συνεπώς, να πάμε μακριά για να Τον συναντήσουμε. Ούτε να διανύσουμε χιλιόμετρα, να καταβάλουμε κόπο και έξοδα, να ανεβούμε στον ουρανό. Ένα μόνο χρειάζεται. Να στραφούμε στην καρδιά μας. Να κοιτάξουμε μέσα μας και να προσπαθήσουμε να συναντήσουμε τον Θεό. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος συνάντησης με τον Θεό.

Ναός του Θεού ο άνθρωπος! Ο λόγος αυτός κρύβει και μία ακόμη σημαντική αλήθεια. Μας λέει ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλώς κατοικία, αλλά ναός του Θεού. Ο ναός είναι το ιερότερο οικοδόμημα. Είναι ο τόπος λατρείας του Κυρίου. Εκεί βρίσκεται το θυσιαστήριο του Θεού. Εκεί προσφέρεται η αναίμακτη θυσία, η θεία Λειτουργία, το κέντρο της ζωής της Εκκλησίας μας. Αντίστοιχα στο εσωτερικό μας, στο θυσιαστήριο της καρδιάς μας πρέπει να προσφέρεται μία άλλη θυσία, η θυσία του εαυτού μας, των παθών μας. Να θυσιάζουμε τις μικρότητές μας, τις αδυναμίες μας, το αμαρτωλό θέλημά μας, τις κατώτερες διαθέσεις μας, τον εγωϊσμό μας και ό,τι άλλο μας απομακρύνει από τον Θεό. Το ευωδιαστό θυμίαμα της θυσίας αυτής ανεβαίνει στον θρόνο του Κυρίου. Αυτή είναι η πιο ευάρεστη θυσία στον Θεό. Είναι δύσκολη αυτή η θυσία. Χρειάζεται κόπο πολύ. Όμως αυτή είναι η θυσία που ευωδιάζει πραγματικά.

Πόση ιερότητα κρύβει τελικά ο άνθρωπος! Είναι ένας έμψυχος ναός. Είναι ο ιερότερος ναός του Κυρίου. Ένας ναός, στον οποίο πρέπει να λατρεύεται μόνο ο αληθινός Θεός. «Εννόησον πως ναός κατεσκευάσθης αρραγής· ου χρυσώ καλλωπισθείς, ουδέ μαργαρίταις, αλλά τω τούτων τιμιωτέρω Πνεύματι» (ΕΠΕ 11, 796), υπογραμμίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Σκέψου ότι κατασκευάσθηκες να είσαι ασάλευτος ναός του Θεού. Δεν στολίσθηκες με χρυσάφι και πολύτιμα πετράδια, αλλά με το Ίδιο το Άγιο Πνεύμα, που αξίζει απείρως περισσότερο από αυτά. Ίσως να μην μπορούμε να κατανοήσουμε απόλυτα την ιερότητα του σώματός μας, όπως την έχουν κατανοήσει οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Για τον λόγο αυτό ταλαιπωρούμαστε και πηγαίνουμε μία στην αμαρτία και μία στο δρόμο του Χριστού. Δεν μπορούμε να διατηρήσουμε μια σταθερότητα στην πνευματική μας ζωή.

Αγαπητοί μου φίλοι, στην εποχή μας, δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι λησμονούν την αλήθεια  αυτή. Αδιαφορούν για την ιερότητα που τους έχει χαρίσει ο Θεός. Ξεπουλούν τη μεγάλη τιμή που τους έκανε, να είναι έμψυχοι ναοί Του, να κατοικεί μέσα τους ο ζωντανός Θεός, και επιλέγουν να ζουν σαν να μην είναι άνθρωποι, σαν να μην έχουν ψυχή, παρά μόνο σώμα, υποταγμένοι στη σαρκολατρία και στην ανηθικότητα. Ας μην παρασυρόμαστε από το ρεύμα αυτό που σαρώνει τα πάντα στην εποχή μας. Ας καθαρίζουμε την καρδιά μας από κάθε μολυσμό αμαρτίας. Ας βρισκόμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση κατά των παθών. Ένας ναός πάντοτε πρέπει να είναι ευπρεπής, να λάμπει από καθαριότητα. Μόνο τότε ο άμωμος και αναμάρτητος Κύριος κατέρχεται, κατοικεί στην καρδιά μας και την καθιστά έμψυχο και ζωντανό ναό Του. Μακάρι και η δική μας καρδιά να γίνει κατοικητήριο του Κυρίου μας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.