« ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ »

Με ιερή αγανάκτηση, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος απευθύνει στους Γαλάτες τα θεόπνευστα λόγια που ακούσαμε στη σημερινή Αποστολική περικοπή, προκειμένου να ανατρέψει τις ψευδείς διδασκαλίες στις οποίες είχαν παρασυρθεί και να τους επαναφέρει στην αλήθεια. Τους λέει: «Προσέξτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας γράφω τώρα με το ίδιο μου το χέρι. Όσοι θέλουν να αποκτήσουν καλή φήμη στους ανθρώπους, αυτοί σας υποχρεώνουν να περιτέμνεσθε με μόνο στόχο να μην καταδιώκονται από τους Ιουδαίους εξαιτίας του σταυρού του Χριστού. Άλλωστε ούτε κι αυτοί που επιμένουν στην περιτομή τηρούν τον νόμο. Απλώς θέλουν να περιτέμνεσθε εσείς, για να καυχηθούν ότι σας κατάφεραν να το κάνετε. Όσο για μένα, δεν θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τον σταυρό που πάνω του ο κόσμος πέθανε για μένα κι εγώ για τον κόσμο.

»Για όσους ανήκουν στον Ιησού Χριστό δεν έχει καμία σημασία ούτε το να κάνεις περιτομή ούτε το να μην κάνεις, αλλά όλοι είναι νέα δημιουργήματα του Θεού. Όσοι ακολουθούν αυτή την αρχή, θα έχουν την ειρήνη και το έλεος του Θεού μαζί τους, αυτοί και όλος ο λαός του Θεού. Στο εξής κανένας ας μη μου δημιουργεί προβλήματα. Αρκετά έχω πάθει για τον Ιησού, όπως δείχνουν τα σημάδια στο σώμα μου. Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να είναι μαζί σας, αδελφοί μου. Αμήν» (ΓΑΛ. 6, 11-18). Τα λόγια αυτά του Αποστόλου Παύλου είναι πολύ σημαντικά. Μόνο καύχημά του ο Σταυρός του Χριστού. Από αυτόν πηγάζει όλη η χαρά του. Αυτός είναι η δόξα του, η σωτηρία του, αφού για τη δική του σωτηρία έγινε άνθρωπος και θυσιάσθηκε ο άπειρος Θεός. Στον Σταυρό του Κυρίου στηρίζεται όλη η ελπίδα του. Από αυτόν παίρνει δύναμη ο θείος Απόστολος.

Αποτελεί όμως και στον δικό μας πνευματικό αγώνα όπλο ακαταμάχητο ο Σταυρός του Κυρίου. Η σκέψη και η μελέτη της σταυρικής θυσίας Του μας βοηθά να περιφρονούμε τις επιθυμίες και τις έλξεις του κόσμου. Η Χάρη και η δύναμη του εσταυρωμένου Κυρίου μας μάς ενισχύει στο να νεκρώνουμε τα πάθη μας, τις αμαρτωλές ροπές μας. Μας βοηθά να ξεπερνούμε τις αδυναμίες μας και να ομολογούμε κι εμείς μαζί με τον θεόπνευστο Απόστολο ότι το μόνο καύχημά μας είναι ο Σταυρός του Κυρίου, αφού σε αυτόν οφείλουμε τη σωτηρία μας. Μην ψάχνουμε να βρούμε αλλού τη δύναμη που μας χρειάζεται, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες αυτής της ζωής. Θα απογοητευθούμε. Ας στηρίξουμε τις ελπίδες μας πάνω στον Σταυρό του Χριστού. Ο Χριστός ανέβηκε πάνω στον Σταυρό για να δείξει και σε εμάς ποια πρέπει να είναι η πορεία μας. Όμως μετά τη σταύρωση έρχεται πάντοτε και η ανάσταση.

Για τον άνθρωπο που είναι ενωμένος με τον εσταυρωμένο Χριστό, δεν έχει καμία αξία η περιτομή, ούτε η ακροβυστία, τονίζει ο Απόστολος Παύλος. Ο άνθρωπος αυτός αναγεννάται, αγιάζεται, εξαγνίζεται, σώζεται χάρη στην απολυτρωτική σταυρική θυσία του Κυρίου. Γίνεται νέα κτίση, νέο δημιούργημα, καινούργιος άνθρωπος. Απαλλάσσεται ο άνθρωπος από τον παλαιό εαυτό του, που ήταν βουτηγμένος στην αμαρτία και στα πάθη, και γίνεται άνθρωπος της Βασιλείας του Θεού. Ακολουθώντας αυτή τη νέα ζωή και πολιτεία, θα μπορούμε να έχουμε απροσμέτρητη χαρά, αναφαίρετη ειρήνη και θείο έλεος. Η χαρά και η ειρήνη δεν βρίσκονται σε επιφανειακές και παροδικές διασκεδάσεις του κόσμου αυτού. Εκεί χαίρεται ο άνθρωπος εξωτερικά και για λίγο και πάλι μετά καταποντίζεται στη θλίψη και στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Πραγματική χαρά και ειρήνη βρίσκονται μόνο κοντά στον Χριστό.

Κλείνοντας την επιστολή του ο θείος Απόστολος, τους παροτρύνει να μην επαναλάβουν τις παρεκτροπές τους. Τους λέει να μην του προκαλέσουν νέους κόπους  και πόνους. Ήδη είχε πολλές πληγές από τα βασανιστήρια που του είχαν κάνει για την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Αυτές οι πληγές είναι η δική του απολογία. Τέλος τους εύχεται να έχουν πλούσια την Χάρη και την ευλογία του Κυρίου Ιησού Χριστού. Οπωσδήποτε τα απερίγραπτα τραύματα και οι ταλαιπωρίες, που είχε υποστεί ο Απόστολος Παύλος για το κήρυγμα του Ευαγγελίου του Χριστού, κραύγαζαν πιο ηχηρά ακόμη κι από τα φλογερά λόγια του και αποτελούσαν την πιο μεγάλη απόδειξη ότι ήταν γνήσιος μαθητής του εσταυρωμένου Κυρίου. Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε μαθητές του Κυρίου και να ζούμε μέσα στη χλιδή, στις απολαύσεις και στην καλοπέραση, είτε είμαστε κληρικοί είτε είμαστε λαϊκοί.

Αγαπητοί μου φίλοι, εμείς ακόμη στην πατρίδα μας δεν ζούμε σε εποχή αιματηρών διωγμών κατά της Εκκλησίας, ώστε να έχουμε την τιμή να φέρουμε στο σώμα μας αντίστοιχα «στίγματα». Μπορούμε όμως κι εμείς να επιβεβαιώνουμε με τη ζωή μας ότι είμαστε γνήσιοι μαθητές του εσταυρωμένου Κυρίου μας, όταν δεχόμαστε ειρωνείες, χλευασμούς και περιφρόνηση από το περιβάλλον μας εξαιτίας της Χριστιανικής μας ιδιότητας· όταν αντιμετωπίζουμε με μακροθυμία και υπομονή τους πόνους κάποιας οδυνηρής ασθένειας· όταν σηκώνουμε καρτερικά τον σταυρό της δοκιμασίας μας· όταν φερόμαστε με αγάπη σε αυτόν που μας έχει αδικήσει. Δύσκολα πράγματα αυτά, αλλά όχι και ακατόρθωτα. Αν κάνουμε αυτά, τότε όλη η ζωή μας θα σφραγίζεται από το θέλημα και τις εντολές του Κυρίου, η δε παρουσία μας θα δηλώνει σε όλους γύρω μας ότι ανήκουμε σε Εκείνον που ανέβηκε πάνω στον Σταυρό!

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.